̶W̶ ̶k̶o̶ń̶c̶u̶ ̶c̶o̶ś̶ ̶b̶e̶z̶ ̶a̶n̶g̶s̶t̶u̶ ̶w̶ ̶t̶l̶e̶ ̶ Przyszły perfumiarz i urodzony malarz; upchnięci w jednej pracowni, w której wspólnie kryją się przed oczekiwaniami innych i ogólną krytyką. Fluff nad fluffy, dla złamanych serc tego shipu.

Flotsam było ukryte w dziczy. Bogowie dawno zapomnieli o tej dziurze, terroryzowanej przez komando scoia'tael pod dowództwem Iorwetha - Lisa Puszczy, którego lękali się nie tylko mieszkańcy faktorii, ale też jego podwładni. Kiedy poczuł zapach d'hoine, wiedział do kogo należał ten smród. Przygotowywał się na ten moment, ćwiczył przed samym sobą i teraz musiał wszystko odegrać, jak dobry aktor. Rozprostował smukłe palce po raz ostatni i objął nimi flet. Nie musiał nawet otwierać oczu by wiedzieć że kilkanaście metrów od niego stoi on. Vernon Roche. Akcja uplasowana jest w akcie I, II i III gry wiedźmin 2. Paring Roche x Iorweth. Krytyka i dobre słowo mile widziane. Pisane w bezsenne noce. Okładka by arnaerr (obczajcie jej Tumblr jest świetna)

Pojawienie się tajemniczej postaci dziewczyny o blond włosach, która wraz ze swoją obecnością wnosiła zapach czekolady i pomarańczy, było dla niektórych sporym zaskoczeniem, a dla innych jeszcze większym. Kim była? Czego chciała? I w jaki sposób dołączyła do kompanii Geralta z Rivii w poszukiwaniu Cirilli? Przekonać się o tym wszystkim możesz tylko i wyłącznie czytając tę opowieść, która mnie osobiście wyrwała z fotela i nie ukrywam, że jest to coś ze specjalną dedykacją dla fanów Emiela Regisa Rohelleca Terzieffa-Godefroya! Bawcie się dobrze!

Kiedy Geralt i Regis zdobyli się wreszcie na rozmowę od serca... Wampir na dobre stracił swój chłód. (bxb) Z serii: "Przymierze potworów". UWAGA HOMO ROMANS! . . .

!Uwaga (bxb)! // Ciaran, elf z buntowniczego komanda Scoia'tael, prawa ręka Iorwetha, wyrusza na niebezpieczną, samotną misję. Z pomocą przybywa Egan, wysłany przez Letho ze Szkoły Żmii. Czy elf i wiedźmin będą w stanie zdzierżyć swoją obecność? Czy dwoje nieludzi da sobie radę z zadaniem w epicentrum wojny? Uwagi: przemoc, wulgaryzmy, romans bxb +18!

Młody wiedźmin, Geralt z Rivii, w trakcie wykonywania pewnego zlecenia trafia do krainy Raa, której próżno szukać na mapach. Pomimo spokojnej okolicy kraina, z nieznanych wiedźminowi przyczyn, jest opustoszała. Po kilku dniach tułaczki Geralt trafia do wsi Rakh'ala. Mieszkańcy zdjętej grozą osady okrzykują Białego Wilka wybawcą, któremu przeznaczone jest ocalić krainę Raa od śmierci czającej się w mroku.

Tak jak w tytule, wydarzenia rozpoczynają się po dodatku krew i wino. To nie jest książka dla pożądnych fanów Wiedźmina Czytasz na własną odpowiedzialność.

Nie polecam fanom "Wiedźmina". PRAWDOPODOBNIE PIERWSZE YAOI O TEJ TEMATYCE NA POLSKIM WATTPADZIE. Mam nadzieję że spodoba się wam mój pomysł. Okładka by: Juliusz Słowacki Btw. Regis w tym opowiadaniu to nie "growy" Regis. Kieruję się książowymi opisami postaci.

W trakcie wykonywania jednego ze zleceń w Ellander, Lambert ze Szkoły Wilka spotyka Aidena ze Szkoły Kota. Wiedźmini początkowo zachowują się nieufnie, jednak lody szybko topnieją i zaczyna ich łączyć coś więcej niż przyjaźń. " - Aiden. Ze Szkoły Kota. - Lambert. Ze Szkoły Wilka. - Nieźle ci poszło, Lambercie ze szkoły Wilka." Akcja toczy się po Wiedźminie I, ale przed Wiedźminem III. (Także przed "Wilczym Tropem" i "Szlakiem Gryfa"). O Aidenie wspomina sam Lambert podczas zadania pobocznego "Po nitce do kłębka". Uznałam, że należy mu się trochę szczęścia i spróbuję z tego zrobić coś więcej. Starałam się wpasować opowiadanie jak najlepiej fabularnie, by zgadzało się z tym, co mówił Lambert o swoim przyjacielu w grze, część faktów jednak zmyśliłam. Wiele osób pewnie wie, do czego nawiązuje tytuł. Pewnie grający w grę wiedzą też jak skończy się opowiadanie (trochę nagnę jeden fakt). Zdradzę również, że będzie krótkie. Zapraszam :D

Geralt I Jaskier jak zwykle wpakowują się w kłopoty. Tym tym razem wpadają w sidła przebiegło malarza. Jest to bardzo luźna interpretacja, a zarazem hołd dla opowiadania "Wiedźmin", które znajduje się w zbiorze opowiadań pod tytułem "Ostatnie Życzenie" Andrzeja Sapkowskiego. Miłego czytania!