Babasının acısını her an yaşayan bir kız... Peşini bırakmayan gizemli notlar...

"Şehir beni gördüğü için memnun değildi. Rahatsızlığını belli eder gibi soğuk rüzgarı ile yüzümü kesmeye uğraştı. Binaların tepesinde süzülen gri bulutlar, eğilip tiksintiyle bakıyorlar gibiydi. Burası benim şehrim değildi. Burası, John Mirra'nın şehriydi. O, şehrin nasıl davranmasını isterse öyle olurdu. Şehrin düşmanlığı daha belirgin hale geldi. Beni neresi olduğunu bilmediğim yere götürmemek için attığım her adımla şehrin yapısı değişiyordu sanki. Beni düşürmeye çalışan karlı kaldırımlar, hangi aradan dönsem yön değiştiriyordu. Noir York'da kaybolmuştum. Gitmek istiyordum ama nereye gitmek istediğimi bilmiyordum. Uzaklaşmak istiyordum sadece. Bir kere daha o yere dönmemek, nihayet her şeyin sona erdiği günleri görmek. Yeni başlıyordum sanki. İçinde gezindiğim karanlığı aydınlatmak için yaktığım her mumu söndürüyordu birileri. Geri dönemiyordum. İleri gidebildiğimden de emin değildim. Elimdeki son mumun da tükenip tamamen karanlığa esir düşmeyi bekliyordum öylece." Tek bölümlük kısa hikaye - Dram/Gizem/Korku

Jeolog profesör Luca Ozario, yapılan bir keşfi fırsat bilip kendini öne çıkarınca yeni kurulan bir araştırma merkezine davet edilir. Alp Dağları'nın kıyısında bulunan bu merkeze geldiği günden itibaren işler hiç de beklediği gibi gitmez. Bir yandan iç çekişmelerden dolayı stres yaşanırken öbür yandan bölgenin acayip davranan hayvanları kimseyi rahat bırakmaz. Bilinmeyen bir sebepten dolayı akıl sağlığını yitirmeye başlayan Profesör Ozario, "o şey" ile ilgili bir planın içinde istemsizce bulunduğunun farkında değildir. Tamamlandı ✔

Hey, sen! Hadi durma, bir dilek tut. Çünkü satırların arasında kayan birden çok yıldız var. *** "Yazdığım kitapta benden izler olsun istiyordum. Geçmişimin bende yarattığı her yaranın yazdıkça kapamasını kitabımın bende dikiş izi olmasını istiyorum. Geçmişimi bir kaç dikiş izine gömüyordum."