Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

T A M A M L A N D I Nokta: Beni de o çizdiğin, ince ince ayrıntılarını düşündüğün dövmelerin gibi çizer misin? Nokta: Beni de dövme yapmayı sevdiğin gibi sever misin? Nokta: Çünkü ben sana aşık olmak üzereyim.

"#4" Genç kız edebiyatı sırasına girdi... Ulaş KARA . 4 erkek 2 kız olarak Çetesi olan Ulaş birden Mafya nın varisi olarak tahta geçerse ne olur . Ve çetesisine giren yeni bir kız ! ***

Sessizliği dinliyordum. Seneler evvel sırdaşımken şimdi en azılı düşmanımdı. Belki huzur kollarında gizliydi fakat benim için değildi, delirdiğimi göremiyor muydu? Ben karanlığın soğuk kollarına aşık olan o kadındım. Sessizlik beni çıldırtırdı. Ben kan ve izdivaça tutsak olan o çaresiz kadındım. Sessizlik beni paklayabilir miydi? İplerini ellerimde tuttuğum bir geçmiş vardı fakat geçmemişti. Acı oradaydı, gözlerimle gördüğüm, sesini kulaklarımla işittiğim o adamdaydı. Uzandım. Dokunamayacağımı bildiğim hâlde parmaklarımı yüzüne uzattım ve "Karan," diye mırıldandım tenine bir milim kala. Dudaklarım dahi bedenimin her bir zerresi titrerken, "Beni hatırlıyor musun?" diye sordum fısıltıyla. Nefesimden nükseden acı, yüzünü yalayan hafif bir esintiydi onun için. Bakışlarımda gördüğü o karanlık, aslında onun ruhuydu fakat bilmiyordu. Bilemezdi, zira hayat en büyük kozunu bizim üzerimize oynamıştı. Yaklaştı. Her anını gözümü kırpmadan izlerken çenesini avucuma yaslayarak, "Kimsin sen?" diye sordu. Titreyen parmaklarımı yüzüne sardım, tenine sarıldım ve içim içimden çıkarken, bir damla gözyaşıyla kutladım bu acımasızlığını. Tanrı, onu özenle boyamıştı. Biliyordum, onda en değerli renkler saklıydı. Kimsenin adını dahi bilmediği, çıplak gözle göremediği tüm o renkler onda gizliydi. Göz kapaklarım titreyerek kapandı ve kirpiklerim birbirine karıştı. Zemherilerimi yeniden aralarken burnumdan sus çizgime uzanan bir sıcaklık hissettim fakat silmedim. Zira hissettiğim bu acı fiziksel anlamda beni bitirmeyecek olsaydı, ruhum diz kapaklarının üzerinde çürürdü. Başımın döndüğünü hissederken göğsüne yığıldım ve alnım sinesine hapsolmuşken, "Yalvarırım," diye mırıldandım acı içerisinde kahrolurken, "Al içimdeki bu acıyı benden, kurtar beni senden."

Karadağlı serisi 1. Kitabı "Kalbim seni sevdi kadın.." belki ilk defa duymuyordu Ali Asaf'tan buna benzer sözleri, ama ilk defa kalpten konuşuyordu onunla. Daha önce de inanmıştı sevdiğini söylediğine, ama bu kadar değil, artık kimse ikna etmezdi Firuze'yi aksine. "Seviyorum seni.." Nikah masasına geçtiklerinde Beste ve Selim nikah şahidi olarak oturdu yanlarına. Belediye başkanı malum soruyu sordu ve onaylanan cevaplarla nikahı kıydı. Artık evlilerdi. Artık gerçekten Ali Asaf & Firuze Karadağlı çifti olmuşlardı. Firuze, artık Firuze Karadağlıydı... Ali Asaf Karadağlı'nın yüreğine dağlanmış kara sevdası; Firuze Karadağlı... 🔱 "Hoş geldin." diyen adamın fısıltısı, çok şey vaad ediyor. Sanki; evime hoş geldin, diyor. Sanki; kalbime hoş geldin, diyor. Sanki; ömrüme hoş geldin, diyor. Sanki; neden daha önce gelmedim, beni çok beklettin, diyor. "Çok hoş buldum." diyen kadın, içindeki aşk dalgasıyla, istekle mırıldanıyor. Dudakları kavuşurken, tenlerin uyumu ayyuka çıkıyor. İlk öpüşme, ilk kavuşma, ilk ten uyumu... O an Ali Asaf anlıyor ki bu kadın, yıllardır açılmayı bekleyen Pandoranın Kutusu ve içinden saklı bir cennet barındırıyor..

Ruhsuz bir adamla evlendim. Ruhsuz, duygusuz, gaddar, kaba ve insanlıktan yoksun bir adam... Artık Karahan konağında o ruhsuz adamla bir ömür geçireceğim. Ben beyaz gelinlikle annemin evinden çıkarken herkesin gördüğü gelinlik değildi, üzerimdeki... Kefenimdi... O gelinlik üzerimden çıktı ama kimsenin görmediği kefenim hâlâ üzerimde. Kimse görmese de ben görüyorum. Ben her gün öldüğümü sanırken, aslında o adamı gördüğüm gün öldüm ama bilemedim. Ben kim miyim? Hande İnanoğlu. Kerem Karahan'la evli, hayatı cehennemden daha cehennem sıradan biri... Çok sevdiğim arkadaşım Zehra'mın katkılarıyla.. Sonsuz teşekkürler NOT: TÖRE HİKAYESİ DEĞİLDİR!

Bir insan kaç defa düşer ve kaç defa kalkar? Her düştüğünde parçalanan dizlerine inat tekrar ayağa kalkmak için savaş verdi. Her kalkış onu başka bir kadın yaptı. Bir kadının yaşadıklarının içinde yaşattığı vurgunları, sorgulamaları, saf duygularını öğrenmek istiyorsanız benimle gelin.

Yasemin Çalışkan adı gibi çalışkan, akıllı 25 yaşında genç bir kadın. Evlendiği gece kocasını eski nişanlısıyla görüp düğününden arkasına bile bakmadan kaçan "Kaçak Gelin". Kaçışının ardından kendini bir tekne içinde Yunanistan'a doğru giderken bulur. Ferzan Borak 30 yaşında Mardinli bir iş insanı. Eşinden yeni boşanmış, yakışıklı ve bunun farkında. Kafasını dağıtmak için tek başına seyahate çıktığı esnada, teknesine binen kaçak yolcu ile ise tek başına kalma hayalleri suya düşer. Deniz ortasında didişerek başlayan tanışmaları, yolculuk esnasında değişmeye başlar. Onları bir araya getiren kader, en başta daha yazgılarını yazarken olayları arapsaçına döndürmüştür. Düğümler birer birer çözülürken, onlar birbirlerine mi bağlanacaklar yoksa daha uzağa mı kaçacaklar? Hepsi ve daha fazlası hikayemizin içinde sizleri beklemekte... Yepyeni bir hikaye, yepyeni karakterlerle sizlerle... Keyifli okumalar dilerim... Sevgi ve sağlıkla kalın... Copyright © 2020 Tüm Hakları Saklıdır.

KARA HİLAL Serisinin 2. Kitabıdır.

On yedinci yaşımda tanımıştım onu. Arabasının arka koltuğunda öylece oturup yol boyu onu izlerken. Yirmi dördüncü yaşımda tekrar tanıştım onunla. Beni terk edip gidişini izlerken. Kader oyunlarını bitirmemiş olmalıydı ki benim için aşkıyla savaş verdiğinde yine tanıştım onunla ve size yemin edebilirim ki bu tanışmaların en güzeliydi.