Marry me, My Sacristan

PROLOGUE

Ysabelle's point of view.

UMALINGANGAW ang tunog ng kampana na nagbigay ng ingay sa paligid, Nakayuko ang mga tao, tahimik na nagdadasal, bahagya akong tumingala, balak ko sanang pagmasdan ang pagtunog ng kampana ngunit sa iba napukol ang atensyon ko.

Suddenly a weird feeling engulfed to my chest, I was staring at the guy who's pulling the rope, his perfectly-combed hair was shining because of the rising sun, while his deep black eyes are glancing through the bell. He was wearing a sacristan clothes.

Pakiramdam ko lumabo ang paligid, lumiwanag ang lalaking sakristan na pinagmamasdan ko, kung tutuusin tanging ang dagundong nalang ng puso ko ang naririnig ko hindi ang ingay na ibinibigay ng kampana.

Natapos ang pagbatangtang, I didn't stir, his face fascinated me, it was so mesmerizing. Nasemento ako sa aking posisyon. Sinundan ko siya ng tingin hanggang pumasok siya sa kanilang quarter.

Ngayun ko lang siya napansin dito sa simbahan, bago kaya siya? Bagong sakristan?

boang, as you can see nakauniforme siya na pangsakristan.

Napabuga ako ng sunod sunod na hangin, hindi parin kumakalma ang puso ko, patuloy pa din ito sa pagdagungdong, sino ba yung lalaking yun? Bakit ganun ang impact niya sakin?

Natapos ang misa, hindi ko narin masyadong naintindihan ang sinabi ni Father dahil preoccupied ang isip ko sa lalaking sakristan kanina.

Sumasakit narin ang ulo ko sa kakaisip, its just as if many questions suddenly explode in my mind. This weird feeling makes me crazy.

"Huy! Kanina kapa tulaley diyan, ano bang iniisip mo?" Halos mapatalon ako sa gulat ng magsalita si Jae sa tabi ko, ngumunguya pa ito ng pandesal na kaninang ipina-snack sa amin ni Mayor.

"A-ah...niisip ko lang kung paano ba ako makakapasa sa exam this coming. Monday." I lied, ayukong sabihin sakaniya ang tungkol sa sakristan, baka kutyain pa niya ko lalo na at expert siya sa kalandian.

"Ah yun ba? Ano kaba! Kudigo lang yan! Gusto mo turuan kita?"

"You're sick Jea" tumawa kaming dalawa, she's Jea Christine, my friend since elementary, she is pretty along with her long brown hair that made her more matured.

Nagustuhan ko yung pagiging witty at humble niya sa mga tao,

"Anong oras ka pala uuwi? Pasensya kana ha di na rin ako makakasabay sayu, tinupak nanaman kasi si Jey-r"  nagpakawala ako ng tawa, she was referring to her boyfie, they are really a couple. "Stay strong sist"

"Thank you bestie, how about you? Kelan ka mag hahanap ng jowabels?" Casual na tanong niya sakin, The sacristan earlier flashed to my mind, hindi ko maintindihan kung bakit napako ang atensyon ko sakaniya kanina.

Pakiramdam ko may kung anong gumagalaw sa sikmura ko.

Bulate lang yan.

"Huy! Tulala ka nanaman" sita sakin ni Jea, bahagya ko siyang nginitian bago dito umiling, hindi nagbago ang ekapresyon ng mukha niya, aware naman siya na wala pa kong balak mag jowa. "Okey, thats your choice though, basta sabihin mo sakin pag may nagustuhan ka ng lalaki ha? Ako bahala sayu!" Kapwa kaming natawa.

Ngayun palang, alam ko ng di ko pagsisihan na pinili ko siyang maging kaibigan, despite my attitude, aminado naman ako na bitchesera ako minsan.

"oh siya pala sist, punta muna ko dun ha, makuha lang akong lugaw." Paalam niya habang tinuturo ang parteng may lamesa at lugaw na ipinamimigay ng mga pulis.

"Ang takaw mo talaga, seriously? Pumunta kalang dito para makakain?"

"Grabe kanaman, nakikinig din naman ako, sadiya lang talagang masarap yung lugaw nila" pagtama niya sakin. "Ewan ko sayu, go then"

She gave me a bright smile before she turn her back on me, madalang nalang ang tao sa paligid kanina pa kasi natapos ang misa, tiningnan ko ang wrist watch ko ng malaman ko kung anong oras na.

9:00 narin pala ng umaga, kailangan ko ng umuwi, baka mamaya magburst-out pa si mama at tadtadin ako ng call and messages.

Marahan akong tumayo bago pagpagan ang palda ng bestida ko, kanina pa ako dito sa labas ng simbahan kaya natanaw ko ang kampana kanina at ang misteryusong lalaki.

"Iha baka gusto mong lugaw, meroon doon" napabaling ako sa matandang nagsalita sa likuran ko, nakasuot din ito ng pangsimbahan na tukoy kung kasuotan ng isang madre.

I force a smile to her "hindi na po la, aalis narin po ako" magalang kong sambit.

"Oh siya sige, dalaw ka ulit dito ha? Dapat tayong maglingkod sa diyos" dagdag pa niya, "alam ko po yun la" marahang ngumiti ang matanda, ngumiti nadin ako dahil masyadong nakakahawa.

'Meow'

Bumaba ang paningin ko kung saan nakakita ako ng isang kuting, kulay puti at itim ang balahibo nito. Balak ko sana siyang buhatin ngunit mabilis siyang umalis at patakbong dumiretso sa quarter ng mga sakristan.

Isang lalaki ang bumuhat sa kaniya mula sa pinto, nakasuot ito ng hoodie na black and white at naka itim na pantalon, when he stood up, Id  recognize his face.

Nagsimulang bumilis ang pintig ng puso ko, his the mysterious sacristan that I saw earlier. I'm not a sacristan hunter, hindi ko type ang isang sakristan pero parang nagloloko lang ako mismo sa sarili ko.

"A-h la" kinuha ko ang atensyon ng madre, salamat naman at nandito parin siya.

Binalingan niya ko matapos niyang kausapin ang ibang madre, "anong maipaglilingkod ko sa iyo iha?"

"Bago lang po ba siya dito sa simbahan?" Itinuro ko ang lalaking sakristan na nanatiling nakatayu sa pinto habang hinahagud ang pusa na karga niya.

"Yaan ba? Oo iha, bago lang yan dito pamangkin siya ni Father, galing siya sa maynila, lumuwas lang siya dito dahil naaksidente ang mga magulang niya" mahabang litanya ng madre, gusto ko sanang sabihin na. Oo o hindi lang po yung issagut, pero wag na.

"Ganun po ba?"

"Oo iha, dito na yan tumitira sa simbahan at naglilingkod sa diyos, wala kasing ibang kapamilya niya ang tumatanggap sakaniya" hindi ko akalain na nageexist din pala ang mga chismosang madre.

Napaismid ako, sa ikinikwento palang ni Lola alam ko na agad na may buhol buhol din ang buhay niya.

"Ano po palang pangalan niya?" Kamuntikan ko ng makalimutan itanong.

"Brooks, Andrew Brooks"

Just by hearing his name gives energy to my heart to beats more faster.

.

.

.

.

And that's the most weird feeling that I had gone through.

+++

A/N: I was inspired to write this story because of my crush, isa siyang sakristan, pero sa tingin ko malayu niya kong magustuhan, kaya yung mga iniimagine kong mangyayari saming dalawa isusulat ko nalang dito.

Iloveyoucrush, wag kang magpapari ha?