"Ben senin gelince bütün düzenim bozuldu sandım ama benim zaten bir düzenim yokmuş Ayşegül..." - "Yeter ya!" Diyerek ayağa kalktı Ayşegül. Odadaki herkesin bakışları Ayşegülü buldu. Ozan da yaslandığı yerden doğruldu. Böyle bir tepki beklemediği yüzünde ki ifadeden belliydi. "Yeter Ozan yeter!" Herkes sessizce Ayşegül ve Ozan ikilisini izliyordu. "Bir tek senin mi düzenin bozuldu ya? Bir tek sana mı zor her şey?" Ozan Ayşegül'ün dediklerinden sonra ayağa kalktı. "Benim için ne kadar zor senin haberin var mı? Hiç bilmediğim bir yerde hiç tanımadığım, yeni tanıdığım insanların arasında bir düzüne ayak uydurmak kolay mı sanıyorsun sen?" Ayşegül derin bir nefes aldı. Gözleri ister istemez dolmuştu. "Yeter artık. Geldiğim günden beri yaptığın o iğrenç imalar, laf sokmalar! Olay büyümesin, sorun çıkmasın diye sustum. Sustum ama yeter. Benim de sabrımın bir sınırı var." Ozan sessizce Ayşegül'ü dinliyordu. "Benim de bir kalbim var."

" ... Aşkın kanunu yok , kanunları biz yazıcaz Ayşegül ... "

Elimdeki bir demet papatyaya bir de ona baktım, hangisi daha güzeldi bilemiyordum. Yavaşça ona doğru yürürken adeta ellerim titriyordu, yanına vardığımda papatyaları ona uzattım. Papatyaları elimden aldığında önümde diz çöktü ve ben de ağlamaya başladım, çünkü biliyordum bu milattı.. Tüm hakları saklıdır. 20.09.2020 / Seni seviyorum papatyam..