*yaş farkı mevcuttur. *asker-köy kurgusudur. *+18 sahneler bulunacaktır ona göre okumanız önerilir. İnci & Hatem Bir iki saniye sonra şah damarımın yakınlarında küçük bir öpücük hissettim. İki yanımda hareketsiz duran ellerim heybetli omuzlarına tutundu. Destek almak istercesine... Yüzünü sonunda boynumdan çekip yüzlerimizi aynı hizaya getirdi. Aramıza mesafe koymadan dudaklarımızın arasında milimler kala sesini işittim. "Nadide bir çiçeksin... Kokun da kendin de öylesin...orada yalnızken kokunla teselli bulmak istedim ama bu kokuyu hep arayacağım ve daha çok duyumsamak isteyeceğim aşikar." Kendimde değildim. Böyleyken cevap nasıl verilirdi? !!! Modern köy romanıdır. Olaylar günümüze yakın bir tarihte gerçekleşmektedir. Başlama tarihi: 7 Ağustos 2023

Vâye: Nasip, kısmet. ••••• Ben Defne. 25 yaşında bir Psikoloji mezunuyum. Liseden sonra 1 sene üniversiteye hazırlandığım ve üniversitede de 1 sene alttan derslerimi veremediğim için bu yaşımda KPSS'ye hazırlanıyordum. Babam Ankaralı olduğu için ve babamın işlerinden dolayı Ankara'da oturuyorduk ama ben hem sınava daha iyi hazırlanacağımı düşündüğümden hem de biraz dinlenmek istediğimden dolayı anneannemin yanına Ordu'ya, küçük köyümüze gelmiştim. Dedem vefat ettiğinden beri kuzenim Ayça anneannemle birlikte burada yaşıyordu. Ayça liseden sonra üniversiteye gitmemişti ve evde nakış yapıp internet üzerinden satıyordu, oldukça tanınıyordu. Köyümüzde uzun süredir tek yaşayan yaşlı bir teyze vardı. Emine Teyze çocuklarından hiç hayır görememişti ve öldükten sonra evinin askeriyeye bağışlanması için bir vasiyet bırakmıştı. Emine Teyze birkaç ay önce vefat etmişti ve ev de askeriyeye bağışlanmıştı. Emine Teyze'nin vefatından bir süre sonra o eski ev restore edilmişti. Bugün de askeri bir manga köye, eğitime geliyordu. Muhtarın söylediğine göre bu manga teğmenlerden ve onları eğitecek bir üsteğmenden oluşuyordu. ••••• Final: 27.10.2020 🌸

Ağzımdan boğuk bir inilti çıktı. "Sana teslim olacağımı sanıyorsan, çok uzun bir süre beklemen gerek. Bu da senin pek işine yaramaz. Öyle değil mi?" Dedim nefes nefese İğrenç bir şekilde sırıttı "seni sonsuza kadar bile beklerim güzelim. Ama gerek yok, sen başından beri bana teslimsin zaten." O gün gerçekten bir psikopatla tanıştığımın farkına vardım. Onun sınırları yoktu. Kalbi taştan, ruhu şeytanın küllerinden yapılmaydı. O kötüydü, gaddardı, uyanıktı. Ama asla benim kadar kurnaz değildi. Benim zihnimde onun emirleri geçersizdi. Kuklası değildim ve olmayacaktım da. Oyun, ben istediğimde başlayacaktı ve ben ne zaman istersem o zaman bitecekti. Şimdi, hazırsanız oyunu başlatıyorum. DİKKAT: Yetişkin içerik (şiddet, cinsellik, argo, madde kullanımı vb.) 071221

"A-abi?" Çok korkmuş bir şekilde ona bakıyordum. Her şeyi duymuş muydu? Eğer duymuşsa bir daha yüzüme bile bakmazdı! Gözleri koyulaşmış beni dövecek gibi bakıyordu. Kolumu sertçe tutarak sarstı beni. "Sen bana yaklaşmaya bile çalışma!" diye mırıldandı öfkeyle. Hemen ardından öyle bir bağırdı ki kalbim yerinden çıkmıştı. "Hâl ve hareketlerine dikkat et! Sen sadece benim en yakın arkadaşımın kardeşisin. Kardeşimin kardeşi KARDEŞİMDİR!" . . . . . İşte bu an bir şeyi ilk defa çok iyi anladım. Biz diye bir şey asla olamayacaktı. ★ Wattsy2021 #1 - 13.02.2021 Cumartesi Genç kurgu #3 10.07.2020 Cuma Wattsy2020 #2 - 3.07.2020 Cuma, 01.09.2020 Salı. Wattsy2020 #2 - 23.12.2020 asi #1 - 25.12.2020 karasevda #1 - 25.12.2020 gençkızedebiyatı #1 - 18.04.2022 Ön yargılarınızı bir kenara bırakın ve nefesinizi tutun! Başlangıç: 30.04.20 Perşembe 1903Gizemli.

Yarım kalmış bir inşaatta yağmurun dinmesini beklerken üst katta çaresizce yardım bekleyen adamın varlığını fark eden Feriha'nın ve aydınlığı arayan Toprak'ın hikayesi. 30.10.21-05.11.2022

(Yetişkin içerik) 1800'lerin tehlikeli sokaklarında bir başına yaşayan, uyum sağlayabilmek adına benliğini değiştirmiş genç bir kızın; dönemin en meşhur çiftliklerinden birinde işe alınması kaderin ördüğü ağlara geri dönüşü olmayan bir darbe bırakmıştı. - Koluma sımsıkı sarılan elle olduğum yerde kaldım. İnce kolumu büyük eliyle tamamen sarmış, kaçmam için bana hiçbir fırsat bırakmamıştı. Ağzımdan tek bir söz çıksa hıçkırıklara boğulacakmış gibi hissettiğimden dudağımı ısırdım. Ensemdeki sert fakat içimi kavuracak kadar sıcak olan solukları, tam arkamda olduğunu gösteriyordu. Bana acımayacaktı. "Basit bir seyis olmadığını başından beri biliyordum." Fısıltısıyla başımı eğdim. Alnıma dökülen kısa saçlarım ve görüş alanıma giren kıyafetlerim hiç bu kadar rahatsız edici gelmemişti. Titreyen göz kapaklarım benden habersizce kapandı. Aklım bir kez daha kalbime, kalbim bir kez daha ona kandı. "Ne tesadüf, ben de sizin için aynı düşünceler içerisindeyim. Hiçbir vakit basit bir asker değildiniz."

Hikaye de yetişkin içerik bulunmaktadır! Bunu bilerek okumanızı tavsiye ederim. "Seni meşgul ediyorum bu saatte ama dün telefonum sende kalmış onu alabilir miyim?" dedim. Elini sağ ön cebine sokup çıkarttı ve bana uzattı. Telefonumu almak için elimi uzatınca geriye çekti. Kaşlarımı çatarak ona baktım. "Bugün o puşt aradı, açtım." dedi. "Neden?" dedim. "Canım istedi." dedi. "Canın istedi diye benim telefonumu açamazsın." dedim. Kaşlarını çattı ve bir adım yaklaştı. "Ama açmak istiyorum." dedi. Anlamazca yüzüne baktım. "Ne demek istiyorsun Arslan Abi?" dedim. Gözlerini kapatıp soluğunu bıraktı. Gözlerini açıp dişlerini sıkarak konuştu. "Bak işte bunu istemiyorum. Bana abi demeni istemiyorum. Senin için abi olmak istemiyorum." dedi. Benim için abi olmak istemiyor muydu? Şaşkınlıkla gözlerimi açıp kalbimin hızlanmasıyla ona baktım.

"Sen..." dedi. Sesi tonlarca acının kefareti gibi omuzlarıma düştü. "Sen bu şehre hiç gelmemeliydin! " - Wattpad'da 'Yolculuk İstanbul' adlı ilk ve tek kitaptır!

Elleri ellerine değdi, sıcak ve sertti. Hissetmişti sıcaklığın parmak uçlarından kendi tenine geçtiğini ve oradan kalbine ulaşıp küçük bir köşk kurduğunu. Mavi pencereleri büyük sütunları vardı. Zarif ve aynı zamanda sarsılmazdı. Güven veren bir heybetle kurulmuştu en güzel köşeye. Göz kamaştıran bir güzelliği vardı. Gözleri gözlerine değdi, büyü işte o zaman bozuldu.

Bir mahalle hikâyesidir.