Her Şeye Rağmen

#17-Seni Sevdiğimi Biliyorsun

Herkese yeni bölümden merhaba,
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum...

Önceki bölüm sonu:👇🏻
''Feriha benden önde odaya girdi ve alacaklarını alıp odadan çıktı. Kapıyı kapatarak beni odada tek başıma bıraktı.''

🌼🌼🌼

''İnsanların kendi duyguları kadar yanıldıkları bir şey yoktur.''
                                                                                          Jane Austen

🌼🌼🌼

Bölüm Şarkısı:Civil Wars - Poison&Wine
(Dinlerseniz çok sevinirim)

You only know what I want you to
I know everything you don't want me to

Sadece bilmeni istediklerimi biliyorsun
Senin bilmemi istemediğin her şeyi biliyorum

.....
Oh I don't love you but I always will
Ah, seni sevmiyorum ama hep seveceğim

🌼🌼🌼🌼

Emir:

Birkaç saniye sonra Feriha tekrar kapıyı açtı.

''Beni, beni sinir ediyorsun! ''dedi ve tekrar kapıyı çarptı.

Cevap bile veremedim. Sadece şaşkınlıkla bakıyordum. Kapı yine açıldı.

''Umarım geldiğimiz bu hal için mutlusundur!, ''dedi ve ardından bir kez daha kapıyı çarptı.

Ayak seslerinden içeriye doğru yürüdüğünü duydum.

''Hiç mutlu değilim, ''diye fısıldadım ama beni benden başka kimse duymadı.

Üzerimi değiştirdim ve yatağa geçtim. ''Acaba Feriha uyudu mu? ''diye düşünmeden edemiyordum.

''Odadan çıksam bir şey der mi? ''diye düşündüm kendi kendime.

Aman en fazla ne diyecek ki? dedim ve kapıya doğru yürüdüm.

Salon tarafı karanlık ve sessizdi. Sessiz adımlarla salona doğru yaklaştım. Koltuk boştu.

Bakışlarım biraz yukarıya kaydığında Feriha'nın camın önünde olduğunu gördüm. Dışarıyı izliyordu.

Geldiğimi duymamış olacak ki tepki vermedi.

Hiç ses çıkarmadan onu izlemeye başladım. Bir kaç dakika sonra Feriha dalmış olduğu düşüncelerden çıkmış olacak ki beni fark etti. Sinirle bana döndü ve:

''Yapma bunu! Ne olur yapma! ''dedi.

''Bir şey yaptığım yok. Su almak için kalkmıştım ve senden haber almak istedim sadece, ''dedim.

O an uydurduğum beyaz yalan için kendimi tebrik ettim. Durumu iyi kurtarmıştım.

Feriha yüzünü benden kaçırarak koltuğuna geri döndü ve üzerini örterek uzandı.

''Şimdi iznin olursa uyuyacağım, ''dedi sakin bir ses tonuyla. ''Beni rahatsız etmezsen sevinirim, ''diye de ekledi.

''Seni rahatsız etme gibi bir amacım yoktu. Af edersin, ''dedim ve odama gitmek üzere arkamı döndüm.

''Ne oldu? Uyku mu tutmadı seni? Hayırdır sevgilin mesajlarına dönmüyor mu? ''dedi iğneleyici bir ses tonuyla.

''Ne sevgilisi ya! Ne sevgilisi! Şunu söylemekten vaz geç artık. Benim seni aldattığım falan yok!''