ep3
ရိေပၚတေယာက္ႏိုးလာေတာ့
သူ႔ကိုယ္ေလးက
ေကာရဲ႕ ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးထဲမွာ ျမဳပ္လို႔
ေကာေရာ သူေရာ အဝတ္မရွိ
ႏွစ္ေယာက္လံုးကိုယ္ေပၚမွာ ေစာင္ေလးေတြသာရွိသည္။
ရိေပၚ မ်က္ႏွာေလးကို
ေကာရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ကာ
ေကာရဲ႕ ကိုယ္သင္းနံ႔ေတြကို
တဝႀကီး ရႈရိွုက္ေနမိသည္။
သူဒီရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးကို
လြမ္းေနရတယ္မလား။
(ေကာရယ္
ကၽြန္ေတာ္အရင္က ေကာဆီက
ထြက္ေျပးေနခဲ့မိတယ္
့ေကာရဲ႕ အခ်စ္ေတြကို
နားလည္လာၿပီး
ေကာရင္ခြင္ဆီလာခဲ့ေတာ့
ကံ့ၾကာမၼာဆိုးက ဝင္ျပန္တယ္
ေကာ ကၽြန္ေတာ္ ေကာကို လက္မလြတ္ျခင္ဘူးဗ်ာ
ဒါေပမယ့္....ဟင့္)
ရိေပၚတေယာက္စိတ္ထဲကေန
ေကာမ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ၿပီး
စကားေတြေျပာေနမိရင္း
ငိုေနမိကာ
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔
အေတြးေတြကလည္း
အတိတ္ဆီသို႔
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း၃ရာခန္႔က
အခ်စ္လြန္ေနသူနဲ႔
မခ်စ္တတ္ေသးတဲ့
သူေလးတို႔ရဲ႕
ျငင္းခံုပြဲမွာ
ဦးရီးေတာ္ဆိုတဲ့
အခ်စ္လြန္ေနသူက
သူရဲ႕ မခ်စ္တတ္ေသးတဲ့သူေလးကို
မတရားနည္းနဲ႔
သိမ္းပိုက္ခဲ့တယ္။
မဂၤလာဦးည
'ဦးရီးေတာ္ ခင္ဗ်ား
ကၽြန္ေတာ့ အသားလာမထိနဲ႔'
'ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကေလးေလးကလည္း'
ေရွာင္က်န္႔ ရိေပၚေလးထိုင္ေနတဲ့
ကုတင္စပ္မွာ
ေနာက္ကေန သိုင္းဖက္ကာ
ဆံႏြယ္ေလးေတြကို
နမ္းရိုက္ေနေတာ့
ကေလးေပါက္က ရံုးေနေလသည္။
'ဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားကို
ခ်စ္လို႔ လက္ထပ္ထားတာ မဟုတ္ဘူး
ကၽြန္ေတာ့္ အေဖ အသက္အတြက္သာ
လက္ဆက္ထားထားတာ'
'သိတယ္ေလ ကေလးရဲ႕
ကေလးက ကေလးအေဖ ေသမွာစိုးလို႔
ေကာကို လက္ထပ္ထားတယ္
ဆိုတာ သိပ္သိတာေပါ့'
'ခင္ဗ်ားႀကီး
မရွက္ဖူးလား
ကၽြန္ေတာ္ကို႔ လက္ဆက္ရမွျဖစ္မွာလား'
'ဟုတ္တာေပါ့ သိပ္ေသခ်ာ
ဒါေပမယ့္ မင္းမေပးခ်င္ေသးရင္
ခုေတာ့ လႊတ္ထားေပးမယ္
ငါ့ စကားေတာ့ နားေထာင္ေပါ့'
ေရွာင္းက်န္႔ေျပာရင္း
အခန္းထဲက ထြက္လာခဲ့သည္။
သူဒီကေလးကို လမုန္႔ပြဲေတာ္မွာ
စေတြ႕ခဲ့တယ္
သူက အသက္၁၈
ကေလးေပါက္ ၁၂ႏွစ္
အဲခ်ိန္တည္းက ျမတ္ႏွိးေပမယ့္
လြတ္ထားေပးခဲ့တယ္
ခုသူက ၂၈ သူေလး၂၂
ယူလို႔ရေနၿပီေလ
ကေလးရဲ႕ အေဖကို
သြားၿပီးေတာင္းေတာ့
လက္မခံ
လက္မခံဆို
တႏိုင္လံုးမွာ
ကိုယ္နဲ႔အတူ ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာခန္႔ညားမႈက
ႏွစ္ေယာက္က အျမဲယွဥ္လၽွက္
သူ႔အေဖကနားမေထာင္ဘဲ
ခ်င္မင္းသမီးနဲ႔ လက္ဆက္ေပးဖို႔ လုပ္တယ္
သူ႔အတြက္က လြယ္လြယ္ေလး
ကေလးေပါက္နဲ႔ေတြ႕ကာ
သူအေဖအသက္နဲ႔
ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္တယ္
သူေလးက ေၾကာက္လန္႔ကာ
ေခါင္းၿငိမ့္လာခဲ့သည္။
ခုတေလာေတာ့
သူေလးရဲ႕ အမုန္းကို
ခံယူရဦးမွာေပါ့
ေရွာင္းက်န္႔ နန္းတြင္းကို
ညီလာခံဝင္ရန္သာ
ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
ဘာလို႔ညဘက္ႀကီးလာဆို
သူ႔ကေလး မ်က္ႏွာကို
ဘယ္သူမွ မျမင္ေစခ်င္လို႔
ေတာထဲမွာ
အိမ္ေတာ္ေဆာက္ကာ ေနသည္။
ဒါဆို ကေလးေပါက္လည္း ထြက္ေျပးလို႔မရေတာ့ဘူးေလ။
ၿမိဳ႕ေတာ္နဲ႔ ဒီကို ေန႔တပိုင္းကုန္သည္
သြားလာရတာ
ကေလးအတြက္ကေတာ့
ေျပးလို႔မရေပ။
လၽွို႔ဝွက္ ျဖတ္လမ္းနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့
၁နာရီသာၾကာသည္။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေနရာမွာလဲ
ဆိုတာ သူေလးမသိ
လက္ဆက္ၿပီးတာပင္ ၁ႏွစ္ျပည့္ၿပီ
ဒီေန႔ျပည့္တာေပါ့
သူကိုယ္တိုင္က
အလုပ္မ်ားေနတာနဲ႔
အိမ္ေတာ္မျပန္မိတာ
၇ရက္ရွိၿပီ
ဒီေန႔ေရာက္ေအာင္ျပန္လာသည္။
ကေလးကို အျပင္လည္းေခၚသြားေပမည္
ေခ်ာ့လည္းေခ်ာ့ရမည္။
လၽွို႔ဝွက္လမ္းက လာခဲ့တာ
အိမ္ေတာ္ေရာက္ေတာ့ ၾကားရတာက
ကေလးထြက္ေျပးသြားတာ
၂ရက္ရွိၿပီတဲ့
မျဖစ္ဘူးကေလးထြက္ေျပးလို႔မရဘူး
ေရွာင္းက်န္႔ ေတြးမိသည္
အရင္သြားမွာ
သူရဲ႕အိမ္ေတာ္ျဖစ္မည္
လိုက္လာခဲ့ေတာ့
ျမင္ရတဲ့
ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ လည္ပင္းေၾကာေတြ
ေထာင္လာသည္အထိ
ေဒါသထြက္လာသည္။
'ဝမ္ရိေပၚ!'
............ ........... ............
