0543#: Az önce kantinciye at etinden köfte yapıyor diye bağırdın. Efnan: Bana bilmediğim bir şey söyle. 0543#: Ben at eti seviyorum lan. Efnan: Banane lan Ebu Cehil karpuzu.

Kısa zamanda 32 baskı yapan ve 2012 Anadolu Edebiyat Ödülleri'nde ROMAN dalında ödül alan, sıradışı bir polisiye roman... 'Son Sayfası Yırtık Kitap' artık WattPad'de! Keyifli okumalar... Demek buraya baktın. Ama burası "orası!" değil. Peki söyle o zaman... Şu saatte orada olmak ister miydin?! Evet mi? Peki. Bunu sen istedin..! Şimdi birkaç adam düşün... Ya da neyse neyse! Düşünme! Bir ada hayâl et... Yok, yok! Unut, gitsin! Ne idüğü belirsiz, karmakarışık, "Yok artık!" dedirtecek, en afallatıcı birkaç olay say... Dur, dur! Sayma! Dünyada en çok olmak istediğin yeri söyle... Boşver! "Orası" kesinlikle orası değil... Bir ada... Birkaç adam... Ve esrarengiz olayların envai çeşidi... Yok... Anlaşıldı! Sen bu kitabı okumadan şu saatte orada olup olmadığına asla karar veremeyeceksin! O zaman söyle... Şu saatte orada olmak ister misin?! Hem sen hiç son sayfası yırtık bir kitap okudun mu? Bu kitabın son sayfası neden yırtık? Okumadan asla anlayamayacaksın! Hazır mısın?

Jenna Collins Gizemli Kasaba'ya taşındığında olacaklardan habersizdir. Birçok yeni insan tanıyacaktır. Peki ya tanıdığını sandığı insanlar gerçekte öyle değilse? NOT: HİKAYENİN KİTAP OLMASI SÖZ KONUSU DEĞİLDİR/ OLAMAZ. Başlarda acemi olduğumu biliyorum. İleride bölümleri düzenleyebilirim umarım. İyi okumalar..

Bir kız... Bir de ses... Hayalet bir ses... Ama gerçek. Biraz da doğa üstü... 《Korku kitabı değildir.》 Derin, sürekli derinlerden duyuyordu ismini. Korkuyordu. Varlığını bilmediği bir ses sürekli onunla iletişime geçiyordu. Biraz zaman korktu. Biraz zaman kovdu. Ama sonra alıştı o sese. Dokundu. Sarıldı. Öptü. Arkadaş oldu. Belki sonra daha da fazlası... . . . İçim yine bir tuhaf olsa da çalışma masama doğru baktım. Ne bir belirti ne bir işaret hiçbir şey yoktu. 'Belirti mi istiyorsun?' diye sordu zihnimin içinde yankılanan sesiyle... Olumlu anlamda başımı salladım. Düşüncelerimi okuması bazen sinir bozucu olabiliyordu. 'Sende çoğu zaman sinir bozucusun Derin.' Yine yapmıştı işte! Yine okumuştu düşüncelerimi... Masamın orada bir şeyler hareketlenince oraya doğru baktım. Kalem kendi kendine hareket edip kağıda bir şeyler yazıyordu. İstemeden de olsa elimin altındaki yorganımı sıktım avcumun içi ile. Korkuyordum belki de hala. Göremediğim bir ses ile konuşuyordum. Her an benimleydi ve sanırım o sadece ses değildi. Bir varlıktı. Dokunabilirdim ona. Elimle hala yorganı sıkarken kalem masadaki yerini aldı ve kağıt havalanmaya başladı. Havalanan kağıda baktım. Kağıdın üzerinde ' HESİM ' yazıyordu. Bu onun ismi miydi? Başlangıç Tarihi: 16 Ocak 2016 İlk Yayın Tarihi: 17 Mayıs 2016 》Tüm hakları bu hırçın yazarın masum ruhunda saklıdır... Bana ulaşmak isteyenler için instagram hesabım- @bilgeliyasam Hesim'in instagram hesabı: @hayaletsesim

-O çocuğun sana bakmasına izin verdin! +Bundan sanane? -O çocuğa gıcık olduğumu biliyorsun! +Biliyorum.Ama senin bu kadar kıskanç olduğunu bilmiyordum.Kusura bakma! -Seni kıskanmadım!Sen benim neyimsin ki seni kıskanayım?Hiçbir şeyimsin! +Haklısın,hiçbir şeyinim ben senin.O zaman bana karışmaktan vazgeç!Çünkü artık seninle kavga etmekten sıkıldım! -O zaman s***** git o çocuğun yanına.Ama inan bana o ilişki 2 gün sürmez! +Kalbimi kırıyorsun!Her zamanki gibi... (Sustum, sustu.Sadece gözlerime baktı) 25/07/2020: HAYATIN içinde #3 08/08/2020:KÜSLÜK içinde #3 25/01/2021:KÜSLÜK içinde #5 25/01/2021:GERÇEKDOSTLUK içinde #5 07/06/2021:HAYATINANLAMI içinde #1 10/01/2022:SENİSEVİYORUM içinde #98 24/05/2023:KÜSLÜK içinde #15 24/05/2023: GERÇEKDOSTLUK içinde#16