Sadece Sev İstedim

Kurşun

O kadar çok gülmeyi severdim ki silah atılınca bile gülerdim tâ ki o silahlar bizim için patlayana kadar. 5 yaşlarındaydım siyah kısa seyrek saçlarımla oynuyordum saçlarımı severdim oyle çok abartılacak kadar küçük bir kız çocuğu değildim ama nedense hep kendimin farklı olduğunu hissederdm düşünürdüm bazen öyle çok düşünürdüm ki aklıma olmayacak olması mümkün dahi olmayan şeyler gelirdi. Zengin hatta çok zengin bir ailenin tekk kızıyım. Gün kendini geceye bıraktı hava karardı ben de herkes gibi babasına aşık bir kızdım. Genelde babalar kızlarına düşkün olur ya bizde öyle değil ben babama duskundum o beni sevmese istemese bile... Babam neden beni sevmiyor istemiyor diye çok düşündüm ama bir cevap bulamıyordum. Babam benden çok işini severdi parası gücünü, güç onun zaafiydı tabi o zmn küçüktüm pek anlayamasam da şuan daha iyi anlıyorum.  Sahiden de öyle para, itibar, güç bunlara çok değer veren bir yerde yaşıyoruz. Insanlar cidden çok değişik değil mi ya paraya minnet duyuyolar. Annem, babamın aksine ınsanların karakterine, duruşuna önem veren bir insandı. Annem saygılıydı büyüğüne küçüğüne, babam saygısızdı büyüğüne...
Peki ben niye o yaşlarda babama düşkündüm inanın bilmiyorum. Babam benden annemi aldı bu hayatta gözüm kapalı bir saniye bile düşünmeden uğruna canımı feda edebileceğim kişiyi benden aldı. Babam parayı sevdiği kadar lüksü de severdi öyle çok severdi ki beni bu kadar sevsin diye her şeyimi verirdim, aa doğruyu ya zaten benim hicbir şeyim yok her şeyim bile onun.