Ellerimi ellerine aldı ve avuç içlerime baktı. "Ejder Kraliçe." diye fısıldadı. "Tacım yok ama." dedim. Yüzüme baktı. Gülümsedi. "Taçtan çok daha değerli şeylerin var. Ejderhaların..."

O bir Kurt. Ateşli, Cesur ve Pençeli. O bir Dişi. Tutkulu, Küstah ve Gururlu. O bir Yırtıcı. Güçlü, Âşık ve Öfkeli. * Her zaman normal olduğunu sanan Lexi, hayallerine kavuşmak için Kanada'ya geldiğinde hayatının hiç de bildiği gibi olmadığını öğrenecektir. Anlatılanlar doğru, Lexi'nin bildikleri ise gerçek değildir. Kimse göründüğü gibi değildir ve Lexi bunun farkına vardığında ise... Her şey için çok geçtir. UYARI; Hikaye fazlaca açık, '+18 Cinsel Öğe' içermektedir! Lütfen, rahatsız olacaklar bunun bilincinde olarak başlasın.

Bir Ejderha bir insanı sevemez! Ya da bu sadece bir yanılgı mı? Drago bin yıldır yalnız yaşayan bir ejderhadır. Bin yıllık yalnızlıktan sıkılmış ve bir insanı kaçırmaya karar vermiştir. Kaçırdığı insan hiçte tahmin ettiği gibi çıkmaz ve işler çok değişik bir hale gelir. &*&*&* "Ejderhaların gözleri mührüdür. Bir ejderha ile sevdiğinin gözleri aynı renk ve şekildedir. Senin gözlerin Drago, onunkiyle aynı." &*&*&* Drago bir insana mühürlüdür. Çok önemli bir soruyu mühürlü olduğu insana sorar 'Sen benim gibi bir canavarı sevebilir misin?' Siz olsanız ne derdiniz? Bir canavarı sevmek ne kadar mümkün. Tabi onu bir canavar olarak görürseniz. Muhteşem ejderha ile Garip kızın hikayesi. Hadi başlayalım! ~ Bu işaretin olduğu bölümler düzenlenmiştir. &*&*&* Bu kitapta +18 hiç bir şey YOK! Yorumlarda küfür YOK! Yazanın yorumunu silerim!

Kurt, kendisinin farkında olmayan yaşlı adama ve Kırmızı'ya gülümseyerek bakmış. Kötü Kurt, düşmanları ile yaşadığı sorunlar yüzünden iki yıldır göremediği Kırmızı'yı artık kontrol etmekte zorlandığı derin bir şehvetle izlemiş uzun süre. Düşmanlarının hepsinden kurtulduğuna göre Kırmızı'yı afiyetle "Hammm" yapabilecekmiş. Kurt, eşini bulmanın keyfiyle "Artık benden kaçmana imkân yok Kırmızı," demiş, kendinden emin ve güçlü bir ifadeyle... Yetişkin okurlara yöneliktir.

| Tamamlandı | | Daha okunabilir olarak düzenlendi | Tür savaşları her zaman ezici bir üstünlük için olan bir savaştır. Bu savaşın içinde doğduğun anda katılır ve buna göre eğitilirsin. Bir Anoxtra olarak doğarsan bu hayatı yaşamak zorunda olursun, peki ya bu hayatı yaşan tembel bir Anoxtra ise? Sende bu savaşın sonucunu merak ediyorsan bu tilkinin savaşını oku! ♤ 10. Bölümden Alıntı ♤ " Küçük Dize uyanık mısın? " diye sorduğumda sessiz oda da duyduğum tek şey benim nefes alışımla karışan onun düzenli nefes alış verişiydi. Uyuduğundan kesin olarak emin olduktan sonra saçıyla oynamaya devam ederek "Ne kadar da baş ağrısıyım, senin gibi bir panterin bile başını ağrıtacak kadar sorun oluşturuyorum... " diye mırıldanarak gözlerimi kapattım. Derin bir nefes alıp "Babamla sorunum ne demiştin ya... Bu benim ve senin küçük sırrımız olsun o zaman " diyerek onun nefes alış verişini kontrol ettim... ♤ 18. Bölümden Alıntı ♤ " Merih demeyi bırak. " dediğinde şaşkınca onun boğuk çıkan sesini dinledim. Ben ses çıkarmayınca " Sadece senin Dize dediğini duymak istiyorum. " diyerek elini karnıma koyarak beni kendine daha da çekti... ♤ Tür Savaşları, seri şeklindedir ve birbirine bağlanan farklı ana karakterlerden oluşmuştur. ♤ Kapak Tasarımı: Bana Aittir Konu Tamamen Bana Aittir Lütfen Çalmayın Yayınlanma Tarihi: 31 Ekim Pazar 2021 Son Yayınlanma Tarihi: 29 Mart Salı 2022 Bu isime sahip ilk kitaptır. Güç #1 | 08.01.2022 Fantastik #4 | 12.01.2022 Romantizm #9 | 26.01.2022 Ateş #1 | 17.01.2022 Savaş #4 | 02.02.2022 Yetenek #1 | 08.01.2022 Dönüşüm #1 | 08.01.2022 Kedi #1 | 18.01.2022 İnsan #4 | 13.01.2022

"Keşke hep çocuk kalsaydın,hep o masum çimen gözlü kız olsaydın." "Ben hala masumum Hamza." "Değilsin,inan öyle olsaydın çoktan kalbimde bir yerin olmuştu." #Namaz1 #Tefekkür1 #Sevap1 #Allah1 #Helal1 #Kuran1 #Ankara1 #İman1 #Hanım1 #Haram1 #Günah1 #Zehra1 #Eş1 #Love1 #Dava1

°19.12.21 *Yaş farkı içerir.

Kapının çalmasıyla, "geliyorum." diyerek bağırdı.Köpüklediği tabakla süngeri diğer bulaşıkların yanına bırakarak mutfağın çıkışına yöneldi. Bir yandan hem köpüklü ellerini üzerine siliyor hem de gelenin eski kocası olmamasını diliyordu. Kapıya ulaştığında uzanarak kimin geldiğine baktı fakat kimseyi göremeyişiyle afallarken kapıyı açtı. Tamam. Biraz geç kalmış olabilirdi ama bu geç kalış gelen kişinin pes edip geri dönmesini sağlayacak cinsten değildi.Yine de giderkende olsa gelen kişiyi yakalama umuduyla kapıyı açtı ve gözleriyle etrafını taradığı sırada attığı adımla ayağına çarpan şeyi hissetti. Bakışları ayaklarına doğru indiğinde bebek pusetini görmesiyle saniyeler içinde yüreğinde oluşan sızı ilmek ilmek her zerresine işleyerek gözlerine hücum ettiğinde derin bir nefes aldı ve eski kocası denilen adamın kendisinin canını acıtmak için yaptığı yeni bir oyun olduğunu düşündü. Tahminine göre pusette boştu. O yüzden pusetin içine bakarak yüreğindeki yaraya tuz basmak istemedi ve geriye doğru adım atarak kapının kulbunu kavradı. Ama bu kavrayışla kapıyı kapatamamış aksine daha da açarak pusetten gelen sesle şaşkınlığa uğramıştı. Şaşkınlığı, "Bebek!" diyerek dudakları arasından hızla çıkıp giderken pusete yaklaşarak yere eğildi ve başlığının olduğu kısmı açtığı sırada ilk bakışlarının hapsolduğu şey yeşil minik gözler oldu. Şaşkınlığını kelimelere dökemiyor, zaman geçtikçe eli ayağı birbirine dolaşıyordu. Gülümseyerek kendisine bakan bebek hem yüreğini yakıyor hem de yaktığı yerlere su serpiştiriyordu. Puseti dahada açarak bebeği kucağına aldığı sırada yere düşen kağıdı fark etti ve kolları arasındaki minik bedeni sıkı sıkıya kavrarken diğer elini bedenden ayırdı. Uzanarak kağıdı aldığında içinde yazanlar ken

Kainattaki hiçbir şeyi sevmemeye yemin eden Kardan Adam ,bir gün bir Kardelen'le karşılaşır, tam onu ezip geçmek üzereyken çiçek eğilip onu öper ve aralarında kıyamete kadar sürecek bir aşk savaşı başlar...

Bir kadın, Hayatı zor yoldan tecrübe eden, zor bir karar vermeye itilen, dimdik ayakta kalan... Bir adam, Sevmeyi bilmeyen, henüz yeterince büyümeyen... Bir yabancı, Kadının her anında yardımcı... Ve bir çocuk, Geleceği masumiyetle yıkanmış, geçmişi karanlıklarla sarılı... Zeynep'in zor bir hayatı vardı. Alaz hayatına girdiğinde işleri onun için daha da zorlaştıracaktı. Çam ağaçlarının efsunlu kokuları arasında geçen bir yazın ardında birbirine mahkûm olan iki yaralı ruh kalacaktı. Bir karar bir oğlu babasından ayıracak, bir kadına sıfırdan başlama imkânı sunacaktı. Tekrar karşılaştıklarında iki ayrı hayat bir araya gelebilecek miydi? Yoksa her şey için çok mu geçti? "Gitme Zeynep..." Buruk bir tebessüm yerleşen yüzünü Alaz'a çevirdi. Ateş'in birebir kopyası gözlere bakmak onun için çok zordu. Oğluna her baktığında yüreğinde kabaran sevgiye, bu adamın kendisine yaptıkları karışıyor; duygularını çamurlu bir su gibi bulanıklaştırıyordu. Ellerini Alaz'ın tutuşundan kurtardı. "Giden ben değilim, Alaz. Giden hep sendin. O yaz, ağaçların arasında sevgimi ve bebeğimi terk eden sendin. Düğün gecemizde başka kollara koşan yine sendin. Evliliğimiz boyunca her gece başka bedenlerde kendini kaybeden sendin. Ateş'i babasız bırakan da sendin. Ben gittiğimde bile aslında sen orada değildin. Gitme diyemezsin sen bana. Bana gelmek için hiçbir çaba sarf etmemişken, benden bir kere daha kendimi senin için feda etmemi bekleyemezsin!"