Louis Tomlinson jest nieco zbyt dużo imprezującym studentem trzeciego roku architektury wnętrz na Florida International University z kampusem w Miami. Ma nie aż tak perfekcyjną dziewczynę i paczkę dobrych przyjaciół. Właściwie wiedzie całkiem przeciętne życie, aż do momentu w którym w drzwiach jego akademickiego pokoju zjawia się wyrośnięty dzieciak z burzą czekoladowych loków na głowie, postanawiając zakłócić jego spokój. I możliwe, że całą resztę również.

- A kto niby mnie pokona? Niby ty? - przeczesał swoje włosy ręką. - A żebyś wiedział. - odsunął się od Liama i podszedł do bruneta - Ale sama gra będzie nudna... - Co proponujesz? - Styles wiedział, że nie odpuści. - Mały zakładzik. - oblizał dolną wargę - Oczywiście tylko wygrany dostanie swoją nagrodę. - Wchodzę w to. - powiedział bez wahania Harry. Współpraca z moją kochaną @KarcikRudy Cudowna okładka od @Darrrow!

Świat Louisa kręci się wokoł seksu. Ma swoje zasady w życiu, a "0 miłości" jest pierwszą pozycją na jego liście. Lecz, gdy poznaje Harry' ego myśli, że jednak to się zmieni. Jednak, co się stanie, gdy Lou pozna tajemnice Harry'ego, a Hazz zrozumie, że biznesmen go tylko wykorzystał? Pierwsza część trylogii "Lost Hearts"

Louis jest poważnym wykonawcą, z jednym celem. Harry jest idealistycznym dekoratorem wnętrz, który pragnie, by świat był piękny. Kiedy postanawiają zgłosić się do The Block, reality show o odnawianiu mieszkań, nie są przygotowani na to, co jeszcze mogą stworzyć razem... "- Niall - warknął Louis ze zirytowaniem, rozmawiając przez telefon. - Minęły dopiero cztery godziny, a on już doprowadza mnie do szału. Podczas pogadanki o bezpieczeństwie ciągle przerywał, żeby zadawać głupie pytania, nie może przejść przed kamerą bez zarzucenia włosami, a przecież nawet jeszcze nie filmujemy. Ponadto zmarnował dziesięć minut w naszym już i tak szalonym grafiku, próbując znaleźć dla siebie różowe, robocze buty, jakie dostały dziewczyny. Producent musiał przepraszać, że nie pomyśleli, by zamówić je w rozmiarze 45!" Okładka: Darrrow Oryginał dostępny na AO3

"- Wejść - powiedział zgorzkniałym tonem głosu, słysząc ciche pukanie. - Masz zamiar pojawić się na posiłku, czy znowu jesteś zapracowany? - omega patrzyła na niego intensywnie, trzymając swoje dłonie na już mocno odstającym brzuchu. - Wiesz, że mam dużo pracy - spojrzał w zielone oczy męża, unosząc lekko swoją brew - Znowu masz zamiar płakać? - Louis złapał się za koniuszek nosa - Dobrze, zejdę. Tylko dlatego aby szczeniak nie przejmował od ciebie negatywnych emocji."

Szatyn objął ramionami młodszego, biorąc głęboki i uspokajający oddech. Ten dzień rano nie zapowiadał się tak źle, jak to teraz przeżywali. Bali się prawdy, która może ich zaboleć jeszcze mocniej.

- Myślę, że nawet będziesz miał co do tego sposobność, tylko z nim porozmawiaj - poleciła tajemniczo - W kuchni masz jeszcze ciepły obiad, ja wracam do twojego taty i rodzeństwa. - Porozmawiać z nim? Brzmi tajemniczo, nie wiem czy powinienem się bać? - zaśmiał się mimo swoich słów i odprowadził mamę do samych drzwi. - W końcu to pełnia twojej krwi, masz czego się obawiać - wyraźnie się droczyła ze swoim pierworodnym. ~~~~ Louis to samotny ojciec piętnastoletniego Finna, który stara się zrozumieć swoje dziecko i dać mu całą swoją miłość, nawet jeśli nie wszystko w życiu układa się prosto. W jego życiu pojawia się Harry i Flora, dzięki którym wszystko jakby wydaje się łatwiejsze do przyswojenia.

Powiedzieć, że Louis był wściekły to było mało. Stał na środku pustej drogi, a jego samochód od tak stwierdził, że przestanie działać. Oczywiście służbowy samochód, na który uparła się jego firma. Chciał jechać swoim, jednak zagrozili mu brakiem zwrotu za benzynę. Czyli Louis wyjeżdża w delegacje, która zmienia jego życie i podejście do świata w 180 stopniach.

"- Tylko nie ty... - Harry cofnął się o dwa kroki, czując narastającą złość w swoim ograniźmie - Ze wszystkich osób na świecie, oczywiście musisz być to ty - nieprzychylnie spoglądał na szatyna. - Nie to żebym sam nie był zaskoczony... - przewrócił oczami - Ale przypominam, że ty umówiłeś się ze mną... Ja nawet nie dostałem twojego nazwiska."

Louis naprawdę starał się trzymać emocje, kiedy słyszał po raz kolejny stukot obcasów w pomieszczeniu. Przymknął oczy, próbował odpocząć i skupić się na swojej pracy, jednak Danielle skutecznie mu to uniemożliwiała. Nie rozumiał dlaczego ta wciąż była w jego domu. A nie miał jakoś siły na nią unieść głosu i pokazać, gdzie powinna teraz się znajdować. Jego alfa nie trawił tego wszystkiego, a do mózgu nie docierały informacje. Po co? Na co? Dlaczego? Co jest złego w tym, kim jest...