Az önce Eylül'ün tuttuğu boşta kalan elini yeşil kalın askeri kemerinin üzerine koyup lafa girdi. " Gel ben sana espriyi göstereyim."dedi. Elini kemerinin üzerinden çekip göğsünün üzerinde yazan yazıyı işaret etti. " Bak bakalım burada ne yazıyor?"dedi sesindeki alaycı tınıyla. " Arslan."dedi karşısındaki adam kısık çıkan sesiyle. Ardından Eylül'ün yaka kartını gösterdi Toprak parmak ucuyla. "Peki burada ne yazıyor." "Eylül Arslan." "Aynen öyle." dedi Toprak başını aşağı yukarı sallayarak. Ardından elini kaldırıp yüzüğünü gösterdi. " Bu."dedi sorgulayan sesiyle. " Yüzük." Eylül'ün elini tutup kaldırdı. " Bu."dedi tekrar. Aynı cevabı aldığında ellerini indirip birbirine kenetledi. Ve tekrar kaldırıp herkesin gözüne sokarcasına konuştu. " Birleştir bakalım ne çıkacak ortaya."dedi. Ardından masaya göz gezdirip karşısındaki adama dikti bakışlarını. Birkaç saniye cevap vermesini bekleyip adamın omzundaki elini sıktı. " Evlisiniz."dedi adam fısıltıdan farksız sesiyle. " Doğru cevap." dedi Toprak alayla. Adamın omzundaki elini çekip yüzünü Eylül'e çevirdi. Birkaç saniyeliğine yumuşayan bakışlarını tekrar buza çevirip masaya döndü. Birbirlerine kenetlenmiş ellerini gösterip: " Duyduğunuz gibi biz evliyiz. Daha öncesinde bilmiyordunuz çünkü bilmenize gerek yoktu. Şimdi öğrendiğinize göre herkese afiyet olsun." dedi. Masadan yükselen hayret nidalarını umursamazken masadaki yerine ilerledi. Eylül'ün elini bırakmadan yanındaki sandalyeyi çekip:" Geç güzelim." dedi. Yanlarındaki birkaç kişi duydukları ile küçük çaplı bir şok yaşarken onların gözü sadece birbirleri üzerinde idi.

İki yaralı kalp... İki yetişkin ama çocuk... Yiğit Mert ve Melek... Asker ve asker yâri... İki yarım hikaye birleşse mutlu olur muydu? Yoksa bunca kırgınlıklar mutluluğa engel mi olurdu? .............. 29.10.2023 🥇Din 07.11.2023 🥇Bozkurt 22.12.2023 🥇Anı 18.01.2024 🥇Görev 28.02.2024 🥇Güven 20.03.2024 🥇Dostluk 07.04.2024 🥇Sevda 22.06.2024 🥇Vatan 19.12.2024 🥇Watty 01.05.2025 🥇 Asena 18.08.2025 🥇 Wattpad .............. 18.06.2023 24.04.2024

"Pamir.." İniltiyle karışık sesim, hazzını artırırken , dişleri tenimle birleşti.. Hafif bir baskınlıkla bıraktığı öpüşle hırıltılı bir fısıltı yayıldı kulaklarımın yamacına. "Karımı istiyorum, bunda yanlış hiç bir şey yok, bu günü teninde kutlamak istiyorum." dedi. Sarf ettiği sözler ruhumda garip bir telaşa neden olurken , hissettiğim arzu yanaklarımın deli gibi yanmasına sebep oluyordu, onun karısıydım. Bana dokunmak en tabi hakkıydı, ve onu böyle arzulamakta benim hakkımdı, bunda utanacak hiç bir şey yok, onu arzulamamda yanlış hiç bir duygu yok. "Artık kaçmak yok... Benimsin Hicran ve kendimi sana katmama sadece saliseler kaldı.." karanlık sesiyle beni bir bilinmezliğe itiyordu.. O bilinmezliğe çekilmek istiyordum, üstelik tüm benliğimle ama şimdi mi.. burada ? Olacak iş değildi... "Babam duyacak.." diyebildim sadece, sanki başka bir aksilik yokmuş gibi.. Kendi odamda, patronuma teslim oluyordum ve düşündüğüm tek şey , babamın içeri girme ihtimaliydi.. "Babana evlendiğimizi söylemenin en kolay yolu olur..." dedi tıslama ile.. ///♠/// Sana bakınca; inanmadığı bir dinin tüm günahlarını işlemek istiyor insan ve sonra, sana bakınca; tanrıya bir başka inanıyor ..

Saate baktığımda ders çoktan bitmişti, Akel'e dışarı çıkacağımı söyleyip derslikten çıkmıştım. Fakültenin bahçesine çıkmadan önce kantine doğru yürüyüp bir kahve aldım ve ilerledim. O sırada hahverengi başörtülü bir öğrenci kitabını düşürmüş ama farketmemişti. Kitabı diğer elime alarak koşmaya başladım ama elimdeki kahve dökülünce durmak zorunda kalmış ve kahverengi başörtülü kızı gözden kaçırmıştım. Elimdeki kahve bardağını kenara bırakıp kitaba dikkatlice baktım. Bu Mehmet Rauf'un "EYLÜL" kitabıydı. Bu kitabı defalarca kez okumuştum, en sevdiğim eserlerden biriydi. Etrafıma tekrardan baktıktan sonra elimdeki kitapla dışarı çıktım ve bir banka oturup kitabın rastgele bir sayfasını açıp okumaya başladım. "Lâkin nasıl yaşıyorlar ya Rabbim Sevmeden, sevilmeden nasıl yaşanıyor?" Cümleyi bir kaç defa okuyup üstüne düşünmeye başlamıştım. Sayfaları çevirirken içinden kurumuş kahverengi bir sonbahar yaprağı çıkmıştı. Kurumuş kahverengi yaprağı biraz inceleyip tekrardan aynı yerine koyup kitabın kapağını kapattım. Acaba o kahverengi başörtülü kız bu kitabı okuduğunda neler hissetmiş ve düşünmüştü? Bunları sormam için önce onu bulmam gerekiyordu ama nasıl? Üniversitenin binasında gözlerimi gezdirip gülümseyerek başımı sağa sola salladım. Sanırım bu biraz zor olacaktı. . .

Ahde Vefa: Verdiği sözde durma ••• Yalnız, her zaman çevresinden kötü ithamlar duyan, gittiği her yerde kendini sığıntı hisseden... Buna rağmen annesinin babasının öğrettiği gibi dimdik, yıkılmaz olan Hafsa'ydı o. Yetimhanede büyümenin verdiği burukluk, amcası ile yengesinin ettiği hakaretleri, şiddetleri ve en sonunda kendi keyifleri için yaptığı iş sözleşmesi Hafsa'yı daha çok yaraladı. Hafsa adına yapılmış olan iş sözleşmesi gereği evlendiği adamla mutlu mu olacak? Yoksa gittiği yerde sığıntı mı olacak? ••• Yayınlanma tarihi: 30 Mayıs 2021

Kız kardeşinin hatası yüzüden ceza alan ve ailesinden veto yiyen Rojbin, parasız pulsuz bilmediği bir şehre sürgün edilir. Tabi bu sürgüne ek deli dolu sınırsız kardeşi Fidan'a da katlanmak zorunda kalır. Mega şehirden, Karadenizin ufak bir kasabası olan Amasra'da, Deniz Kuvvetleri Birliklerinin yaşadığı mahallede başına gelen her olayın ustalıkla altından kalkan Rojbin'in heyecan dolu aşk hayatı ise hepimizi büyüleyecek.. Küçük yaşta babalarını kaybeden bu iki kız kardeş zengin yaşamlarından bir ceza yüzüden vazgeçip rüyaları kıskandıracak bir mahalleye misafir olacaklar işte asıl hikaye tam da burada başlayacak!

_𝚃𝙰𝙼𝙰𝙼𝙻𝙰𝙽𝙳𝙸_ İnadı uğruna tanımadığı ve onunla evlenmek istemeyen adamla evlenen bir kadın.. Kadına göre sırlarla dolu bir adam.. °°° "Birazcık sevdiysen, gitme." diyerek göz yaşı döktü. Hissiz suratıyla başını sağa sola salladı. "Sevmedim seni... Hiç sevmedim." "O zaman azıcık, Allah için sevsene beni.." Tekrar başını sağa sola salladı ve gecenin ıssız sokaklarında onu arkasında bırakıp gitti.. Yayımlanma Tarihi: 23.09.2021 Bitiş Tarihi: 22.04.2023

Sıradan bir hayatı olan Feza, üniversitede öğrencisidir aynı zamanda bir hastanede de danışman olarak çalışmaktadır. Tek gayesi kendisinden beklenildiği gibi bir an önce okulunu bitirip abisinin yanına yurtdışına yerleşmektir. Ama staj yaptığı doktorun hasta kayıtlarının ifşa edilmesi ile suçlanır ve okuldan uzaklaştırma cezası alır. Bu bir yıllık kayıp planlarını ertelemesine neden olur. Bir de üstüne okuldan bir arkadaşının hastane masraflarını ödemesi gereken bir fatura ortaya çıkmıştır ve paraya ihtiyacı vardır. Karanlık bir dünyada yetişmiş olan Talha Bahremoğlu, sıradan bir insan değildir ama mafya da değildir. Hayatta önem verdiği tek şey diyaliz hastası olan kız kardeşi Leyla'dır. Leyla'nın mutluluğu ve güvenliği için elinden gelen her şeyi yapmaktadır. Bir gün Leyla, diyaliz için gittiği hastanede Feza'nın kaybettiği defterini bulur. İçinde, Leyla'nın solmakta olan kalbine ışık tutan satırlar yazmaktadır. Böylece Leyla, Talha'dan defterin sahibini bulmasını ister. Talha, Feza'yı bulur ve onu Leyla'nın yanında tutmak için elinden gelen her şeyi yapar. . . . 2017

Beyaz eldivenli elimi ona uzatım. Oda elimi sanki hayalinde tutuyor gibi yapıp elerimzin arasında biraz mesafe kalacak şekilde durdurdu. "Mine, sen; Allah'ın en güzel nimeti'sin. Ve bu nimet sadece bana farz ve sadece benim cennetimsin." Hayali bir şekilde elimi yukarıya kaldırınca bende kaldırdım. Sanki elimi öpüyor gibi kendi elini dudaklarına götürüp sanki avucunda benim elim var gibi öptü. "Sen benim cennetim sin Mine." ©Tüm hakları saklıdır