-send nudes *memes no both -wtf -ξέχνα το στείλε μια selfie σου -θα σε κάνω αναφορά κ μπλοκ pervert -οκ στείλε καλύτερα τα memes τώρα που το ξανασκέφτομαι... #1 in minsung #5 in straykids current state of the story: complete□ editing□ hiatus■ ----------- Started: 11/03/20 Finished:00/00/00 -----------

"Θεε μου,τι κάνεις μέσα στο σπίτι μου;" Του φώναξα πανικόβλημενη. "Δεν ξέρω τι θέματά έχεις για να λες το σπίτι μου, σπίτι σου!" Μου απάντησε αυτός νευριασμένος με την σχετικά επιθετική συμπεριφορά μου. "Πρέπει να βάλουμε κάποιους κανόνες. Δεν γίνεται να κάνουμε ότι θέλουμε εδώ μέσα, από την στιγμή που συγκατοικούμε, έτσι δεν ειναι;" "Yah! Μην με κοιτάς έτσι ντρέπομαι!" μου είπε παιχνιδιάρικα, και εγώ προσπάθησα να κρύψω τα αναψοκοκκινισμενα μάγουλα μου όσο καλύτερα μπορώ. "Δεν έκανα τίποτα! Εκείνη πήγε να με φιλήσει, και προσπάθησα να απόμακρυνθω μα εκείνη την στιγμή ήρθες." Ο τόνος του είχε πέσει, ήταν ήρεμος κοιτώντας την πόρτα μπροστά του, αλλά τα νεύρα μου δεν είχαν φύγει. Δεν είχαν φύγει καθόλου. "Και γιατί να το πιστέψω αυτο Hyunjin; Έφυγες πιο νωρίς απλά για να την δεις!" "Ναι, το έκανα! Ήθελα να πάω να της μιλήσω! Να της πω να σταματήσει να προσπαθεί, γιατί θέλω κάποια άλλη. Γιατί θέλω εσένα..."

finally, a book in which i can update about different topics, challenges that shouldn't be written in other books of mine😂

The explenation book for my own Universe. "PRISMAVERSE"

Just a random book to have fun with^^

Γεια! αυτή η ιστορία είναι για την ώρα και κυρίως για να περνάτε και να περνάω καλά τέτοιες φάσεις με τον κορονοιο στα πόδια μας! από ότι καταλαβατε θα είναι κωμωδία ! όπως πάντα..... ~~~ Τον βλέπω να φτιάχνει κάτι στο θρανίο του.....με πλησιάζει και μου δίνει έναν στύλο που από πάνω ήταν ένα 3D λουλούδι.... ???: ορίστε... Η: Ευχα- ???: ΜΗΝ ΑΝΤΑΛΛΆΖΕΤΕ ΠΡΆΓΜΑΤΑ! ΕΊΠΑ ΜΗΝ ΑΝΤΑΛΛΆΖΕΤΕ ΠΡΆΓΜΑΤΑ! Με κοίταξε αμήχανα και πήρε τον στύλο του φεύγοντας... Η: που γαμωτο.... #εχωδυσλεξία

Η λαμπερή ματιά σου συνάντησε τη δική μου. Έμπλεξες τα δάκτυλα μας καθώς ένα πλατύ χαμόγελο πλάστηκε από τα ρόδινα χείλη σου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις πρώτες λέξεις που μου χάρισες, το πόσο ξένη αλλά ταυτοχρόνως οικεία ήχησε η φωνή σου. Το πρώτο γεγονός που μου εξιστόρησες, το πρώτο μυστικό που μου εμπιστεύτηκες. Το άστρο που, σφίγγοντας με στην αγκαλιά σου, είπες πως θυμίζει εμένα, εμένα και τον τρόπο που ομορφαίνω τον μαύρο ουρανό. Σταθερός ανάμεσα σε θωλές αναμνήσεις, ο τρόπος που γαλήνευες το χάος που γλεντούσε στο μυαλό μου και η γλυκιά μελωδία που κατέστρεφε τα τρομακτικά ουρλιαχτά. 𝖺 𝗌𝗈𝗉𝖾/𝗒𝗈𝗈𝗇𝗌𝖾𝗈𝗄 𝖿𝖺𝗇𝖿𝗂𝖼𝗍𝗂𝗈𝗇 𝗌𝗍𝖺𝗋𝗍𝖾𝖽:𝟣𝟦/𝟣/𝟤𝟣 𝖿𝗂𝗇𝗂𝗌𝗁𝖾𝖽: _/_/_

Σε αυτή την εκπομπή θα βλέπετε καθημερινά προβλήματα από μια οικογένεια της νοτιας κορεας .(Σε κάθε 2 κεφάλαια και άλλο group) . . .don't copy this story bitches (καλά τέτοια τρασιλα που ειναι δεν φοβάμαι)

είσαι kpop fan και εισαι εδώ γιατί βαριέσαι την ζωή σου αλλα και ταυτόχρονα βαριέσαι να συνεχίσεις να διαβάζεις ιστορίες που ξεκινησες? ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩΩΩ οπως λένε και στον τιτλο του βιβλιου,απλα θα περναμε καλά λεγοντας διάφορα αστεία,ανακοινώσεις,Q&A ,δοκιμασιες κλππ για περισσοτερες πληροφορίες θα γράφω στο πρωτο κεφαλαιοοο ελπιζω να δω έστω και ενα σχόλιο σουυ #εχώδυσλεξία

«Είσαι χαρούμενος;» «Ναι..θέλω να πω, έχω την Κάθριν, την μικρή, τελείωσα την σχολή που ήθελα από πάντα...έχω όσα χρειάζεται κάποιος για να είναι χαρούμενος..» »εσύ είσαι χαρούμενη;» «Εμ..ναι..πρέπει να φύγω...» Γυρνάω την πλάτη μου σε αυτόν, αλλά ακόμα νιώθω το βλέμμα του να με καίει. Όσα χρόνια κι αν περάσουν η αίσθηση παραμένει ίδια, αν και όχι πια τοσο οικεία. Το χέρι του κρατάει το δικό μου και με γυρνάει, ώστε τα πρόσωπα μας να είναι απεναντι το ένα στο άλλο. «Τι κάνεις;» «Δεν έπρεπε να σε άφηνα να φύγεις..» Ενώνει τα χείλη μας και η γεύση μέντας και αλκοόλ που αφήνουν τα χείλη του, είναι...αυτό που χρειαζόμουν..