Onun hakkında hiç bir kitapta yazmıyor. Hiç kimse onu bilmiyor. Onun hakkında hiç bir şey bilinmiyor. Onun sadece adı var. Ve o daha önce kimsede olmadı. O BİLİNMEYEN ELEMENT ♢♢♢♢♢♢ Tüm hakları saklıdır.

- Herkese Merhabalaaar. Bu kitapta öyle herkesin yapabileceği şeyler değil daha zorlularını yazdım başarılar .. - Başarabilirseniz gerçekten özelsinizdir. -J. Lucke

Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.

Aral: Kimsiniz? Numara kayıtlı değil. Aral: Hey, orada mısınız? 053********: Buradayım. 053********: Ve şey, 053********: Seni seviyorum. 053********: Rahatsızlık verdiysem tekrardan özür dilerim. 053********: İyi günler. Aral kişisini engellediniz. *** "İki yıl sonra yeniden karşılaştığımızda yine bu şarkı çalıyor." Muzip bakışları yüzümü turlarken gözlerimde duraksadı, başını yavaşça omzuna eğdi. "Bence bu bir işaret." "Öyle mi? Ne işaretiymiş?" "Kader, dans etmemizi istiyor." Dudaklarında beliren çarpık gülümseme, göğüs kafesimde aşina olduğum bir sarsıntı yarattı. Gözleri, gözlerimden bir an olsun ayrılmıyordu. "Tutar mısın elimi yeniden?" Sevebilir miydim seni yeniden? "Pekâlâ," dedim yüzümdeki maskeyi çıkarıp çantamın üstüne koyarken. "O hâlde kadere uyalım." Parmaklarımı avucuna bıraktım. Belimi saran eli beni biraz daha kendisine çektiğinde mazide kalması gereken bazı şeylerin su yüzüne çıktığını hissettim. Yüzüme çarpan nefesi, iplerini tutmayı öğrendiğim kalbimin asileşmesine sebep oluyordu. Kahretsin. Aklımı bulandırıyordu. Yine. Ve bu hoşuma gidiyordu. Yine.

KİTAPLARIM REKLAM PANOSU DEĞİL!!! *Kitabın (ç)alınması halinde gerekli işlemler yapılacaktır. Çok soğuktu... O gün Ay'ın Güneş'i kucaklayan, rüzgarın dahi ziyaret etmediği aydınlık tarafı, karanlıkla anlaşmış gibiydi. Sarayda tatlı bir telaş vardı. Kraliçenin odasına girip çıkan sinaları izleyen kral, ellerini bel hizasında arkasında bağlamış, yerinde durmuyor, birkaç adım attıktan sonra arkasını dönüp adımlarına devam ediyor, bir döngü şeklinde sürekli bu hareketi yapıyordu. Kraliçenin haykırışları sarayın duvarlarını yıkmak istercesine çarpıp geri dönüyor, bütün sarayı inletiyordu. Hekimle beraber içeri giren sinayla nefesini tuttu. Kral bekledi... Uzun bir sürenin ardından kral artık eşinin çığlıklarına dayanamamış, bir hışımla iki kapı kolunu da tutup açmıştı. Önce bir bebeğin ağlama sesi, sonra hekimin elindeki bebek... Kraliçenin sesini hiç aratmayan bebek, hekimin kucağında temizleniyordu. Ter içinde yatağına serilmiş olan kraliçe, gözlerini hafifçe aralayarak uzaktan yeni doğmuş olan bebeğine baktı ve yüzünde buruk bir gülümseme oluştu. Şaşkınlık ve mutluluk içinde olanları izleyen kral gözlerinin dolduğunu hissetti. Şaşkın halinden çabucak kurtuldu ve eşinin yanına doğru adımladı. Birinin geldiğini hisseden kraliçe hemen yüzünü çevirdi. Eşiyle göz göze geldiğinde, rahat bir nefes verdi, hafiflediğini hissediyordu. Kral eşinin elini tuttu ve yukarı kaldırıp kısa ama duygulu bir öpücük kondurdu. "Azur, bebeğimi almak istiyorum." Eşinin mavi gözlerine bakarken aldığı istekle onu onayladı. Hekime dönüp bir baş işareti yaptı, hekimden karşılık aldığında, saniyeler içinde bebeği kucağındaydı. Ancak bebeklerinde bir şey vardı; Gri saçlar... 1-#buz (10.02.2022) 1-#evren (27.02.2022) 3-#prenses (27.02.2022) 1-#savaşçı (28.02.2022) 30-#fantastik (17.03.2022)

1800'lerin İngiltere'sinde asi, güçlü ama kalacak yeri olmayan bir kızın, İngiltere'nin en çapkın, en sevilen ve en tasasız Marki'si ile karşılaşmasından ortaya neler çıkar dersiniz?

| Düzenleniyor... | Kimberly Lamar, adı çıkmış bir leydi. Erkeklerin gözde sevgilisi. Onunla olmak için sıraya giren insanlar onları piyon olarak kullanan kadın. Geçmişinden korunmak için üstlendiği iğrenç ithamlar. Lucian Edgard Rodney, elleriyle öldürdüğü iki kadınla kadınların katilli olarak nam salmış bir Dük. Onunla evlenmek ölümü getirmek olarak bilinen bir lord. Oysaki aile sırlarını korumak için düşünülenden fazla ileriye giden bir adam. Birbirine zıt ancak birçok ortak bağı olan bu iki insan ne kadar süre beraber olabilir. Düşmanlarını yok ederken kendilerini bir tutabilecekler mi? Yoksa hayatta kalmak bile onlar için zor mu olacak? ◇ Kapak Tasarımı: Bana Aittir Konu Tamamen Bana Aittir Lütfen Çalmayın Yayınlanma Tarihi: 10.01.2022 Son Yayınlan: 07.03.2023 Düzenlenme Başlangıç Tarihi: 02.03.2024

Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?

Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?

Cansa can, Kansa kan... Yeter ki sen Dalgalan Şanlı bayrağım.