"Sevgisiz büyüyen her çocuk, 'Seni seviyorum' diyen herkese inanabilecek kadar çocuk." derler. Hayatım henüz çözülmemiş bir olay yeri gibiydi. Yaşanmamış çocukluğumun kanıtları sarı bantlarla çevirili alanda dağınık bir şekilde duruyordu. Bir yerde beyaz küçük oyuncak ayımın boğazına babamın intihar ettiği ip sarılıydı. Diğer yerde renkli tokalar birbirine düğümlenmiş, yerin tozuyla kirlenmişti. Annemin saçımı taradıktan sonra onlarla bağlamasını hayal ederdim ama kırık tarak da tokaların hemen yanındaydı. Hiç uyumamı beklerken okunulmamış hikaye kitapları parçalanmış bir şekilde olay yerimin zeminini süslüyordu. İnsanlar acımasızdı, insanlar dışarıdaydı. Hayatımda ruhuma karşı işlenen bütün cinayetleri izliyorlardı ve beni dışlıyorlardı. "Senin annen deli!" "Senin annen seni öldürmeye çalıştı!" Sevgisiz büyüdüğüm kesindi. Ama 'Seni seviyorum' diyen hiç kimseye inanmazdım. Zaten birinin de bunu söylediği yoktu ama söyleseydi de bu cinayetlerin arasına aşk acısını da ekleyemezdim. Belki de olay yerime dışarıdan bakmak yerine bana yardım etmeye kalkışmış Barlas'ı hayatımdan çıkarmam bu yüzdendi. Kendime ayıracak vaktim yoktu. Ben sadece benden alınan kardeşimi yetiştirme yurdundan kurtarmak için gereken parayı bulacaktım. Bunun için bir hırsızlık çetesine katılıp, Siyah'ın Çırağı olmam gerekse bile.

Görme engelli bir iş adamı olan Alp Merih Demirhan, insanlardan uzakta izole bir yaşam sürmektedir. Kimseye açmadığı dünyasında tek başına ve yapayalnızdır. Ona rehberlik yapmak üzere evine yerleşen onun tam zıttı Ada Samyeli ile hayatı bütünüyle değişecektir. Ada, Alp'in tüm karanlığının aksine ışık saçan, hiç vazgeçmeyen ve hep kendi bildiğini okuyan bir kadındır. Yavaş yavaş Alp'in karanlık dünyasını bir mum ışığı misali aydınlatmaya kararlıdır. "Dünyadaki karanlıkların tümü bir küçük mum ışığını söndüremez."

Bir savaşçı dünyaya geldi... Doğar doğmaz bir savaşın içinde buldu kendini. Hayatı boyunca savaştı, binlerce ok fırlatırdı bedenine, hepsinin yarasını kendi sardı, kendi iyileştirdi. Büyük savaşa girdi, binlerce orduya karşı kazandı. Yaralandı, arkadaşlarını kaybetti... Sardığı yaralar tekrar nüksetti, Her şey bitti, diyerek bir köşeye sindiğinde gözleri kapanır gibi oldu. Çığlık sesleri duydu, "Yardım edin!" diye bağırdı ince bir kadın sesi. Etrafına bakındı, bir kaç kişi savaştan kalan ganimetleri topluyordu. Ayağa kalktı genç savaşçı, sesleri takip ederek ilerledi. Sonunda bir Krallığın önünde durdu, kafasını kaldırıp inceledi. Karanlık bir sis çökmüştü, çığlık sesleri acı dolu inlemelere dönüşmüştü. Krallığın kapısının önünde durdu. Çok güçlü ve aşılamaz bir kapı olduğu her halinden belliydi. Genç savaşçı kapıyı çaldı, beklemeye başladı. Kulelerden birinde gece saçlı bir kadın göründü, "Her çalana açılmaz o kapı." dedi sert ve kırılmaz bir sesle. Gece saçlı kadının saçları birer ok oldu ve savaşçıyı kalbinden vurdu, genç savaşçı kalbini tuttu. Ellerine kanlar bulaştı. "Yaralıyım..." dedi acıyla. Genç kadın kafasını iki yana salladı, "Ben daha da yaralıyım." "Beklesem bu kapı açılır mı?" "Beklemeden göremezsin..." * "O kapıyı çok kişi çaldı, hepsi içeri girmek için zorladı. Sense sadece tıklattın. Açmamı bekledin, işte bu yüzden ben senin Gece'nim. Ay'ın Gece'siyim..." *** Not: Fantastik değildir ve her hangi bir kitabın devamı da değildir. KİTABIN BASIMI İÇİN TEKLİF GELMİŞTİR ANCAK BAZI SEBEPLERDEN DOLAYI REDDETİLMİŞTİR...

Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?

* Korkmadan sarıldığınız kişi aslında korkmanız gereken kişiyse o zaman ne yaparsınız? * Annesi trafik kazada vefat edince babası ile hayatta kalmaya calışan iyi kalpli, şirin dünya güzeli bir kız. En önemlisi ise her şeyden habersiz masum bir kız. İnşirah AĞÇA. Türkiyedeki başarılı holdinglerin sahibi yakışıklı, sert, kurallarından dışarı cıkmayan hatta yemeğini bile saatle yiğen, adı sòylendiğinde ise insaların icine korku salan acımasız ama bir o kadar kimseye göstermediği icinde yaralı küçük bir çocuk bulunan bir mafya. Ecmel EREL Peki bizim masun kızımız babasının yaptığı bir hata yüzünden acımasız mafyanın eline düşerse ne olur? Kim kimin esareti olur? İnşirah Ecmelin esareti mi yoksa Ecmel İnsirahın esareti mi? Hadi gelin hep birlikte bakalım....