"Buradan kaçamazsın Mislina! Yuvandan kaçamazsın!" Arkamdan gelen sert ses beni korkuttu ama durmadım. Ağaçaların içerisinden geçerken bir çıkış arıyordum. Kahrolası bir çıkış! "Bırak beni lanet olası!" Diye bağırdım karşılık olarak. Aldığım nefes bana yetmiyordu. Dinlenmeye ihtiyacım vardı ama dinlenemezdim. Onun beni bulmasına izin veremezdim. Bana karşılık vermediğinde arkamı döndüm ve peşimde diye mi baktım. Ancak on dakikadır olduğu gibi yine yoktu. "Beni mi arıyordun?" Önümden gelen sesle korkuyla önüme dönerken bir anda nasıl önüme çıktığını sorguladım. "Bırak beni!" Derken geriye doğru adımlar atmaya başlamıştım. O da bana doğru gelirken yeniden kaçmaya hazırlanıp arkamı döndüm ama arkam koskoca bir ordu adamla sarılmıştı bile. "Benden kaçamazsın Mislina. Buna izin vermem."

༺༻ Bütün hakları saklıdır "Ben geldim" Gülümseyerek ve son harfi uzatarak kurduğum cümle ile o da gülümsedi. Sandalyesini biraz masadan geri çekti. Kollarımı açıp kucağına oturdum. Kollarımı boynuna doladım. O da bekletmeden belime doladı kollarını. Bir eli belimden kayıp kalçamı sıktı. Kendimi biraz daha ona bastırdım. "Günaydın güzelim" "Günaydın" Dudaklarına kısa bir buse kondurdum. Geri çekilecekken alt dudağımı dişleri arasına alıp ısırdı. Odada duyulan mırıldanma ve dudaklarımız arasında çıkan ıslak sesler ile altımdaki sertlik uyarılmama sebep oluyordu. Kendimi ihtiyaç ile ona bastırdım. Bacaklarımı iki yana açıp kendimi ona daha çok bastırdım. Bugün özellikle okul eteğini giymiştim. Normalde etek zorunlu değildi, iki yıl önce bir veli ile yaşanan kavga sonucu zorunluluk kalkmıştı. Ancak forma kuralı hâlâ vardı. Eteği biraz daha yukarıya çekip çıplak kalçama bir şaplak attı. Acı ve tutku bedenimi ele aldı. İnleyerek kendimi öne ittim. İç çamaşırımın kenarlarından tutup yukarıya çekti. Arama giren ve baskı uygulayan kumaş ile inledim. Bir anda sert bir şekilde çekmesi ile daha yüksek bir sesle inledim. Kadınlığım yanıyordu, ıslanmıştım. Beni kucağında ters çevirdi. Sırtım göğsüne yaslıydı. Bacaklarımı masaya uzattı, kucağında oturuyordum hâlâ. "Beni mi istiyorsun küçük kızım" "Yes Dady" Boynumun açıkta kalan yerini ısırdı. Okul formamın eteklerinden tutup üstümden çıkardı. Sütyenimi de açıp masasının üzerine attı. Eteğim ve iç çamaşırım ile kaldım. Dudaklarımın arasına sıkışmış kumaşı kenara çekip orta parmağı ile boydan boya okşadı. "Ne kadar ıslanmışsın kızım" "Ahh..!" İşaret ve orta parmağını ağzına yuvarladı. "Sessiz olman lazım güzelim, yakalanmak istemezsin" Diğer eli ile daha sert okşadı. Kucağında zevkte

"Adımın seninle anılmasını istemiyorum, Hood." Yürümeye devam ederken yarım ağız sırıtmasıyla omzunun üstünden bana baktı. Alayla sırıtmasına karşılık sinirle soludum. "Ben olsam, bende adımın orospu çocuğu biriyle anılmasını istemezdim, kraliçe.

Sabahtan beri çalışan ama asla dikkatimi çekmeyen televizyonda bir spor kanalı açıktı. Yeni sezonun başlamasına az kalmışken geçen sezonun öne çıkan maçları ve öne çıkan oyuncular ekranda dönüp duruyor, yorumcular ise bu sezon hakkında tahminlerde bulunuyorlardı. Son olarak ekrana geçen sezonun MVP'si geldi. Geçen seneki maçlarda attığı üçlükler ve verdiği paslar arka planda oynarken yorumcuların konuştuklarını dinlemedim. İçime dolan ani bir cesaret hissiyle masanın üzerinde duran telefonumu elime aldım. Gözlerim rehberdeki isimlerin üzerinde hızla gezerken parmaklarım, bir kişinin isminin üstüne tıkladı. Ne olduğunu anlamadan bir mesaj göndermiştim bile. +90...1: Acaba bir gün o basket topuna değen parmak uçların benim tenime de değer mi ? +90...1 engellendi. *MVP: En değerli oyuncu Kitapta yetişkin içerik bulunacaktır. Başlangıç T: 27.08.21

İntihar eşiğinde olan Lal şans eseri camından gördüğü bir çocuğa anonim bir şekilde yazar, aralarındaki bağ gitgide güçlenirken Lal hayata tekrar tutunur. Peki bu lalin intihar fikrinin değiştiği anlamına mı gelir? 12 ağustos 2021 başlangıç

metanoia: Günlüğünü gerçekten çöp kutusuna mı atıyordun? metanoia: İstenilmeyen şeyler imha edilir. metanoia: Ve o defter benim ayaklarımın ucuna düştüğüne göre, metanoia: Bu okumam gerektiği anlamına mı geliyor? 12.12.20 | karanligiyazar

İlerleyen bölümlerde YETİŞKİN İÇERİKLİ SAHNELER olacaktır. *** Kurtuluş. Kurtuluş'tu bu. Bu gözleri, benimkilerin aynısı olan bu gözleri nerede görsem tanırdım. Ama öyle değişmişti ki, yüzündeki o haylaz pırıltılardan eser yoktu. Sanki dünyanın dönmesi onun umurunda değilmiş gibi bize bakmadan kalın parmaklarının arasına kıstırdığı sigarasını içiyordu. Gözleri yere bakıyordu lakin asıl gördüğü bambaşkaydı. Kavruk teninde değerli bir çift taş gibi parlıyordu ela gözleri. Erkeksi yüzünde tanıdık tek bir mimik yoktu. Beni delirten, benimle sürekli uğraşan ve suskun dilimden kelimeler çalmaya çalışan o çocuğun yerini alan bu adama hayretle baktım. O sırada ela gözleri benimkilerle buluştu, bedenimi hatta damarlarımı hedef alarak kıvrandıran bir sızı oluştu. Kanımın akışı tersi yönüne düşerken o hayran olduğum gözleri hedefinden ayrılmayan bir avcı misali saçlarıma dokunduğunda zorlukla yutkundum. Koyu renk kaşlarını çattığında sarıya çalan ela gözleri kıstı. Kirpiklerle çevrili gözlerindeki sert ifade tüm yüzüne itinayla yayılmıştı. Küçükken de güler yüzlü, sevecen bir çocuk değildi ama o zamanlarda bile böyle hiçliğe bakar bakmıyordu. Hala o çocuğa benzeyen tek bir şey vardı yüzünde; benimkilerin ikizi olan sarıya çalan ela gözleri. Limonlu şekerlere benzeyen gözleri hala aynıydı, derinlerdeki ifade değişmiş olsa da. Kurtuluş'tu bu adam. *** Rana & Kurtuluş *** 14.05.21 *** Kapak tasarımı tamamen bana aittir.*

Nefesleri boynuma, oradan da göğüs oluğuma akarken sertçe yutkundum, kulağıma doğru eğilmiş başına doğru kafamı çevirdim. Yağız'la göz göze geldik, oldukça yakındık. Aynı o barda, o kadınla yakın olduğu gibi. Dişlerim birbirine kilitlendi. Çenem sinirden titredi, gözlerimdeki o hayal kırıklığını saklamadan baktım Yağız'ın gözlerine. Kaşlarımı kaldırdım, dolan gözlerimden gözyaşları firar etmesin diye. Titreyen dudaklarımla fısıldadım. "Uzaklaş Yağız." Yağız kaşlarını çattı. Çenesi seğirdi, uzun uzun gözlerime baktı. "Neden gözlerin doldu?" Bir de soruyor musun, der gibi baktım gözlerine. Beni paramparça ettin, bir de soruyor musun? Alt dudağımı, daha fazla titremesin diye ağzımın içine yuvarladım ve önüme dönüp çok derin bir nefes aldım. Sesim titremesin diye biraz bekledim, yutkunup dudaklarımı araladım. "Aldattın," dedim gaddar bir tonlamayla. Yağız'ın tam arkamdaki vücudu kasıldı, durmadım. "Ben, beni boynuzlayan bir adamla-" "Yapmadım." Dondum kaldım. Baktığım yer, aldığım nefes, içimde kalan bütün kelimeler; hepsi dondu. Bu, bu ne demekti? Ellerim tezgahın kenarlarını sıkarken Yağız susmadı. Halbuki beş sene önce konuşması için yalvarmıştım. Şimdi de susması için yalvarabilirdim. "Allah belamı versin ki Ceylan," diye boğuk bir sesle devam etti. "Bir daha nefes almak nasip olmasın ki, yapmadım Ceylan. Ben sen diye ölüp bitiyorum. Bu beş sene önce de böyleydi, şimdi de böyle." Yanağını buz kesmiş olan yanağıma yasladı, gözlerini kapattığını hissettim ve benim de göz kapaklarım gözlerimin önüne örtüldü. Kokusunu solurken, kokumu içine çekti. "Ben seni aldatmadım ki bebeğim." *Kadim: Geçmişi uzun zamana dayanan, eski; başlangıcı olmayan, zaman üstü.*

TAMAMLANDI. +18 Doruk: Cidden bunu yaptın mı? Hande: Ne yapmışım? Doruk: Okuldakilere sevgilim olduğunu söylemişsin. Hande: Sen dedin ya, seni rahatsız ederlerse adımı söyle diye. Bende öyle yaptım işte. Hande: Sevgili konusunu da anlamadım, saçmalamışlar. Hande: Çünkü sen benim için, sadece abimin arkadaşısın Doruk Abi. Doruk: Abi? Doruk: Sevişirken öyle demiyordun ama. Doruk: İçine girip çıkarken, sadece ismimi fısıldadın. Doruk: Hatırladın mı? ____ Dili dilimi talan ederken kucağında kalkıp iniyordum. Doruk inleyip kalçamı sıkınca, dilini ısırdım. Ağzının içinde ki dilimi diliyle yakalayıp emerken içimde hissettiğim sıcaklıkla boşaldığını anladım. Dudaklarıma büyük bir öpücük kondurup uzaklaştı. Kahve gözleri yüzümün her yerinde dolaştı. Dudaklarını burnuma getirip öperken. "Sen nesin böyle?" diye fısıldadı dudaklarımın üzerine... 🕸️🕸️ Başlama Tarihi: 080721 Tüm hakları saklıdır.

Hiç ölü toprağı eşeleyip kaybettiğiniz bedenleri aradınız mı? Alin aradı ulaşabileceği sadece kemik parçaları olsada o toprağı eşelemekten vazgeçmeyerek kaybettiği bedenleri aradı ve bulduğunda kendi kayıp ruhunu kaybettiği bedenlerin arasına gömdü. *** Derin bir nefes alarak soğuk parmaklarımı çıplak sırtında naif bir şekilde gezdirmeye başladım. boğazında çıkan hırıltılı bir sesle "yapma" dedi. "Neden" "Tahrik oluyorum şansını zorlama istersen. " dediğini duyduğumda azımdan kaçan kıkırtıya engel olamadım. Azımdan kaçan çığlıkla "napıyosun" dedim. "Sana beni tahrik etme dedim" "öyle bir şey yapmadım ki." Beni deli ediyorsun diyerek boynumda ısırdığı yeri önce nazikçe öptü daha sonra kokumu içine çekercesine derin bir nefes alarak dudaklarının hükmünü boynumda sürmeye başladı.