"Bulutlu bir gecede yıldızları göremiyor olman, onların var olmadığı anlamına gelmez." *** Satranç. En kutsal ve en ölümcül oyunumuz. Kralların oyunu. Büyünün, zekanın ve cesaretin oyunu. Başlangıcım. Ve sonum. Her şeye başladığım güne geri dönüyorum. Dokuz yıl öncesine... Gözlerimi açtığım o güne... Tıpkı o an olduğu gibi emin olduğum sadece birkaç şey var. Adım, yaşım ve hayatta olduğum... Tek bir fark var, bu kez ölümün ne kadar yakınımda olduğunu çok iyi biliyorum. "Hadi ama Alega..." diyor alay eder gibi. "Bence ikimiz de ne olduğunu çok iyi biliyoruz." Duraklıyor. Cevap vermiyorum. "Ya da kim olduğunu..." Kalesiyle son hamlesini yapıyor. "Şah mat" diyor sakince. Gözlerimiz buluştuğunda zihin bağımız olmasa bile ne düşündüğünü biliyorum. Ve bu hiç hoşuma gitmiyor.

" Gece, yaşadığı bir olay sonucu hayatı değişiyor bu olay ona bir hasar bırakıyor...Küçükken annesi tarafından terk edilen gece yurtta annesinin bir gün geleceğini hayal ederek bekliyor...Bir kadin gelip onun hayatını değiştiriyor..."

Beni tanıyan herkes, şu hayatta tahammül edemediğim iki şeyin karanlık ve uykusuzluk olduğunu bilir. Geceleri karanlık fobim yüzünden ışıkları açık bırakarak uyurum ve kendi isteğim dışında uyandırılmaktan nefret ederim tahmin edebileceğiniz üzere... İşte tam da sıradan bir gecede, sıradan bir rüya görürken telefonuma gelen mesaj sesiyle rüyalar aleminden kopmak zorunda kaldım. Fakat beni uyandıran mesajı atan bu insan, ailemden ya da arkadaşlarımdan biri değildi. "X KİŞİSİ..." ~ Mizah içinde #2 - 22.03.2017 Mizah içinde #5 - 18.03.2017 Mizah içinde #11 - 13.03.2017

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?