Bir insan kadınının görüp görebileceği en yakışıklı erkekti. Kadim bir güzelliği vardı. Sadece tek bir kez bakmak bile insanı şair yapmaya yeterdi. Bal rengi bakışları insanı dilsize çeviriyordu. Yüzüne bakıldığında yaşını tahmin etmek mümkün değildi. O gerçek bir melekti, kusursuz ve kudretliydi. Peki onu Dünyada tutan şey neydi? Ben biliyorum, çünkü onu gördüm...

Adam gitti bir gece yarısı.. Ve sabahında, denizin dibinde ölü bulundu deniz kızı..

İçimdeki paslı parmaklıklardan firar etti bugün kelimeler. Kirli havayla bayram etti körpe ciğerleri, mavi göğe yenik düştü düşleri. Bereli parmaklarıyla, kırık kalemleri vardı bir tek. Yazdıkları asla silinmedi. Sonra kara kalemini çıkarttı içimdeki çocuk. Mutluluk dedi, mutluluk ince iş. En incesinden hem de. Varlar yoktu hep o dehlizlerin kazındığı simalarda. Ve tek bir gülüş kalmamıştı koca dünyada. Kapak: @golgehayaller