ชิโนะฮานะ อาคุมะ
จะออกมา..แล้ว ฮิกันบานะ
"!!!!!!"
"เหอะ..นี้ไง..ตัวนาย"
"ห๊ะ.."
สิ่งที่ผมเห็นคือ
เขาสีดำอันเรียวยาว และมีวงเวทสีม่วงเรืองแสงวงอยู่รอบๆเขา ดวงตาข้างขวาเป็นสีดำเทา แต่ข้างซ้ายกลับเป็นสีแดง ที่มีตัวคล้ายๆเลข 10 อยู่ด้านบนดวงตา ตาเรืองแสงสวย
เล็บเป็นสีแดงยาว ผิวขาวซีด
ผมยาวถึงเข่า ปลายผมเป็นสีแดง..
"เป็นไงง ตัวนายนะ
น่ารักใช่ไหมละ~"
(แม่ม~ชมตัวเองปะ~ : ไรท์)
"อ..อะไร..กัน"
"โอ๊ะๆๆ! ไม่ได้ซี้~ นาย
ต้องโกรธสิ เห็นใหม เสียงนายตอนนี้..ไม่ได้เรื่อง เหมือนตอนแรกเลยน้าา"
"หุบปาก!"
"อะๆๆ โกรธขึ้นอีกหน่อยซี้~"
"เหอะ มึงอย่าฝัน"
"!!!!"
"ไรร..โกรธหรออ"
"เหอะ คนอย่างกูไม่โกรธง่ายๆหรอกนะ
ไอคนไม่มีพ่อแม่"
"!!!!!"
"เห~"
"มึง!!!!!"
ผมวิ่งเข้าไปต่อยหน้า
ฮิกันบานะอย่างแรง
"เอือก!/เอือก!!"
อ..อะไรกัน เมื่อกี้..เรา..เจ็บ..เหมือนต่อยตัวเอง..อย่างไงอย่างงั้น
"เหอะ เป็นไงง เจ็บไหม"
"อะไรกัน"
"อย่าลืมสิ..ว่าเราเป็น
คนๆเดียวกัน"
"มึง!.."
"ได้เวลาละ..มากาไดส์คุง"
"..."
"ไปตายซะจะได้ไม่เป็น
ภาระกู ตอนสราง"
"ห๊ะ.."
..สรางหรอ...
แล้วผมก็ตื่น
"อือ..สราง"
คาจิที่นอนอยู่ข้างเตียงก็ตื่นขึ้นตาม
VOCÊ ESTÁ LENDO
(yaoi)The devil รักวิบัติss2 ภาค ปีศาจดอกไม้แห่งความตาย
Espiritualผมมันแค่เด็กที่มีอาการโรคซึมเศร้าคนหนึ่ง ที่ไม่รู้ตัวเองว่าตัวเองเป็นตัวอะไรกันแน่ กับคนคนหนึ่ง..ที่คอยเคียงข้างผมตลอดเวลา แต่ผมกับ......
