*14 Kasım 2023 güncellemesi* İlerleyen bölümlerde yorumlarda birçok spoi ile karşılaşabilirsiniz. Her ne kadar uyarı geçsem, o yorumları silsem de maalesef devam edenler var. Bu nedenle özellikle kritik sahnelerde yorumlara bakmamanızı öneriyorum. Gözlerinizi kapatıp tepkinizi yazabilirsiniz elbette :) Keyifli okumalar dilerim. ** Lilith her zaman günahkârdı. O ki en isyankâr, planını kusursuz yapmıştı. Ve insanoğlu bundan nasibini alacaktı. 22 gün, ardından dolunay kana bürünecekti. Ve melek, kan kırmızı kanatlarını kaybedişinin intikamını alacaktı. 🝳 Akıl hastanesindeki yakınını ziyarete giden Gece, hiç ummadığı bir durumla karşı karşıya kalır. Orada bulduğu mektup, tüm gerçekleri sorgulatacaktır. O geceden itibaren 22 gün başlar. Zaman gittikçe kısalıyor, bu oyunu kim kazanacak dersiniz? Küçük kardeşinizin hayali arkadaşının gerçek olduğunu öğrenseydiniz şayet, siz de delirmek isteyebilirdiniz.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

(Tarihi ve Fantastik bir hikayedir) İye, nesnelerin içinde var olan, olağanüstü doğasını aktaran gizli güçtür. Onun koruyucusudur. Ayrıca iyiliksever ruhlara verilen isimdir. İnsanlık o kadar kötü bir hal almıştı ki onları korumak için yeryüzüne, bir insana ilk defa koruyucu ruh olma vazifesi verilecekti. İlk İye'yi korumak için arayanlar da olacaktı onu yok etmek için arayanlar da. Ama bir sorun vardı, ilk İye kimdi ve nasıl anlaşılacaktı? Küçücük öksüz bir kız ne kadar büyük bir tehdit oluşturur ki? Sare, annesinin adını aldığında onun kaderini de paylaşmıştı. Kıskançlık, öfke ve doğuştan gelen yeteneği tüm hayatını değiştirmeye yetecek kadar güçlüydü. Sare'nin doğuştan gelen yeteneği üvey annesinin ondan kurtulmak için tek fırsatıydı. Cadılıkla suçlanan kadınlar idam edilirken Sare hayatta kalmak için ölmeliydi. Babasıysa içi kan ağlaya ağlaya ilk göz ağrını uzak ülkelerden gelen bir elçiye emanet etmek zorundaydı. Ve erkek egemen bu hayatta Sare'nin hayatta kalma mücadelesi başlamıştı. 🔯🔯🔯 2.Kısım; ARAYIŞ bölümleri de buradan devam edecek. Tanıtım bölümü okumayı unutmayın. Fantastik #10 (15.12.2021) Kadın #3 (19.01.2022) Edebiyat #9 (05.02.2022) Güç #3 (14.05.2022) Tarihi Kurgu #4 (14.08.2023) Sevgi #1 (07.07.2022) Tarihi #1 (14.08.2023) Cadı #1 (24.09.2023) Özel güç #1 (08.01.2024)

Geçmiş bir hayalet gibi peşinizden geldiğinde, ona boyun eğmekten başka çareniz kalır mıydı? İlkim Çetin, yıllar sonra döndüğü üniversitede artık başarılı bir akademisyendi. Hayatını yoluna koymaya çalışırken karşısına çıkanlar onu yeniden yıllar öncesine götürmeye çalışsa da İlkim'in bunu kabul etmeye pek niyeti yoktu. Yıllardır peşini bırakmayan anılar, geçmişin acı hatıraları ve yeri hiç silinmeyen bir adam. Emir Feza Dağlı, senelere yayılan acısının en sonunda biraz olsun dindiğine inandığında, hayatını altüst eden kadınla yeniden karşılaşacaktı. Yıllardır onu yiyip bitiren sorulara cevap alamasa da pes etmek aklının ucundan dahi geçmeyecekti. Seneler süren bir bilinmezlik, zamanın acımasızlığı ve etkisi hiç geçmeyen bir kadın. İki yaralı kalp, yeniden birbirinin yörüngesine girdiğindeyse bu kez hiçbir şey yıllar önceki gibi olmayacaktı.

Huzurlu ve mutlu bir kasaba halkı; bir panayırda eğlenirken, bir çığlık sesi gelse, ve birinin öldürüldüğü söylense neler olur? KİTABIMIN TÜM HAKLARI BANA AİTTİR, İZİNSİZ BİR ŞEKİLDE BİR YERDE PAYLAŞILIRSA BİLDİRİLİR. Bölümler düzenlenecektir. Yorum yapıp, oy kullanırsanız sevinirim :)

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Onlar birbirinden habersiz bir güne başlamışlardı.Güneşin o parlak ve göz kamaştıran ışığıyla birbirlerinin içine dokunmuşlardı . Belki iyi bir dokunuş ,belki de kötü bir dokunuştu. Bunu kim bilebilirdi ki? Kim bilebilirdi ,daha onlar bile bunu bilmezken? Kim hissedebilirdi ki onların tutkularını ? Onların kalp atışlarını... Daha onlar bile bilmezken! Evet arkadaşlar çok geçmeden Masumiyet Çağı kapısı aralansın! Çünkü onlar çoktan o kalplerinin demir kapılarını aralamış olacaklar! *Hikayeden kesitler* "Sakın bana yaklaşma!" "Elbisenizi getirmem için size yaklaşmam gerek Leydim." "Hayır! Gelme sakın! Ben gelirim." "Peki Leydim sizi bekliyorum." "Arkanı döneceksin ama!" "Ah! Sizin güzelliğiniz karşısında nasıl arkamı dönerim!" "Benim gibi soylu bir Leydi ile nasıl konuşuyorsun sen öyle! Aklınızdaki o pis senaryoları silin hemen." "Ama bir türlü silemiyorum..." "Bak! Eğer bakarsan tanrı şahidim olsun seni zindana attırır aslanlara yem ederim!" "Bu teklifinizi bir düşüneyim!" "Tanrım! Kafanı bir yere mi çarptın sen ?" "Hayır ama Leydim , sanırım kalbimi bir yere çarpmış olabilirim." "Pis ukala!" ..................................................................................................... "Biliyor musunuz Lordum?.Sizden nefret ediyorum!" "Vav! Leydim kusura bakmayın ama sanırım bana aşıksınız!" "Ne! Hayır ben öyle bir şey söylemedim." "Büyük halam sevgili Leydi Tatyana çocukken hep nefretin arkasında bir gizli aşk yatar derdi." "Ah! Lordum. Kandırılmışsınız da haberiniz yok ! Nefret sadece ama sadece nefrettir! Halanız sevgili Leydi Tatyana'ya benden selam iletin." "Çocuklar sonunda sizi bulabildim! " "Tatyana hala?" "Tatyana hala mı? Tanrım beni duydu!"