လက်ရှိကာလကနေ ၁၉၅၀ ကိုရောက်သွားတဲ့အခါ .. သင်တို့ရော ခွန်နှောင်းလို စော်ဘွားချောချောလေးနဲ့တွေ့နိုင်မယ်ထင်လား ...?

ဖတ္ေပးၾကည့္ပါ Boy to boy

ဒါလေးက short story လေးတစ်ပုဒ်ဖြစ်မှာပါ..ဒီ fic ထဲမှာပါဝင်တဲ့ဇာတ်ကောင်တိုင်းနဲ့အကြောင်းရာတိုင်းသည် နန္ဒာ့ ရဲ့စိတ်ကူးယဉ်မှုသက်သက်သာဖြစ်ပါသည်။ပြင်ပကမည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမှရည်ညွှန်းထားခြင်းမရှိသလို၊ထိခိုက်စေလိုခြင်းလုံးဝမရှိပါ🙏 ဒါေလးက short story ေလးတစ္ပုဒ္ျဖစ္မွာပါ..ဒီ fic ထဲမွာပါဝင္တဲ့ဇာတ္ေကာင္တိုင္းနဲ႔အေၾကာင္းရာတိုင္းသည္ နႏၵာ့ ရဲ႕စိတ္ကူးယဥ္မႈသက္သက္သာျဖစ္ပါသည္။ျပင္ပကမည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွရည္ၫႊန္းထားျခင္းမရိွသလို၊ထိခိုက္ေစလိုျခင္းလံုးဝမရိွပါ🙏

၁၆၃၅ ဆိုတာ ညောင်ရမ်းခေတ်ထဲက မလား။၁၆၃၅ ဆိုပြီး ငါက ဘယ်ခေတ်ကို ရောက်နေတာတုန်း. #ဤဇာတ်လမ်းတွင်ပါဝင်သောအကြောင်းအရာများသည် သမိုင်းနှင့်မသက်ဆိုင်ပါဘဲ စာရေးသူ၏ဖန်တီးစိတ်ကူးမှု သက်သက်သာ ဖြစ်ပါသည်။ Book Cover_ Lucy Xellies Written in Myanmar Language.~

"ကျွန်တော် အခုဘယ်ရောက်နေတာလဲ?" ရေနံချေးဝနေတဲ့ ပျဉ်ထောင်အိမ်ကြီးထဲမှာ မီးအိမ်က အလင်းတစ်ခုပဲ ဖြာကျနေတယ်။ရေဒီယိုလို့ ယူဆရတဲ့ လေးထောင့်ဆန်ဆန် အရာဝတ္ထုလေးထံက ပျံ့လွှင့်လာတာ က သူနဲ့ အတော်လေးမရင်းနှီးလှတဲ့ ၂ဝရာစုလောက်က မြန်မာသံစဉ်တွေ။ ဘေးအခန်းနံရံမှာ ကပ်ထားတဲ့ ပြက္ခဒိန်ကို အကြည့်ရောက်တော့ သူအံ့သြလွန်းလို့ အသက်ရှုဖို့တောင်မေ့လုလု။ တနင်္ဂနွေရုပ်ရှင်တွေထဲမှာ မြင်ဖူးတဲ့ မင်းသမီးကြီးခင်သန်းနုရဲ့ Young version ညို့အားပြင်း ဓါတ်ပုံက သူ့ကို တဒင်္ကာ ဆွံ့အစေတယ်။ "အခု ...အခု ဘယ်နှခုနှစ်လဲ?" "အို လူလေးမမှတ်မိတော့ဖူးလား?ဒီနေ့က တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်ကျော် ၁ရက် ၁၃၃ရလေ " "ခင်ဗျာ" ရွှေဘီးဆံပတ်နဲ့ ရှေ့က ဘွားတော်ကိုကြည့်ပီး သူ့ခေါင်းတွေ ချာချာလည်သွားသလိုပင်။ ဘာလဲ.. ငါအခု ဝတ္ထုတွေထဲကလို လွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ်၄ဝကျော်မှာ ပြန်လည်မွေးဖွားလာခဲ့တာလာ

crush က ကိုယ့်ကို ပြန်ကြိုက်ဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်တဲ့ကိစ္စကြီးလိုပဲ.... အထူးသဖြင့် ကိုယ်ကလည်း ယောက်ျားလေး....သူကလည်းယောက်ျားလေး ဖြစ်နေရင်ပေါ့.... crush က ကိုယ့္ကို ျပန္ႀကိဳက္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ကိစၥႀကီးလိုပဲ.... အထူးသျဖင့္ ကိုယ္ကလည္း ေယာက္်ားေလး....သူကလည္းေယာက္်ားေလး ျဖစ္ေနရင္ေပါ့....