"Zaten doğduğum yer de karanlıktı. İçi ne kadar sevimli görünse de dışarıdan baktığınızda da anlayabilirdiniz hayatımın KARANLIK bir CENNET olduğunu."

Onu sardığım kollarımın etrafına kendi kollarını doladı ve yeşil gözlerini tekrar kapattı. Sanki yeşillerini görmemi istemiyormuş gibiydi. 'Bunu sana önceden de sormuştum. Sen, sen hiç cennetten kovuldun mu Brook?' Kafamı onaylarcasına salladım. 'Evet. Beni cennetinden kovan sendin Harry.' Yeşil gözlerini tekrar açtı. Ben onun bana bahşettiği bu güzel renge bakarken o konuştu. 'Cennetler siyah olmaz ve sen bunu iyi biliyorsun ki benim sana olan aşkım ölü doğmuştu Brook. Öyle ölüydü ki siyahın cehennemini bir türlü terk etmeyi başaramamıştı.'