Asya: Ya ne olur pide ayırsan ölür müsün? Pideci bozuntusu: Ramazan ramazan kul hakkına mı gireyim bir de. Biraz erken gel al pideni. Asya: Ya kul hakkı değil diyorum sana ödeyecem parasını, sen sadece iki pide ayıracaksın. Pideci bozuntusu: Erken gel al. Asya: Sinirsin sinir! Pideci bozuntusu: Senin de benden geri kalır yanın yok merak etme.

Kollarından kurtulmuş kendimi ondan en uzak yere atacakken belime sarılan kollar ile olduğum yere tekrardan çivilendim. "Bırak beni !" diye nafile bir çabayla birkaç kere daha kurtulmaya çalıştım. Sadece kendimi yormaktan başka bir sonuç alamadım. Belime sarılan iki el beni kendine çektiğinde sırtım, onun göğsü ile bütünleşmişti. Sırtıma yerleşen göğsü, bir puzzle parçası gibi kusursuz bir uyum gibi hissettirmişti. İki eli de karnımın üzerinde, tamamen kapatacak kadar büyük duruyordu. Sol eli, bilinçli mi olduğunu bilmediğim bir şekilde karnımdan yavaşça aşağılara inmeye başladı. Gözleri ile dondurduğu yetmiyor, hareketleri ile de nefesimi kesiyordu. "N-Ne yaptığını sanıyorsunuz ? Bırakın !" dediğimde amacım onun hareketini kesmekti. Serçe parmağı, üzerimdeki eşofmanın lastiğine takıldığında lastiği çekip bıraktı. Lastiğin tenimin üzerinde yarattığı tok ses, hızlı nefes alışverişimin sesine karışarak odayı doldurdu. Aynı hareketi tekrarlandığında bu sefer benden bağımsız bir ses daha yankılandı odada. "Ah.." diye utanarak çıkardığım sesin ardından sırtımda hissettiğim vücut kasım kasım kasılmaya başladı. Sırtımda, gerilen vücudunun her bir ayrıntısını hissettiğime emindim. Yüzünü yavaşça yaklaştırarak omzumun üzerine yasladı. Ilık nefesi, açık gerdanıma ve boynuma çarparken o, oldukça rahat ve profesyoneldi. "Sizi nasıl cezalandıracağımı buldum galiba öğretmen hanım..." ---Hikayede argo, küfür ve yetişkin içerik bulunmaktadır. Rahatsız olacak olanların başlamaması önem ve rica edilir... --- Başlama: 15.02.2022

Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.

Aptal: İyi bari arkadaşça konuşalım Aptal: Ama arada sana yavşarım haberin olsun Yüsra: Konuşacağımızdan bu kadar eminsin yani? Aptal: Şu an konuştuğumuza göre :))

DÜZENLENİYOR "Aşk bazen bir dokunuşta değil, kalp ritminde başlar..." Nazlı... Aldatılmış, yalnız bırakılmış ama asla teslim olmamış genç bir kadın. Karnında taşıdığı minik kalple yeni bir hayata doğru yola çıkarken, geçmişin izlerini ve geleceğin belirsizliğini Hakkâri dağlarında göğüslemeye hazır. Savaş... Adı gibi sert, bakışları gibi soğuk bir asker. Kimseye açmadığı kalbini, bir kadının sessiz gücüne ve doğmamış bir bebeğin tekmesine kaptıracağını nereden bilsin? Bir karargâh... Sessizlikle büyüyen bir bağ, söylenmeyen cümleler, dokunulmayan duygular... Ve o kalp atışı... Sadece bir bebeğin değil, kırık bir adamla yaralı bir kadının da yeniden başlamasının sesi. Bu hikâyede kan bağı yok... Ama can bağı her şeyin üstünde.

~CELLADINA AŞIK~ Gündüzleri New York'un en gizemli ve başarılı yatırımcılarından biri. Geceleri ise adaletin ulaşamadığı yerde kendi kanunlarını yazan bir gölge: Cellat. Hayatını yirmi yıl önce ailesini elinden alan meçhul bir silüeti avlamaya adayan Alatan için her şey bir plandan ibarettir. Duygular birer zayıflık, insanlar ise satranç tahtasındaki piyonlardır. Soğukkanlılığı en keskin silahı, geçmişi ise en karanlık zırhıdır. Fakat şehrin en ışıltılı gecesinde, en tehlikeli avının peşindeyken planları beklenmedik bir isimle kesişir: Liva. Zeki, yorgun ve ait olmadığı bir dünyaya hapsolmuş bu kadının masumiyeti, Alatan'ın yıllardır ördüğü duvarları tehdit etmeye başlar. İntikam için çıktığı yolda attığı her adım onu Liva'ya yaklaştırırken, Alatan hayatının en zor seçimiyle yüzleşir: Yirmi yıllık nefretini mi takip edecek, yoksa ruhunda filizlenen ve onu yok edebilecek kadar güçlü bu aşka mı teslim olacak? Çünkü bir cellat aşık olduğunda, en büyük kurbanı kendisi olabilir. ❀☼❀☼❀☼❀☼❀☼❀☼❀☼❀☼❀ ©TÜM HAKLARI SAKLIDIR ∆ Ç-alınması, konu benzerliği, isim ve soyisimlerin tıpatıp aynısı, karakterler ve benzeri herhangi bir şeye denk gelirsem, ya da kulağıma gelirse anında yasal işlem başlatırım.

Annesi ve babası ayrılan Ela'nın babasının verdiği numaraya yolladığı nefret içerikli mesajlar, numaranın başkasına ait olduğunu fark edene kadar devam eder. Ancak numaranın babasına ait olmadığını öğrenen Ela hiçbir şeyin tesadüf olmadığına inanır.

ㅤㅤ Yaşadığı herşeye rağmen güçlü kalanlardandı o.Baba sevgisini abisinden gören, annesinin arkasında dağ gibi duruşu ile Güçlü kalandı Dilda Erbani. Sevdiği adamın evlenmesi ile kırık kalbi daha da paramparça olurken, evlendiği kadının çocukluk arkadaşı olması yakıyordu en çok canını. "Benden başkasına seni yar etmem" dedi adam...lakin unuttuğu bir şey vardı. Kendisi başkasına yar olmuş,sevdiği kadını öldürmüştü çoktan. "Aşkımdan ölsem gebersem bile ne kuma gelirim ne de senin gibi şeref yoksunu birinin kadını olurum" dedi kadın. Sevgisi ne kadar ağır basarsa bassın kendi gururunu, kendi hemcinsini kurtarmak için savaşmıştı ailesine karşı. ~ "Hayata dair umudum yok" dedi kadın. Yaşadığı hayatın ağırlığı yok etmişti umutlarını,hayallerini. Adamın ise yemini vardı kendisine.Kırık kalbi paramparça olmuş kadını kendi elleri ile iyileştirecek ona merhem olacaktı. "Umudun ben olurum, yeterki yanımda kal" dedi adam.. tek isteği yıllardır uzaktan sevdiği kadının yanında olması idi. Kadın kabul etti, abi bildiği adama eş olmayı. Kabul etti kaderine razı gelmeyi. Onun savaşı kendisineydi, onun savaşı kadınları ezenlereydi, onun savaşı bir kadını hor görendeydi. O Dilda Erbani'ydi...Eskiden sevdiği adama kuma gitmemek için abi bildiği adama eş olmayı kabul eden Kadın. ㅤㅤㅤKapak tasarımı ; @hayalliruzgarlar 23.02.2023'🦋🧡

"Sana hiç söylemedim ama sana aşıktım. Bunu yüzüne karşı söyleyememek de benim ayıbım olsun." 070822 ☁️