Bu dünya, iyiler için yaşanacak türde bir yer değil. 10.03.2018

Onun güzel olmak için hoş gözlere, uzun saçlara ya da büyük göğüslere ihtiyacı yoktu. O bana olduğu kişiyle yürüse, kollarımı açabildiğim kadar açar ve koşması için yalvarırdım. O ise uzaklaşmayı seçti. Şimdi 9 yıl sonra, önüme koyduğu kapının anahtarını alttaki boşluktan bana itmişti. Kalbim açmamı, zihnim koşarak uzaklaşmamı söylerken ben öylece oturmuş, içerdeki kaosun sonunu diliyordum. Çoktan ruhumu ona kendi ellerimle teslim etmiştim. Şimdi kalbim avuçlarıma düşmüştü. Zihnim ise bana yalvarıyor, yalvarıyordu. Bu yanlıştı. Bu saçmalıktı. Bu aptallıktı. Ve o an göğsümün ortasında büyüyen acı... Bu acıyla kalıyordum ben. Benim tüm gerçekliğim buydu. Ben koca bir yanlıştım. Karşımda doğru olduğunu iddia eden Kağan ise üzerime yıkılan ikinci bir yanlıştı. Yine de... Bir yanlış ancak bu kadar doğru hissettirebilirdi.

Ayndaki yansımasını gördüğünde olduğu yerde kalakalmıştı. Kendisini ilk kez görüyormuş gibi bakıyordu karşısındaki yansımaya. Elinin tersiyle ağzındaki ruju sertçe silip aynaya daha çok yaklaştı. Elbisesinin altından görünen dizleri titremeye başlamış, daha fazla dayanamadığı için yere çökmüştü. Gözlerindeki makyaj ağladıkça daha da akıyordu. Hıçkırıkları kalbime hançer gibi saplanırken, beklemeyi bırakıp ona doğru yürüdüm... 03.03.19

nefret ediyorum sandın. yanıldın. _ 14818

sen beni az kırmadın _ 150318