"Seni seviyorum Yeol" *Bende seni seviyorum Baek* "Neden bana böyle davranıyorsun?" *Bilmiyorum* "Canımı yakıyorsun Yeol" *Üzgünüm bebeğim* "Sadece beni ve sana olan sevgimi gör istiyorum Yeol" *Görüyorum sevgilim*

Babam her zaman ilginç bir insan olmuştu. Ve gittiğinde ise bana yine ilginç bir şey bırakmıştı. Bir Dilek Listesi. Babam gittikten sonra o listeyi umursamamam bir hataydı. Babam bunun için üzülüyor olmalıydı. O listedekileri gerçekleştirecektim. Liste bana ait olmalıydı fakat çoğu dilek babamla gerçekleştirmek istediğim şeylerdi. Çoğunu elemiştik ama yine bu listenin üstesinden tek başıma gelemezdim. Birazcık cesaret ve en az babam kadar ilginç birine ihtiyacım vardı. İşte bu noktada Park Chanyeol devreye giriyordu. Park Chanyeol aynı zamanda listedeki son maddenin de en son halini almasını sağladı. ▶Park Chanyeol ile hayatının sonuna kadar mutlu yaşa.

chanyeol uyandığında bir gününü daha sıkılarak geçireceğini hissetmişti.Kendi kendine güldü. Sahi ya ne zaman bir başkası onu güldürebilmişti ki? Hastalığı yüzünden hep beraber olduğu bıkkınlık yine bugün de onla beraberdi.

Ben hayali olmayan biriydim. Neden yaşadığımı bilmesem de yaşamayı seviyordum sadece. Her gün yüzüme vuran güneşe mutlulukla bakıyordum. Eski bisikletimle her gün aynı yolda ilerlerken bu yolun sonu her zaman çalıştığım yerde bitiyordu. Daha doğrusu ben öyle sanıyordum. Bir gün bu yol beni öyle bir yere sürükledi ki yolun daha başında olduğumu öğrendim.  Bu yol daha yeni başlıyordu. Benim hayatım yeni başlıyordu. Bu yol beni mutluluğa götürecekti. Peki ben kim miyim? Ben, bu sakin ve kenarda kalmış kasabanın spor kulübünde top toplayıcısıyım.

Ailesi dağıldıktan sonra Sehun hep üvey kardeşi Luhan'dan nefret etti ama Sehun'un ablası Hannah üvey kardeşleri Luhan'ı geri getirdiğinde her şey değişmişti Luhan'ı geri almaları annelerinin son isteğiydi, fakat Sehun masum Luhan'ın hayatını cehenneme çevirmeye karar vermişti Bir zamanlar her şeyi Luhan'dı, artık Sehun'un istediği tek şey çocuğun ailesine ihanet ettiği gibi ona da ihanet etmek

Hikaye Adı: Disiplin Couple: Krishan Yazar:Ekin Bölüm Sayısı: Belli değil TANITIM “Annem veya babam değilsin. Bana karışmayı bırak.” Luhan ofladı ve koltuğa oturdu. “Beni buraya, senin gibi birinin yanına gönderdiklerine inanamıyorum. Sanırım ne mal olduğunu onlar göremedi.” Kris, yumruğunu masaya vurdu. Ve yüzüne eğilip ona baktı. “Luhan. Annen ve baban senden ne kadar şikayetçi farkında mısın? Onları üzüyorsun! Onlar senin için çalışıyorlar, seni okuttuklarına bile şükretmen lazım!” Geriledi ve derin bir nefes aldı. “Seni adam yapacak tek kişi benim.” Yan gözle ona baktı. “Ve seni gerçekten adam edeceğim.” Ona doğru yürüdü. “Acımayacağım. Bana karşı mı çıktın? Dayak yersin. Şunu yapmam mı dersin? Dayak yersin.” Luhan’ın gözleri korku ve şaşkınlıkla açıldı. “Sen ancak dayak ile adam olursun Luhan. O yüzden ben de senin anladığın dilden konuşacağım.” Gülümsedi. “Ah bir de, arkadaşlarının yanında rezil de edebilirim seni. Her an, her yerden çıkabilirim.” Kapıya doğru yürüdü ve kravatını düzeltti. “Çok eğleneceğiz, Luhan.” Odadan çıktı ve kapıyı arkasından kapattı. Luhan yutkundu. İşte şimdi başı dertteydi.

Aslında kendisi de özeldi- özelden çok farklıydı.

Doktor : Oh Sehun Hasta : Park Luhan Tanı : Afefobi (birinin size dokunmasından ürkmek veya iğrenmek) Tedavi: Öpüşmek (?!?!)