Ζόνες: Το Ξύπνημα της Καμιενέφ

Οι πέτρες δεν είναι ακίνδυνες

Κενάι

Ακόμα και τώρα δυσκολεύομαι να πιστέψω τα λόγια που είχε πει το στόμα της εχθρού μας. Ήταν πραγματικά σοκαριστικά.

" Από την αρχή του ταξιδιού σας προσπαθούσαμε να σας εντοπίζουμε, βέβαια δεν ήταν τόσο απλό όσο ακούγεται..."

"Τι εννοείς;"την ρωτάει η Έλενεν και με δυσκολία συγκρατεί τον θυμό της. Όλοι μας μπορούμε όμως να την καταλάβουμε, δεν ξέραμε γιατί μιλούσε και είχαμε αρχίσει να εκνευριζόμαστε.

Η Λελμούνα, μένοντας για λίγο δήθεν έκπληκτη από την ερώτηση της Έλενεν άρχισε να γελάει. Αυτό το κοροϊδευτικό γέλιο, αυτό που σε μείωνε και σε έκανε να αισθάνεσαι σαν όλα να μην ήταν ποτέ δίκαια, ότι όλα ήταν απλά ένα παιχνίδι εις βάρος σου.

" Ακόμα δεν το καταλάβατε;Σας βλέπαμε σε όλο σας το ταξίδι, βέβαια δυσκολευτήκαμε κάπως στην αρχή, έτσι φροντίσαμε να στείλουμε εκείνο το πιτσιρίκι για να σας βρει, εν άγνοια του βέβαια, όταν προσπαθείς να το παίξεις ο σπουδαίος και ζόρικος χάνεις σιγά σιγά την αίσθηση του τι γίνεται γύρω σου, και έτσι αρκετά εύκολα μπορέσαμε  να σας ακολουθήσουμε σε όλη σας την περιπέτεια στον Κόσμο των Ανθρώπων, και εννοείται όπου θα μπορούσατε να βρείτε δυσκολίες τις εξαφανίζαμε, όπως τέρατα, φύλακες που προσπαθούσαν να σας βρουν και άλλα"

Όσο μιλούσε τόσο πιο κοντά μας ερχόταν.

Δεν καταλάβαινα, πως είχαν μπει στο μυαλό του Ρίντιεν, αν υποθέσουμε ότι είχε κιόλας μυαλό για να παρυσφρήσει κάποιος.

Αυτά τα πράγματα χρειάζονταν προσωπική επαφή.

Και με ποιον είχε προσωπική επαφή τότε;

" Αρίλ;"την ρώτησα και εκείνη με χειροκρότησε.

" Ναι, πράγματι έτσι ονομάσαμε το δαιμόνιο που φτιάξαμε, και που στείλαμε για να εισβάλει μέσα στον Ναό, και να σας φυτεύσει αμφιβολίες"είπε σαν μας έλεγε μπράβο για κάτι.

Είχα αρχίσει να χάνω την υπομονή μου.

Δεν μου άρεσε να είμαι μέρος κανενός μυστικού σχεδίου ούτε να με χειρίζονται με αυτόν τον τρόπο.

" Και πως εξηγείς ότι ο Ρίντιεν κάλεσε την Σενέρ, δεν μπορείς να εκτελέσεις επίκληση αν είσαι υπό την επήρεια κάποιου ξορκιού"της απάντησε ο Νερ, ο οποίος προσπαθούσε να καταλάβει, το άκουγα στην καρδιά του, τώρα είχε αγχωθεί.

" Μα ο έλεγχος του μυαλού δεν είναι ξόρκι Νερίενεβ, το δαιμόνιο το ίδιο κατευθύνει το πιόνι μόνο λέγοντας του το, από όπου κι αν είσαι, εκείνο υπακούει, και με την σειρά του το δαιμόνιο κατευθύνει το πιόνι, και το πιόνι χειρίζεται όλους τους άλλους".