Ağladı avşin sevdiğinin arkasından bana inanmıyor musun baran? Adam döndü ve kadına sen avşin hardal benim için bitmiş bir kitabın ölmüş karakterisin! Sen benim sevdıgım degılsın hani o guzeller guzelı yuzunu ben gorecektım sen benim avşinim degılsın? Arkasına bakmadan gıttı adam! Öylece kaldı kadın hıçkırıklara!! Bu bir berdel hikayesi değil bu yitip giden aşkların hikayesi ama daha güzeline ve daha zoruna şahit olanların hikayesi..... Viyan asmine ölümüne sevdalıydı ama asmin uğruna avşini ve aşkını, hayalini, sevdasını, almıştı elınden çünkü viyan zalim ve ağır bir adamdı...çünkü viyan intikamını illakı almalıydı. Çünkü viyan can yakmalıydı. Çünkü viyan ZALİMDİ Peki avşinin suçu ne ablasını çok sevmesi mı yoksa masum olması mı!?Yoksa yinede için de kötülük olmaması mi? Avşin ablası yüzünden sevdasından vazgeçti ama asla viyanın istediği gibi biri olmadı Peki ya asmının sevdıgı adam avşine sevdalı olması? Bütün Amed asmin, Avşin, ve berfinin güzelliğini konuşur onları hayal ederdi. Üç kız kardeş kendi içlerin de birbirini yerken herkes onların masum ve birliğinden bahseder...

"Bana baktığında ne görüyorsun ?" dedim. Elindeki kitaptan bakışlarını kaldırdı ve odağına beni aldı. Şu anda onun en sevmediği eylemi yapıyordum. O kitap okurken onunla konuşuyordum ama buna rağmen sanki bunu ben yaptığımda sorun değilmiş gibi çikolata kahvelerinin içi gülümseyerek bana bakıyordu. Zaten böyle bir anda onunla konuşma cesaretini bu bakışları vesilesiyle buluyordum. Okuduğu kitabı yavaşça kapattı ve oturduğu krem koltuktan kalkıp ayakta, camın önünde durmuş onu izleyen benim yanıma geldi. Kitap olmayan elini kaldırdı ve sağ elimi tuttu. Elim ellerinin yanında küçücük kalırken yüzük parmağımda olan alyansın üzerinde parmaklarını gezdirdi ve avucumu ters çevirip elindeki kitabı koydu. Kadifemsi sesiyle fısıldadı: "Sayfa 37'deki altını çizdiğim cümleyi oku." Bunu söyledikten sonra ellerimi nazikçe bıraktı ve oturma odasından çıkıp kapıyı kapattı. Kapıda olan bakışlarımı elimdeki kitaba çevirdim. Namık Kemal'in İntibah kitabıydı. Sayfa 37'yi açıp altını çizdiği cümlenin üzerinde parmaklarımı dolaştırdım ve cümleyi okumaya başladım: "Yaktın ey ateşzen-i ârâm yanmış gönlümü Nev-heves kıldın şu kendinden usanmış gönlümü." (Sen ateş, yaktın, zaten yanmış olan yüreğimi. Yeniden heveslendirdin şu kendinden utanmış yüreğimi.) Karanlıktan aydınlığa kavuşmuşçasına tebessüm ettim. Çünkü bu adam, bana baktığında yüreğini canlandıran kadını görüyordu... { Dilâ Serisi Birinci Kitap } 09.10.2022

"S-sen, sen bana böyle şeyler soramazsın. Yalandan sözlendik diye benim üzerimde söz söyleme hakkına sahip değilsin." Bir yandan konuşuyor, bir yandan da göz yaşlarını siliyordu genç kız. Bu ne tezat bir ilişkiydi? Kalbi yanıyordu Emir'in, duydukları alev topuydu sanki ve yakıyordu tüm uzuvlarını... Çekti hemen parmaklarını kapıdan, uzaklaştı bir kaç adım. Keşke diyordu, keşke kalbimi de böyle alabilsem senden! Dilara ise burnunu çekip iyice toparlanırken devam ediyordu konuşmaya. "Hem sen, sen kimsin? Neden bana bu soruları soruyorsun? Söylesene! Neden benimle bu kadar ilgilisin, neden?" Bağırmadan, fısıldarken haykırmak bu olsa gerekti. Emir ise genç kızın sorusuna vereceği cevabı, daha yeni sorguluyordu. Neden sorusu beyninde dönüp dururken çok fazla da efor sarf etmeye ihtiyaç duymadan sonuca varıyordu da. Lakin bu sonucu söyleyebilecek cesareti var mıydı? ~ İslâmî bir aşk romanı ❤️ Bir genç kızın dikenli yollardan çiçekli bahçeye geçis hikayesini okumaya var mısınız? Tertemiz bir aşkı, o aşkın içindeki sırları, gizemi ve gerilimi aynı anda hissetmeye ne dersiniz? O halde keyifli okumalar ☕ #kuran 'da 1 numara! #Allah 'da 1 numara! Çalıntı, kopyalanma ve kurgunun başka şahıslar tarafından yazılması hâlinde gerekli işlemler yapılacaktır. Antalya'nın ünlü avukatlarından biri öz amcamdır. Bilginize...) Tüm hakları KÜBRA Ç. 'a aittir.™©

~TAMAMLANDI~ 🌿🌿🌿 Yekta Karam; Onu gördüğü ilk an hayatını değiştireceğinden habersizce onun sevdasını bağlamıştı yüreğine . Kara balçıklara bulanmış kalbinin üzerine ördüğü tuğlaları bile isteye kendi elleriyle yıkmış ve en sonunda asıl huzur'a kavuşmuştu. Ezra Karahan ; Kalbinin çorak topraklarında tekrar açan çiçekleri ilk kez gördüğü bir rüya ile hissetmişti. O kanayan yaralarına merhem , paramparça olmuş hastalıklı kalbine panzehir olmuştu. Şimdi Tevafuk zincirlerine asılı bir hikâye okumaya hazır mısınız? 🌿🌿🌿 15.06.2019 ➡ #1- Din. 🍀 27.06.2019➡ #1- İslam. 🍀 ~~~~~~~~~ İlk Yayımlanma : 20.01.2018 Final:17.07.2019 ~~~~~~~~~ Düzenleme: 09.06.2020 Düzenleme Final:18.10.2022

Aptallar Takımı Psikolojinizin etkilenebileceği düşüncesindeyseniz 18 yaşından önce okumayın. (Henüz düzenlenmemiştir.)

Masanın kenarına iliştirilmiş küçük, kırmızı gonca gül oracıkta bana bakıyordu. Biri görmeden uzanıp çabucak aldım, masayı toplayıp süratle tezgâha döndüm. Bir selam ve bir veda mahiyetindeki bu küçük armağanın sebebinden bihaberdim, bir kere sorma cesaretini bulduğumdaysa tebessüm etmekten başka cevabı olmamıştı. Karabasan'a ısrarcı olmak için yeterli cesarete sahip değildim tabii. Bu güllerin yolunu gözlemekten hem utanıyor hem öfkeleniyor hem de kendime mani olamıyordum... Bu dilemmadan bana kalan hicap omuzlarımda nasıl müşkül bir külfetti, bunu yalnızca ben bilirdim. O hain, gaddar Karabasan'a olan yakışıksız meylim bazı vakit kendimden dahi sakladığım bir sırdı. Gelişinin, selamının kalbime kondurduğu heyecan, kendime dahi itiraf edemediğim mahrem bir utançtan ibaretti. Fakat tüm bunlara karşın vardı, buna mâni olmak ne mümkün. Tezgâha dönmeden evvel bakışlarım Başkan'ın fotoğrafına ve hemen üzerindeki koca mavi Rosav bayrağına takıldı kaldı, göğsümde taşıdığım isyandan utanarak gülün tomurcuğunu avucuma hapsedip sakladım. Beni maksadımdan ufacık bir gül bile alıkoyabilecekse o halde hürriyeti düşlemek ne haddime? Servis tabağında kalan son kurabiyeyi parmaklarımın arasında çevirdim ve çevirdim, nihayetinde bir ısırık alıp göğsümdeki akideyi anımsadım. Enfes marmelatı, taze incir ve hoş baharatlarla hazırlamıştım. Her zamanki gibi Gecegüzü'nün en iyisiydi hatta neredeyse Rosav Çöreğinin sırlı, zehirli marmelatı kadar lezizdi fakat elbette ondan bir yanıyla noksandı. Yine de bundan bile iyisini yapacaktım çünkü hayalim, hayatımı karartmak ihtimal dahilinde olsa bile Gecegüzü'nün en iyi tabağıyla belki unutulmuş, yitirilmiş o mücadelenin ateşini yeniden yakmak hatta belki de şansım yaver giderse gecikmiş bir intikamı almaktı.

Sessizliğe bürün ve ilk sayfayı arala. İçeride seni çok farklı bir dünya bekliyor olacak...