''Ben Draco Malfoy ruhum ve kalbimle yemin ederim ki sen benim yaptığım en güzel tercihsin Hermione'' ************ Bir Dramione hikayesi Bilim kurgu içinde #87

Hermione Granger ve Draco Malfoy... Nefret, iki kişiyi birbirine ne denli yaklaştırabilirdi?

Draco Malfoy yaşayan en tanımlanamaz insandı ve Hermione'nin tanımlayamadığı şeylere alerjisi vardı. ♪the fray - never say never

"Ne kadar süreceği umrumda değil!"dedi Ron, "sadece seninle olmak istiyorum".

Malfoy onun bu halinden sadistçe bir zevk alıyor gibiydi. Sanki Hermione ne zaman tepki verse onun takıntısını besliyor gibi hissetmişti. Gümüş gözleri öyle bir parlıyordu ki insanın tüylerini diken diken ediyordu. "Öyleyse," dedi Malfoy bir adım atarak. Ama bunu yapmakla hiç iyi etmemişti çünkü zaten daracık bir alandalardı. Bir adım atması demek direkt olarak Hermione'nin dibine girmesi demekti. "bu akşam söylediğim hiçbir şeye inanmadın." Hermione onunla göz göze gelebilmek için başını yukarı kaldırdı ve kafasını onaylarcasına salladı. Geriye gitmek istiyordu ama çoktan sırtı duvarla buluşmuştu. "Evet." "Senden nefret etmediğimi söylediğim kısma bile?" Malfoy konuştuğunda nefesini hissedebiliyordu. Ona bu kadar yakın olmak çok garipti. Bedeninden çıkan sıcaklığı hissedebiliyordu. Oysa ki temas bile etmiyorlardı. "Özellikle o kısma." Hermione konuştuğunda Malfoy'un bakışlarının dudaklarına düştüğünü gördü ve resmen midesinde bir kıvranma hissetti. Bir anda kalp atışını duyabiliyor olmuştu. Kulaklarında güm güm atıyordu. Bütün bedeninde güm güm atıyordu. "Etmiyorum." "Kanıtla." Altıncı yıl için herkes tekrar Hogwarts'a dönüyor! Draco'nun Dolapları, Hermione ve Ron'un bitmek bilmeyen kavgası, Başkanlık Görevleri, Harry'nin Malfoy takıntısı ve Voldemort'un geri dönüşü. Melez Prens kitabından başlayarak İkinci Büyücülük (Hogwarts) Savaşına kadar ilerleyen bir Dramione hikayesi.

Hermione Dumbledore'un Ordusu için bir yer bulmak zorundadır ve elinde hiç bir fikir yoktur. Ta ki Draco Malfoy kendisine bir anlaşma sunana kadar. Hermione bunu zorunluluktan kabul edecektir. Fakat bu anlaşmanın arasına aşk da girecek mi?

"Biliyor musun," dedi Draco, başını eğip yüzünü Hermione'nin omzuna saklarken. Sesi cümlenin sonuna doğru boğuklaşmıştı. "Çok güzelsin. Yemin ederim ki öylesin." - Altın üçlünün gözdesi Harry Potter'ın seçilmiş kişi olmadığını fark etmeleri Hogwarts savaşından sonra tüm gözleri başka bir ismin üzerine çekmişti. Onun hikayesi tam da burada başlıyordu ve okuldan henüz yeni mezun olmuş bir genç kız, belki de çağın en zeki cadılarından biri için bu hiç de kolay değildi. Yeni bir savaşa adım adım yaklaşıyorken Voldemort'un güçlerini bizzat aktarıp Hermione Granger'ı öldürmek ile görevlendirdiği Draco Malfoy, her zaman olduğu gibi onun isteklerine boyun mu eğecekti? Peki, Hermione Granger bunu yaparken onu hala nefret ettiği biri olarak görmeye devam edebilir miydi? Belki de Draco; Hermione için düşmandan çok kendisiyle aynı geçmişi paylaşan gizemli bir tanıdıktı.

[𝐬𝐚𝐟𝐤𝐚𝐧, 𝐛𝐮𝐥𝐚𝐧ı𝐠̆𝐚 𝐭𝐮𝐭𝐮𝐥𝐝𝐮.] 𝗞𝗶𝗺𝘀𝗲𝗻𝗶𝗻 𝗴𝗲𝗹𝗺𝗲𝘆𝗲𝗰𝗲𝗴̆𝗶𝗻𝗶 𝗮𝗻𝗹𝗮𝘆ı𝗻𝗰𝗮 𝗼𝘁𝘂𝗿𝗱𝘂 𝘃𝗲 𝘀𝗮𝗯𝗮𝗵 𝗼𝗹𝗺𝗮𝘀ı𝗻ı 𝗯𝗲𝗸𝗹𝗲𝗱𝗶. 𝗧𝗮̂𝗸𝗶 𝗭𝗮𝗯𝗶𝗻𝗶 𝘃𝗲 𝗠𝗮𝗹𝗳𝗼𝘆𝘂𝗻 𝘀𝗲𝘀𝗶𝗻𝗶 𝗱𝘂𝘆𝗮𝗻𝗮 𝗸𝗮𝗱𝗮𝗿.

Durdu dünya, yıkıldı bedenler. Ve dirildi yıllardır kaçtığım cesetler. Hepsi bendim, hepsi benim yalnız kalınca sığındığım, oyun diye oynadığım arsız ve korkak düşüncelerdi. Çığlık çığlığaydı ruhum, can çekişiyordu tenha köşelerde. Canına kıyılmıştı çünkü yine bu tenha köşelerde. Soluk soluğaydı, yorulmuştu çünkü kaçmaktan. Dur diyordum, bekle. Yapamıyorum artık, kaçamıyorum. Ben karşılıklı bir savaş istiyorum. Gerçeklerden kaçmıştım, geçmişten... İzimi kimse süremesin istemiş yalanların ardına gizlenmiştim. Yeni bir kimlikle yeniden doğmuştum. Her şey buraya kadardı. Her doğum bir ölüme gebeydi. Jean Black'in ölüm vakti gelmişti, mezarı yine o adamın gözlerinin içindeydi. Ama Hermione Granger, Draco Malfoy'un kolları arasında yeniden doğuyordu. Geç kalınmış bir elvedaydı hayata, yeni doğan bir merhaba. - "Sen bizim bir geleceğimiz olduğunu gördün ama benimki sensizdi. Gitmem gerektiğini biliyordun çünkü özgürlük bedel ödenmeden elde edilmiyor... Sanırım benim özgürlüğümün bedeliyse biz olduk."

Draco Malfoy. Tek cümle. Onu tek bir cümle ile tanımlayabilirdim. "Yalnızca en dibe düştüğünde mi hissederdi vücut acıyı, yoksa çok acı çektiğinden miydi bu arsız dik duruşu?" ௮ "Çünkü Draco Malfoy, sen arafta kaldığını düşünüyorsun. Senin için iyi ya da kötü, siyah ya da beyaz yok. Sen hepsini yıkıp sadece kendin olmak istiyorsun. Çünkü sen bir yere ait olamamaktan çok ait olmaktan korkuyorsun."