Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

Hayallerine giden bütün yollar kapandığında, bütün umudun tükendiğinde, yine de hayal etmekten vazgeçme. Şarkı söyleyemezsen yazarsın. Koşamazsan, yürürsün. Dibe vurduğunda kollarını aç hayata, gerçekten inanırsan boş kalmayacak kucağın. Gülümse, hayallerin kadar yaşarsın. ©Tüm Hakları Saklıdır.

"Benim karım olmayı hak etmiyorsun! Her gün eve geldiğimde, senin o kekeleyerek konuşmandan bıktım usandım. Anlıyor musun beni?" Öylece ona bakıyordum. Bu zamana kadar benim kekelememe laf söyleyen birçok insan vardı ama beni en çok üzeni bu olmuştu sanırım. Ağlamamak için kendimi sıkmaya başladığımda konuşmaya devam etti. "Hergün sanki bir kusurun yokmuş gibi, beni kekeleyerek karşılamanı istemiyorum. Senin kekelemen, benim sinirlerimi bozuyor. Yavaş konuşarak beni oyalıyorsun!" Kendimi daha fazla tutamayıp, sol gözümden akan yaşa engel olamamıştım... 'Her insanın bir kusuru vardır...' Kitap kapağı tasarımı için @kediciklerinanneciki 'ye teşekkür ederimm...

KİTABIN HERHANGİ BİR KESİMİNİN ÇALINMASI DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILIR. TELİF HAKKI SAKLIDIR ----------------------------------- Hayat,moda tasarımı okuyan birisidir.Çizimleriyle meşhur olmuştu okulunda.Fakat anne ve babası bir gün hastanelik olur.Bu olayı kardeşi Aslı, uyuşturucu madde kullanarak atlatmayı dener.Hayat takip ettiği kardeşini o halde görünce sinirle yanına gider ve Aslı şaşkınca ona bakar.Hayat şok olmuştur, oradan uzaklaşır ve sahile gider.Akşam bu gördüklerini ailesine anlatmak zorundadır.Sahilden eve sevgilisi ile geldikten sonra, kapıyı açıp içeri girer.Tüm aile fertleri koltukta sinirle oturuyordur.Aslı ise orada yoktur.O sırada o da oturur ve annesi konuşmaya başlar. '' Bu ne kızım? '' '' B-Bunu nereden buldun? '' Annesi Hayat'a uyuşturucu paketini gösterir.Hayat, Aslı eve gelince fena halde azar işitecek diye düşünür.O sırada merdivenlerden Aslı iner.Uzakta onları izler.Annesi bir anda cevaplar. '' Senin yastığından çıktı. '' Hayat'ın kafasının aşağısından kaynar sular dökülmekle beraber, kendini inandıramamanın üzüntüsü ve öfkesi de vardır. '' Benim değil! '' diye karşı çıksa da babası ona tokat atar.O sırada işte gözünden yaşlar süzülür.Babasını kahraman olarak gören kız çocuğu,içinde o zaman ölmüştür.Hayat evi terk eder.Bir süre sonra sevgilisi ile evlenir.Çocukları olur.Hamile iken ailesinin yüzünden düşük yapabileceğini bilemez.İki kez düşük yapan Hayat, artık anne olamayacaktır.Yaşadığı ihanetler onu kendine getirir.Ama içindeki kız çocuğu her zaman can çekişecektir. ------------------------ KİTAP KAPAĞI : Bana Ait Kurgu : Bana ait. KİTABIN HERHANGİ BİR ŞEYİ ÇALINIRSA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

# 1 - rastgele Her erkek can yakar mı?... Baktım sana.. Kızgın değilim, kırgın değilim, dargın değilim.. Kısacası artık ben sana "hiç bir şey" değilim!

Kor olmuş elem dağı bir semer misali sarmıştı bedenlerini... Kalp ağrıtıcı feryatlar dilleri zorluyor, bir türlü dökülmeyen vaveylalar boğaz yakıyordu. Suskunluk en sarsıcı tepkiydi. Ağzı bıçak açmıyor, kederli gözler asla kurumuyordu. Derdi veren Rab dermanını da veriyordu ya işte... Dinlemiyordu gönül. Defterin kara sayfası, ardındaki aydınlığı gölgeliyor, o an içinde boğulacakları kör kuyuları andırıyordu. Fakat her karanlığın bir sabahı vardı. Ve her sabah bambaşka bir yapraktı... Yirmi dört yaşında, yüz yaşında insanın hayatına sığdıramayacağı şeyler yaşamış Ahsen -Karahan- Miroğlu, feleğin en sert sillesini sol yanından yemişti. Yürek burkan hikâyesinin en can alıcı yeri silahından çıkan kurşundu. Gerçeğin aksine, kurşunu sol yanından yiyen Yavuz Arslan Miroğlu'nun çiçek açmamış toprakları buz tutmuş bahtına ve Çiyeşan soyuna inat tekrar tekrar yeşerecekti. Kuru topraklar sevdiğinin ellerinde can bulacak, yıllardır karanlığa gömülmüş mazi kendini aklayıp, pirüpak karşılarına dikilecekti. Bunca yıldır onlarca canı katleden kara yazgı gerçeğe kavuşacak ve hikaye baştan yazılacaktı. Yürek kırgındı, vicdan mahcup. Ruh perişandı, beden bitap. Diller lâl, gözler şair... Kaderin kanlı pençesinde kıvranıyordu iki can... Kirli geçmişin gölgesinde çırpınan iki kan... Ve ortak bir düşman... Belki de tek düşman. Yanlış bilinen doğrunun acı gerçeği... Hüda'nın keskin kılıcı ve aşk denilen bataklığın iki kölesi... Yürekli bir kadın, akıllı bir adamın hikâyesi... *** Kapak tasarımı @ayatutulansizofren 'e aittir. ~~Tüm hakları saklıdır, herhangi bir çalınma, izinsiz kopyalanma durumunda tarafımdan yasal işlem başlatılacaktır. ~~

BİZ ASLA TEK OLAMAYIZ. Lidya'nın yalnız geçirdiği çocukluğu belleğinde derin izler bırakır. Ondan daha popüler, yetenekli ve zeki üvey kardeşinin gölgesinde kalmıştır. İlgisiz annesi, onu terk etmiş babası, KT rezidansının sert ve soğuk duvarları dışında kalan mutlu aile yalanını gerçek yapmaya karar verir. Nefretini kan ve acıyla süsler. Çağan aklınızı başınızdan alacak bir kadere sahiptir. Çocukluğundan beri ondan nefret eden üvey ablasına aşık olur. Defalarca reddedilmesine, çektiği acıya ve tüm imkansızlıklara rağmen onu sevmeye devam eder. Hayatında olmayan annesinin boşluğunu büyük bir aşkla doldurmuştur. Doğrudan vazgeçmeyen bir insan, tüm yanlışların üstünden geçip ona ulaşabilir mi? Aşk her zaman nefreti yener mi? ... Hikaye +13 şiddet ve cinsellik sahneleri içerir. UYARI- Klişelere alışmış bünyelere bu hikaye çok ağır gelir. Kapak @gumusprenses

"Korkuyor musun ?" diye sordu. Nehir başını kaldırmadan sadece kafasını salladı. Adamın kokusuna karışmış sert içki kokusu genzini yakmıştı. "Hım demek öyle " dedi fısıltıyla.." O zaman neden buradasın ? Buraya beni memnun etmek için geldiğini biliyorsundur herhalde " Nehir başını kaldırdı. Bebek mavisi gözleri adamın karalarıyla buluştu. "Zorla getirdi " dedi zor çıkan sesiyle. "O zaman ne yapacağız " dedi elinin birisini duvara yaslayıp. Nehir cevap vermedi. "Şöyle yapalım o zaman güzellik , ben seni o adam dan kurtarayım sende bana unutamayacağım bir gece yaşat ne dersin " Emir tuğra eğer sarhoş olmasaydı muhtemel bu sözleri söylemezdi. Bunda içkisine katılmış ilacın etkisi de büyüktü muhtemel. "Yani beni o adama vermeyecek misin " dedi umutla. "Hayır , seni o adama vermeyeceğim ama bu gece seni istiyorum karşılık ver " dedi acımasızca..

Ay, geceye ışık veren gezegendi. Ama ya bir gece vermezse? işte o gece, tam olarak benim hayatımdı. *** Belki kalkamadım o gece. Belki kalkamadım o gecenin sonrasında. Ama yerdeyken bulduğum çok fazla güzellik vardı. Ay bile karanlıkken bana ışık veren birisi vardı, yerde.