Artık o gün gelmişti. Yetimhaneden ayrılış günüydü.Bütün 18ine giren gençler teker teker ayrılıyordu.Deniz ile Güneş te onlardan biriydiler.Ne yapacaklarını bilmeden dışarıda dolaşıyorlardı.Güneş hep bu zamana kadar Deniz'i sevmişti.Fakat aşktan korktuğu için bir türlü onu sevdiğini söyleyememişti.Bu sevgisini artık söylemesi gerektiğini oda biliyordu.
Deniz de ona bir his duyuyordu ama adabını bozacağını sanıyordu. Deniz yürürken Güneş:
" Deniz nereye gitmeyi düşünüyorsun?"
"Hiçbir fikrim yok. Ya sen?"
"Bende öyle."
Yürürken bir anda bir lokanta gördüler. Lokantanın kapısında "2 ELEMAN ARANIYOR" yazısı vardı. Aynı anda oraya doğru koşmaya başladılar.Bağırarak içeri girdiler. Oradaki çalışanlar onlara tip tip baktılar.İşte orada anladılar hatalarını. Hemen konuya başladılar.Aynı anda"kapıdaki broşüre gelik"dediler. Yine bir kahkaha patlattılar. Aileleri öldüğünden beri hiç bu kadar gülmemişlerdi. Hemen orada gerekenleri konuşup anlaştılar.Artık bir işleri vardı.Sevinçten birbirlerine sarıldılar.O günler hep birlikte geziyorlardı.Birbirlerini artık daha çok tanıyolardı.Ama tek sorunları vardı yaşayacakları bir yer.Bu aralar Güneş halasında, Deniz ise bir arkadaşında kalıyordu.Bu sorunu çözmek için teker teker emlakçılara gidiyorlardı.Sonunda uygun bir ev buldular.Fakat ikisinin parası ile ancak tam oluyordu. Hemen Deniz bir teklif etti.
"Beraber aynı evde yaşamaya ne dersin"dedi.
"Olabilir"dedi.Ve artık aynı evde yaşamaya başladılar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Aşk
Teen FictionOnlar kendi kabuğunda yaşayan iki insan. Aslında başından beri birlikteydiler. Zaman akıp giderken onlarda gitti. Onlar için mutluluk "17 Nisan 2008" yılında kalmıştı. Onlar annesizliğin ve babasızlığın acısınını çekerek büyüdüler. Artık yeni bir ge...
