Derste sorun çıkmasın diye boş buldugum yere oturcaktim mecburen.Lanet olsun sadece en önde boş yer vardı. Buda neydi şimdi hocaya yakın mi oturcaktim.Tenefuste ilk iş o kızı yerimden kaldırmak!Neyseki sıkıcı bir dersin sonundan zil çalmıstı.Direk çanta mi alıp kızın yanına gittim.
"Pardon canım ama benim yerimde oturuyorsun müsaade edersen yerime oturcam! "
"Edemem!Ben geldiğimde bostu."
Ne demek edemem yaaa döverim ben bu kızı!
"Boş olmasi burasinin sahibi olmadığını göstermez!Kalkar mısın! ?"
Kız hiç siklemedi. Ama yeter He kimse benim yerimi alamaz! Diye düşünürken kızın yerde uzanmış üstünde saçını çekerken buldum kendimi yine sinirlerime hakim olamadım.Tam o sırada katimizdaki nöbetçi öğretmen geldi ve o hiç istemediğim iki kelimeyi söyledi.
"Müdürün odasına!"
2 defa müdürün odasına gitmiştim ikisindede affetmisti.Ama bu sefer kesin annemi arar zaten bu aralar bana kızmak için yer arıyor.
