Kiedy dziewiętnastoletnia Hermiona Granger kończy Hogwart, w świecie czarodziei panuje kryzys. Dziewczyna zostaje zmuszona zatrudnić się w Malfoy Company jako sekretarka samego Draco Malfoya. Ten dzień zmienia jej życie o sto osiemdziesiąt stopni... Kiedy cztery lata później dziewczyna wraca do Wielkiej Brytanii, zamierza walczyć o to, co utraciła. Nic jednak nie jest takie samo, jakie było przedtem.

Draco Malfoy nigdy nie był idealny. Czegoś w nim ciągle brakowało. Jakiejś drobnej rzeczy, której nikt nie potrafił odnaleźć. Czy Draco wiedział o swoim braku? Nie umiem powiedzieć. Ale myślę, że uświadomił go sobie na końcu. Dopiero na samym końcu. Dopiero, gdy ją stracił i to nie pierwszy raz. Gdy przez jego własne czyny, ona po prostu odeszła. Odeszła i zostawiła po sobie jedynie poczucie straty. Myślę, że to właśnie ona szeptała mu do ucha rzeczy, których Draco sam o sobie nie wiedział. Rzeczy, o których nie miał pojęcia, póki mu ich nie podsunęła pod nos wstrętna samotność. A jej szept był głośny. Rozbrzmiewał w Draco głośnych echem, ponieważ już teraz, jego wnętrze było kompletnie puste. ⁂ Wierzysz w miłość?-zapytał Malfoy, patrząc w gwiaździste niebo. -Albo w to, że ludzie są sobie zapisani w gwiazdach? -Wierzę-odparłam, czując, jak moje serce, bije coraz szybciej. -Wierzę w miłość, bo właśnie ona umyka logice. Jest niezależna od rozumu, prawdy i rzeczywistości, sprawia, że nie trzeba myśleć. -A ty?-odbiłam jego pytanie. -Wierzysz w miłość? -Wiesz co.. chyba właśnie zaczynam..-odparł w końcu, zatrzymując na mnie swój wzrok. ⁂ Co ty ze mną robisz!?-warknął, odpychając mnie od siebie. -Co niby robię? -Sprawiasz, że czuję..-fuknął, chowając twarz w dłoniach. -Doprowadzasz mnie do szału i gdy tylko jesteś obok, zaczynam zachowywać się inaczej, jak nie ja. -Niszczysz mnie.. Przez twoją obecność zależy mi. Bardziej, niż powinno. Nie chcę tego. Nie chcę czuć, bo wtedy jest łatwiej. Przez ciebie mam wielki mętlik. I to wszystko twoja wina, bo to ty tak na mnie działasz. Przez ciebie jestem ludzki i uczuciowy. Od pierwszego dnia zaczynałaś burzyć to, co wokół siebie zbudowałem i z czego byłem zadowolony. Niszczysz naprawdę wszystko, a ja ci na to kurwa pozwalam. ⚠️zawiera wulgaryzmy, przemoc, używki, sceny seksualne

Opowiadanie o trzech chłopcach: jeden się jąka, drugi do bólu przypomina Andy'ego Biersacka, a trzeci za czasów szkolnych prześladował dwóch pierwszych. Ich drogi na chwilę krzyżują się pod koniec gimnazjum, jednak ten krótki epizod całkowicie odmienia życie Teodora. Po kilku latach Teodor, wracając z wykładów i mając jedynie kilka złotych w kieszeni (jak to na studenta przystało), postanawia zjeść obiad w McDonaldzie. Jakie będzie jego zdziwienie, gdy zza kasy popatrzy na niego para znajomych, niesamowicie niebieskich oczu, uświadamiając go, że Kraków to wcale nie tak wielkie miasto. Jedno jest jednak pewne - pytanie „a może frytki do tego?" nie ma szansy paść. McDonaldowy mundurek oraz czapeczka to i tak zbyt duża potwarz dla napompowanego dumą Andrzeja.

BĘDZIE WYDANE! Papier i diamenty Tom I serii Cumberland Lato 1823 roku. Do Cumberland w północnej Anglii w interesach przybywa Charles Barkeley, którego gości w swojej willi rodzina ekscentrycznego lorda Henry'ego Burtona. Panny Burton, jak i ich ojciec są wiecznie na językach śmietanki towarzyskiej Cumberland, zaś lord Barkeley, który zamierza zdobyć intratne kontakty i zwiększyć majątek do inwestycji kolonialnych, wpada po same uszy w wir lokalnych ploteczek i bali. Utonął też w zielonych oczach upartej i nazbyt postępowej Elizabeth Burton.

części które mi odebrał

Połączyła ich śmierć, obraz rozpaczliwego upadku człowieka, którego cząstka już do końca pozostać miała martwa. Historia poświęcenia, rozpaczy, oddania i bezsilności. Wojna nikogo nie oszczędza. Draco Malfoy coś o tym wie. Walczy, bo co innego mu pozostało? #1 DRACOMALFOY 30.12.20

To nie jest moje autorskie ff. Znalazłam je dosyć dawno i fajnie byłoby gdyby znajdowało się na wattpadzie. ***

Kot postanowił zwrócić uwagę na rzeczy, o których wiemy, ale nie pamiętamy - bądź - pamiętać nie chcemy. Trochę kociej filozofii. Trochę kocich myśli na temat niepełnosprawności, chorób, planów na przyszłość, świata, pomocy, Polski. Trochę kociej autopsji. Opis właściwy: Adam potrzebował nauczyć się zaczynać od początku. Potrzebować podzielić coś na części, potrzebował nienawidzić, potrzebował uwierzyć w magię. Potrzebował nawet z czymś skończyć. I zacząć ponownie. W tym wszystkim pomogła mu Anka.