1.2.2018 》41(şiir) Seni yazdıkça kül oldum. Beni bu kadar yakmamalıydın. Asi Rüzgar Bir asi rüzgar olmayı dilerdim Herhangi bir kuytu da olmayı Huzur veren maviyi okşamalı, Kokuna sıkı sıkı sarılmalı, Esrarengiz gecelerinde olmalıydım. İçine çektiğin nefesinde olmayı, Senin attığın her adımı içime çekmeliydim. Ne asice sevebildim, Ne de rüzgar olabildim.

Cinsiyet farketmeksizin küçük veya büyüklere tecavüzü kınıyorum!

Elimi uzattığım yollar karanlık çıktı. Sevdiğim insanlar hain, gelecek bir uçurum oldu. Gittikçe o uçuruma düşecektim. Koca bir çırpınışta geçmişe ışık yolladım. Bu benim en büyük çabam, tek çıkışımdı. Ya o ışık geleceği mi aydınlatacaktı, yada alacakaranlık yapacaktı. İç çektim, sevmediğim duvar oldum, hayat oldum ve ben artık ben olmadım. Ben, sadece ben değildim. Ben bizdim, ailemdim ve arkadaşlarımdım. Şimdi ise sadece gelecek için çalışır oldum. Şuan için yaşayan ben mecbur bırakıldım! Bunu kimse yapamadı, yine ben yaptım. Sadece benim kendimle oyunum, kaderin oyunuydu. Çırpınmak zor geldi, düşerken elimi karanlık kavradı. Bir hışımla kendine çekti. Ya ben karanlıkta ışık olacaktım, yada karanlık beni içine çekecekti. Derince nefes aldım ve herkesin yolunu takip ettim. Bu nasıl mı mümkün oldu, çünkü ben sadece bugünü düşünerek yaşadığımı biliyor. Kimse artık geleceği düşündüğümü göremiyor. Sessizce bir yılana dönüştüm, kimse sorgulama gereği duymadı. Yada olmuştur, belki de karşılıklı çehrelerimizi ezberlemiş birer senorya yazıyoruzdur. Ya benim kalemim iz bırakacak, yada bizim senoryomuz oynayacak. Karşılıklı dans eder gibi kıvrak vücut ve ritimle bir kötülük, bir iyilikle uyum sağladım. Sıcak nefesleri içimi yakarken , ateş püskürmek istedim. Hepsine haddini bildirmek istedim ama onlar sadece bugün de yaşarken nasıl yarının hesabını sorabilirdim? Ben kahinliğin en büyük adımını yarın atarken, bugüne yansıdı ve gözlerim kamaştı. Bilmiyorum geleceğin ışığını tamamını mı eve almak gerekir, yoksa pencere mi açmak gerekir. Perdesiz pencere de olmazdı. Güneş de bana isyan etmeyecek miydi? İndir şu perdeleri bırak ben doğunca sende hisset, uyan sadece bana uyan Alex! Demez mi? Ateşe karşı da buz olamam ki? Buz olsam da elbet eririm. Bu alacakaranlık o kadar çıkmaz ki..

Boğazını temizlerken gözlerim tekrar gözlerine tırmandı "Deniz feneri biliyorsun ki karanlıkta gemilere yol gösteriyor." Gözlerim dolarken kafamı salladım. Derinden nefes alırken gülümsedi "Benim için sen deniz fenerini temsil ediyorsun. Gülüşünle, maviliklerinle hayatıma yön veriyorsun, ışık tutuyorsun. Zifir karanlıkta boğulduğum günlerde bile seni görmek bana yetiyor.Çünkü sadece varlığın bile o ışığı görüp doğru yolda ilerlememe neden oluyor. Yaşamın yürüdüğümüz belirsiz, engebelli,tuzaklı yollarında elimi tutarak bana yön verir misin ,ışığım? Sen diye üç yıldır deniz fenerine sığındım. Şimdi gerçek ışığımı bana verir misin?" Tek elim ağzımdayken gözlerimden yaşlar boşalıyor, aynı zamanda gülümsüyordum. Mutluluktan... Email adresi newriter22@mail.ru

Asel emniyet kemerini çekiştirdi. Ama yerinden çıkmadı. "Takılmış bu galiba." dedi Asel. "Başımın belası." deyip emniyet kemerini açtı Araz. Ve Asel'in koltuğuna doğru eğilip emniyet kemerini çekiştirmeye başladı. Taktı ve başını kaldırdığında Asel'le burun burunaydı. Sanki o an dünya durdu. Araz önce Asel'in kokusunu içine çekip sonra dudaklarını Asel'in dudağıyla birleştirdi. Karanlığın içinden gün doğar ya aniden işte öyle bir andı. Dudakları birbirinden ayrıldığında kocaman gülümsedi Araz. İkisi de kesik kesik nefesler alırken alnını alnına dayadı Araz. Bazı duyguları anlatamazsınız. Çünkü tefsiri ancak his ile mümkündür. Bu yüzden sadece yaşarsınız. (11.02.2022) ▫️Kitap kapağını yapan kişi: 👉🏻Wattpad kullanıcı adı: @berivan_elaltunbay 👉🏻İnstagram: @b.e.hikayeleri

Cennette 40 Gün Yapayalnız kalmış genç bir kadın... Darmadağın olmuş genç bir adamla kışın ortasında bir çocuk parkında yollarının kesişmesi ile tanışır. Hem adam hem de kadını kabullenemedikleri gerçeklikle yüzleştirecek bir yol beklemektedir.

Halide 'nin soluğu kesilmişti tepeye vardığında. Tekerlekli sandalyeyi ittiren diğer adam çoktan kaybolmuştu. Tekerlekli sandalyeli adam ise tepenin yamacına ittikçe ittiyordu kendisini. Halide bu adamın intihar niyetinde olduğunu anladı. Arkasındaki adam da onu buraya kadar getirerek yardım etmişti. Tekerlekli sandalyeli kollarının gücüyle sandalyesininin tekerleklerini döndürerek yaklaşıyordu yamaca. Halide pek emin değildi ama bu adamın İkbal Hanımın felç kalan oğlu olabileceğine dair bir şüphe düştü içine. Halide , nefes nefese kalmış haldeydi artık. Koştu ... koştu . Bir taraftan da adama sesleniyordu " Dur yapma sakın dur ! "

Her bölümde farklı konulu bir kompozisyon var. Bölümler çok kısa. Bir bakın bence. 💕 Yazmanız gereken kompozisyon varsa benimle iletişime geçebilirsiniz. Yardımım dokunur belki 🥰 Yazmak için tek şartım tüm kitaplarımın bölümlerinin oylanması ve beni takip etmeniz, bu da çok zor bir şey değil diye düşünüyorum (: İnstagram: "b.e.hikayeleri"

Yetenekli, başarılı, güçlü, adaletli ve de cesur bir kadın; Tabipüsteğmen Deniz TAŞKIRAN. Mardin'de öğretmenlik yapan babasının şehid oluşuyla tüm ailesi dağılan ve yapayalnız kalan Deniz, intikamını babasını kaybettiği Mardin topraklarında mesleği olan askerliği yaparak alacaktı. Yeni görev yerindeki ekip arkadaşlarına ek olarak yıllar önce ayrı düştüğü yakın arkadaşıyla birlikte tam olarak olmasa da kendi için bir aile yaratmaya çalıştı Deniz. Peki ama amcası bildiği, hep yanında olan Ali komutanından aslında kimsesiz olmadığını öğrenmesiyle hayatında ne gibi değişiklikler olur? Yeni ekip arkadaşlarından biriyle aralarında oluşan çekim onları nasıl etkiler? Deniz intikam için geldiği bu topraklarda hem aşkı, hem giderdiği aile hasretini, hem de aslında kimsesiz olmayışını öğrenmenin mutluluğuyla nasıl bir hayat yaşar? Peki ya düşmanları Deniz'e zarar vermek için onu zayıf noktasından vururlarsa... NOT:} •Kitabımda kavga, küfür, argo, şiddet, çatışma, cinayet vs bulunuyor. Okuyacaksanız da bunu bilerek okuyun lütfen. •Kitapta geçen olay ve kurumlar tamamen kendi HAYAL ürünümdür. "SANA DAİR şahsıma ait olan ÖZGÜN bir KURGUdur!" •Kapak tasarımı @hayalliruzgarlar 'a aittir. ♡ •İnstagram hesabım : "b.e.hikayeleri" 🏆 18.03.2022》 #çatışma 1. 25.04.2022》 #aksiyon 1. , #savaş 1. , #asker 1. , #macera 2. 10.09.2022》 #operasyon 1. , #asena 1. 30.12.2022》 #acı 1. 15.02.2023》 #bayrak 1. 29.03.2023》 #asena 1.

Ulaş, Kumru'yu Poyraz'dan kurtaran kahraman değildi. Ulaş Kumru'ya içindeki gücü hatırlatan ve nasıl kullanması gerektiğini gösteren adamdı. Yanlış bir adamla her şeyin mahvolduğunu düşündü Kumru. Çok kadın yaşamadı mı aynı şeyi? Herkesin kendisindeki gücü bulmasını sağlayan, savaşırken yanından ayrılmayan Ulaş'ı olur mu bilinmez. Ama Kumru'nun Ulaş'ı vardı. Ulaş Kumru'nun gözünde hep bir kahramanken aslında Kumru'nun dik duruşuna, asaletine hayrandı. Kumru yıkıldığını sanarken Ulaş ile birlikte çok daha güçlü bir şekilde kalktı ayağa. ••• Bu ülkede maalesef ki çok fazla Poyraz var, Kumru'lara rahat vermeyen... Ben Kumru'lar boyun eğmesin, hiçbir şeye mecbur bırakılmasın, hep güçlü bir şekilde savaşsın en sonunda da 'Ben başardım!' diyebilsin istiyorum. Ne dediğini bilen, hep dimdik ayakta durabilen, cesareti gösteriş olan değil yürekten gelen, sevdiklerini gözünden dahi sakınan Ulaş'lar çoğalsın istiyorum. Adaletsizlikler olmasın, cezalar karşılıksız kalmasın, kadınlar, çocuklar, hayvanlar hak ettikleri yaşamı rahatça sürsün, herkes işini dürüstçe yapsın, hiçbir çocuk sevgisiz büyümesin istiyorum. Bir gün o günleri göreceğimize dair de umutluyum... Ve olmasını istediğim bu dünyayı UMUDUM OL adlı kitabımda yazmaya çalıştım. Siz de gelin ve Doktor Kumru ŞANLI ve Asteğmen Ulaş AYMAN'ın hikayesine ortak olun. ~~~ NOT:》 •Kapak tasarımı @hayalliruzgarlar 'a aittir •İnstagram hesabım: "b.e.hikayeleri"