Bukre ve Poyraz... Kırmızı Sütyenli ve Bay Sapık... Bir gün ayrılık kapıyı çaldığında ikisi de dizlerinin üzerine çöküp teslim oldular. Izdırap, korku, heyecan ama bir o kadar hüzün... Ta ki bir minik hayatlarına giresene kadar! Bir anlık öfke, korku ve endişeyle ayrılan çiftimiz yine aynı şekilde barışırlarsa ne olur? Peki ya ayrı olmalarına rağmen birbirlerinden uzak duramamalarına ne diyeceksiniz? Bukraz çiftimiz son gaz ilerlerken hayatlarındaki zorluklara nasıl göğüs gereceklerini, önlerine çıkan engelleri nasıl aştıklarını okumaya hazır mısınız? Ve her zamanki gibi iyiyi kıskanan kötülerin nasıl yok olduğunu okumaya hazır olun! KOD ADI: BAY SAPIK SON GAZ DEVAM EDİYOR! Lütfen Kod Adı: Bay Sapık kitabını okumadan başlamayınız. Kod Adı: Bebek, Kod Adı: Bay Sapığın devamıdır. Tüm Hakları Bukre'nin kırmızı sütyeninde, Poyraz'ın kumarhanesinde ve Elif'in beşiğinde saklıdır!

Toprak; tam olarak içi dışı bir. Çok neşeli ve çok nadir üzülen bir insan. Ailesi ile çok iyi anlaşan bir insan değil. Fakat onlara karşı nefret duymuyor. Ve mükemmel olmasa da iyi anlaşıyorlar. Toprak sadece okulu için İstanbul'a gitmektedir. Fakat odasındaki METEOR onun tüm dengesini bozacaktır. Rüzgar; O odada sigara içen bir METEOR . O karanlık. Çok gizemli biri. Asla sözünden vazgeçmeyen bir insan. İnsanları sözleriyle öldürebilen biri. Ama içinde bir o kadar da insancıl, anlayışlı, romantik bir adam. Ailesiyle hiç anlaşamayan biri. Ailesinden nefret ediyor. Ve onların parasıyla geçinmekten hiç haz almıyor. Peki ya aşk? Rüzgar aradığı aşkı Toprak'ta bulabilecek mi? ~ Toprak eğitimini tamamlaması için İstanbul'a gider. Okan ile birlikte aynı evde kalan Toprak çok mutludur. Ta ki o güne kadar... 'O karanlıktı.' "Işığın ben olacaktım. Rüzgarınla herkesi bir yere savuruyorsun" "Bak işte cevabı sen verdin. Ben Rüzgar olarak seni üşütürüm. Sen ise benim soğuk karanlığımı içine çekersin Toprak"

#Wattys2016 Koleksiyoncu Edisyonu Kazananlarından birisiyiz! Hiçbir şey tesadüf olmadığı gibi bundan sonra yaşayacaklarıda tesadüf değildi. İzmir onun dönüm noktasıydı. Aşkını, sevdasını, kaybettiklerini bulduğu şehirdi. Hayatı asıl bundan sonra başlıyordu ve o kendi hayat hikâyesine yön veriyordu... Kendi elleriyle yazıyordu hikâyesini ve mutluluğa doğru adım adım ilerliyordu. Mutluluk çok yakındı... Bir yanda konservatuar okuyan iki genç ve güzel kız diğer yanda bir çete! Bay Sapık? Kırmızı Sütyenli? Tüm Hakları Poyraz'ın kumarhanesinde, Bukrenin ise kırmızı sütyeninde saklıdır.

Eğer sizde kendinizden yaşça büyük birine aşık olduysanız kendinizden bir parça bulacaksınız. Eğer olmadıysanız bile aralarındaki yaş farkına ve imkansızlıklara rağmen birbirine aşık olan insanlara karşı bakış açınızı değiştirecek bir hikaye.

/Kitap Oldu!/ Yalım, Çiçek ve annesi gidince kendini tekrardan koltuğa attı. Bir ara cebine tıktığı telefonunu çıkararak bakmadığı WhatsApp mesajlarına girdi. Başında bela varken telefonunu son bir kaç gündür ilk defa eline alıyordu. Kimden ; Yeliz "Allah seni kahretmesin! Erkek yokluğunda mı bana geliyordun!" Kimden ; Alev "Erkek arkadaşımı sen mi ayarttın? Doğru söyle. " Kimden ; Bilinmeyen numara "Demek gay oldun... Vay canına! Kırbaçlarım seni bekliyor olacak!??" Son mesajın yanında ki 'alev' emojilerine gözlerini pörtletip bakan Yalım , hattını telefonundan çıkarıp dişiyle kırdı. Söyleyenecek kelimeler çoktan beyninin en ücra köşesinde sıralanmıştı. Eyvah, siktir ve çok daha fazlası. 'Hayata , 'Eyvah!' diyerek bakan herkese.' Tüm hakları Russilexa'ya aittir?? İnstagram iletişim:asliipekli Milli Slogan?? ; "Bir kadını asla hafife alma." Not /Final olmuştur./

Üvey kardeş yada kuzen ilişkisi değildir. Veya öz kardeş. ********************************* "Rüya. Sana bazı sorular soracam ve sende doğru cevap vereceksin.- Parmağını çıtlattı- Tamam mı?" "Tamam." Parmağını çıtlattı. "Seninle ormanda konuşurken birini sevdiğini söylemiştin dimi?" "Evet." Parmağını çıtlattı. "O kişi bu evde mi?" Allah kahretsin. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Senle aynı yaşta mı yoksa bir yaş büyük mü?" Ne yapmaya çalışıyorsun Yankı? "Bir yaş büyük." Parmağını çıtlattı. "Uzun boylu mu?" Selim minyondu. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Esmer mi?" Oğuz sarışındı. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Kahve rengi saçlı ve kahve rengi gözlü mü?" Hakan'la birbirlerine benziyorlardı. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Şu ana yukarda mı yoksa aşağda mı?" Sustum. "Rüya cevap ver!" Yine sustum. "Rüya kahretsin bana bir cevap ver!"diye bağırdı bu sefer. "Sensin o sensin! Oldu mu!"diye bağırdım gözlerimden yaşlar süzülüyordu.

Adam güçlü esen bir Poyrazdı.Kız ise kendi sularında boğulan mavi bir Denizdi.Adam çok acımasız ve kendini düşünürdü.Kız ise hiç bir şeyden habersiz saf bir duru su misaliydi. Genç adam mavi gözlü kıza yaklaşırken ona bakar bakmaz nefesinin kesildiğini hissetti.Genç kızın Bütün vücudu olgun kıpkırmızı bir çilek gibi kokuyordu.Adam bu kokuya resmen 'mest' olmuştu.Hiç bir zaman onu bir kardeş gibi görmemişti. Adam birden kendinden bağımsız bir şekilde ellerini kızın yanaklarına koydu.O anda bütün vücuduna elektirik akımı sarmıştı.Adam her defasında bu karşısındaki kıza sözde baş belası diyordu.Ama normalde o onun tatlı baş belası oluyordu, Derin bir nefes alarak gözlerini kapadı ve kelimeler dökülüverdi dudaklarından.. "Tüm siyahlılığımla gökkuşağın olmaya geldim'' ********* 10/2/217 genç kız edebiyatında birinci sırada!

Karanlık yolda yürümeye devam ediyordu genç kız. Her şeyden habersiz gidiyordu. Karşısına çıkacak zorluklara, hayatının eskisi kadar toz pembe olmayacağını fark etmeden yürüyordu. Babasının biricik prensesi, annesinin meleği. Kardeşlerin biriciği olmayacaktı. Artık onlar yoktu. Daha farkında değildir belkide? Peki bütün bunları bilseydi yine de gider miydi? Karanlığa doğru yol çizer miydi? Sevdiklerini bir daha görmeyeceğini bilseydi, yine de gider miydi? Peki ya bu yolun sonunda ölüm o'nu kıskaçların arasına alacağını bilse, yine de bu yoldan geçer miydi? ♠♤♣♧ "Seni kaybediyorum." "Sen beni çoktan kaybettin!" Dayanılmaz olan neydi? Aramızdaki uçurum mu? Belki de sen. Belki ben. Belki de AŞK.

Annem ciddi bir ifadeyle 'Erkekler lisesine gideceksin.' Dedi. Ağzımdaki yemekleri anında umutun yüzüne püskürttüm. 'Nasıl olur anne ya?!' Diye cırladım. Umut içinden bana sövdüğünü belli eden bakışlarla birlikte lavoboya gitti. 'Kızım okulun ortasında taşındığımız için başka okullarda kontejan yoktu. Bizde son çare erkek lisesine gittik. Bizde memnun değiliz.' Ağzım bir karış açık bir şekilde anneme bakarken çok sinirliydim. Daha ben kız arkadaşlarımla alışverişe gidecektim! 'Ama anne ya!' Diyerek anneme kedi bakışları atmaya çalıştım.' Başka çaremiz yok Deniz ayrıca o bakışlarla tavus kuşuna benziyorsun' Annemin dediğiyle birlikte somurtarak odama çıktım. Ben şimdi erkeklerle birlikte nasıl okuyacaktım ya?!