Waiting For Your Love

Chapter 18 - Wish You Were Here

Haaay, miss ko na talaga sya sobraaa. Heto na nmn yung luhang dumadaloy sa mga mata ko. Masakit man isipin ang lahat ng nangyari pero heto parin ako nag durusa sa pag iwan nya sakin, akala ko ako lang yung babaeng mamahalin nya .

Nagkamali ako. Pero alam ko may dahilan sya. Uo tama nga sina Ella at Laiza na baka may dahilan sya. Nasaktan man ako pero hihintayin ko ang pagbabalik mo josh. Sana ako padin ang mahal mo sana ako padin. Kasi ikao, kahit minsan di ka nawala sa pusot isip ko.

Kung pwede lang sanag iballik ang nakaraan, ginawa ko na .

Umupo si jane, sa ilalim ng puno at pinag masdan nya ang inukit nila ni joshua nung magkasama pa sila nito. Naiyak ulit si jane habang pinagmamasdan nya ang simbolo ng puso at nasa loob ang pangalang nilang dalwa.

Bumalik lahat ng masasayang ala-ala nilang dalawa habang magkasama sila.Di nya mapigilang maluha dahil sobrang anmimiss na nya ito at sobrang nasaktan ito sa paglisan ni joshua.

Palubog na ang araw, Sumigao si Jane sa kanyang kinatatayuan.

"Nasan ka na ba Josh? Miss na miss na kita sobraa. Ang daya mo iniwan mo talaga ako. Pareha lang kayo ng ibang lalaki dyan. Pero kahit ginago mo ko Ikao padin ang mahal ko, I love you so much Pam, I know someday it will be and we will be." Sigao nya habang umiiyak sya. Umeecho ang pag sigao nya kasi nasa matahimik syang lugar at walang tao dito maliban sa kanya.

Nakaupo si jane, sa kakaiyak at kakasigao nya. Gabing-gabi na ng mapag desisyonan nyang umuwi nya.

After 1:30 minutes na pag byahe, nakauwi nako sa bahay. Magang-maga ulit ang mata ko dahil sa kakaiyak ko kanina. Pinagbuksan nako ni manang loring ng gate.

"Oh, iha ginabi ka ata? San ka galing?"

"Dun lang po manang, sa malayong lugar. May pinuntahan lang po ako" sagot ko.

"Tssk iha nman, kilala kita sa tagal ba nmn nating mag kasama . Alam ko . Pumuntan ka na nmn sa lugar kung saan kayo huling nagkita diba?"

"Uupo M-manang" iyak na sagot ni jane kay manang.

Nagulat si manang dahil biglang tumakbo si jane papunta sa knya at niyakap sya habang umiiyak.

Ramdam ni manang ang mga sakit na nararamdaman ngayon ng kanyang alaga. Naawa ito sa dalaga kaya hinayaan nya itong yumakap at umiyak sa kanyang balikat.

"Hnaggat ngayon padin ba di mo pa sya nagawang kalimutan ?" Tanong ni manang kay jane.

Tumano lang si jane sa kanya habang patuloy na umiiyak.

"Iiyak mo lang iha, balang araw mapapagod ka din sa kakaiyak mo, tingnan mo nag kakasakit ka na sa ginagawa mo oh? Ni hindi ka na nga kumakain sa tamang oras baka magait ang mama't papa mo sayo kasi nangangayayat kana"

"Wala po akong pakialam sa kanila, puro na lang po business ina atubag nila, ni pagdamay nga sa kin di nila magawa, Mas mabuti pa sigurong wala akong mga magulang. Mabuti pa yung iba manang di man sila mayayaman pero kumleto ang pamilya nila. Buo sila't masayang magkasama. Ako walaa. Mabuti nga po eh, andito kayo. Cge po manang mauna napo ako sa taas akyat na po ako"

"Cge iha"

Umakyat nako sa taas ng kwarto ko, nasa ikatlong palapag padin ito.

Pagkarating ko sa kwarto ko agad akong naghalfbath, nagbihis at humiga sa kama. Nag iisip habang nakatulala sa taas ng kisame.

Heto na namn ako dumadaloy na nmn yung mga luha sa mga magang maga kong mata. Di na talaga napagod tung mata ko sa kakaiyak.

Hanggang makatulog si Jane sa kakaiyak nya.

(Authors Note: Guuuuys, di ko na isusulat lahat yung detail ah baka nga kasi ma inip kayo medjo matasas taas nadin kong isusulat ko pa lahat. Keep on voting guys. Follow me on twitter @iamshaiiicaddy, on my IG : IMSHAIKACADY17 and my FBAccount: Shaika Caddy. Thaaaank you :)