Dikkat! +18 içerikli bir hikayedir. (Hikayenin ilk bölümlerinde çok fazla +18 bölumler var.Lütfen rahatsız olacaksanız okumayın🙏) "Sen benim İlklerimsin kadın var mı daha ötesi?"🍷 ☣𝐁𝐚𝐫𝐀𝐥☣

Holding sahibi bi adamın küçükken ona el uzatan bi kıza aşık olmasıyla hikaye başlar...

Ayyaş babası ve üvey annesi ile başı belada olan bir kız... Açelya, zorlu bir hayata sahiptir. Buna rağmen hayallerine sığınacak kadar güçlü, sabırlı, bir gül kadar zarif ve dik duruşludur. Ancak bir gün babasının kendisini istemediği bir adama satacağını duymasıyla delirir ve evden kaçar! Bir kaçışın başka bir tutsaklığa ev sahipliği yapacağını bilmeden... ●○●○●○●○●○● Kalbinin kapılarını sonuna kadar kapatmış bir adam... Uygar Çelebi'nin mükemmel giden iş ve aşk hayatı, bir yıl önce nişanlısının intihar etmesiyle tepetaklak olur. Dünyası başına yıkılır. Uygar nişanlısının aniden canına kıymasının sebebini bir türlü bulamaz ve bu onu daha çok yıpratır. Yaşamı hem kendisi hem de ailesi için çekilmez bir hale getirir. Çektiği acıyı etrafındaki herkese yansıtırken ailesindeki en çok sevdiği kişi tarafından zoraki bir evliliğin içine sürükleneceğini nereden bilebilir? Cehennemimde açmaya hoş geldin Orman Gülü 🌹 Açelya Ballı & Uygar Çelebi Kitapta küfür ve yetişkin unsurlara yer verilmektedir okurun dikkatine!!! Kapak tasarımı ↪ sehrialem Tür: Romantik Kitap şahsıma aittir,dolayısıyla her türlü hakkı bana aittir. Herhangi bir çalıntı,alıntı, kopyalanma durumunda gereken işlemler yapılacaktır!!!

Aşkın hiç bu kadar acıtacağını düşünmemiştim. ° Küçücük gördüğü kıza amade olan adamın hikayesi. ° Bir kelebek kondu gönlüme. Usulca kendini hiç belli etmeden. Bir kelebek kondu gönlüme. Kelebeklerin ömrü kısa değil miydi? Neden yıllardır yaşıyordu, hatta çoğalıyordu o kelebek gönlümde? Bir kelebek kondu gönlüme ve sen adam o kelebeğin kanatlarını kırdın. Hiç acımadan.

Gerçeklere kör, sağır ve dilsizsen! İncitmeden seven, nahif adama tahammülün yoksa! Empati kurma yeteneğin sıfırsa! Rica ediyorum kurguya hiç başlama!!! 💧💧 Oysa adaletsizliğin kol gezdiği dünyaya kadın olarak gelmek suç değildi. Asıl suç kadının yaşam alanını kısıtlı tutan bireylerin eylemleriydi. Bedene acımasızca inen her darbe, elbet zaman geçtikçe silinirdi. Peki ruh'a sadistçe vurulan darbelere zaman çare olabilir mi? Gözlerini açtığı andan itibaren ailesinin çizdiği sınırlara tutsak olurken , esaretine son vermek bir hayli zor olacaktı. Sevgi nedir? Bilmeyen! Ailesi tarafından kabul görmeyen! Yaşıtları gibi hayat dolu olmak varken kaderine alın yazısının kara'sını temsili gözlerinden yaş dökmek düştü... O'nunla karşılaşana kadar! Aşka tutsak olacağından bir haber adam ise virane yaşamdan şaheser yaratmaya kararlıydı. 💧💧 Parmak uçları Nilay'ın beli ve kalçaları arasında gezinen Hakan, kalçalarını hafif ritimlerle öne kıvırdı. Ateş gibi mabedi sert kalın erkekliğini sıkıştırırken hırlar gibi nefesini verdi. "Ait olduğu yeri öyle benimsedi ki." Dizlerini büktü avuç içleri kusursuz vücudun kıvrımlarında gezindi. "İçinden çıkmaya hiç niyeti yok." Nefes alış verişleri hızlandı, kalçalarının tutturduğu hafif ritimler sertleşti. Boğazını tırmalayan erkeksi boğuk iniltisini özgür bıraktı. Nilay'ın içini kaplayan doluluk bedenin de gezinen kışkırtıcı dokunuşlarla kadınsı hormonları uçuşa geçti. Damarlarında dolaşan kan arzuyla kasıklarına hücum etti. Başını geriye yatırdı aldığı hazla ciğerlerine çektiği nefesi fısıltı gibi sesiyle bıraktı. "Hakan." Loş ışığın aydınlattığı mekânı iki bedenden, yükselen kıvılcım ateşe verdi.. Kapak: İnstagram/ zanedus_design_

"Başka bir kadın oldu mu?" Güldü. İlk kez bu kadar içten, bu kadar nefes kesici güldüğüne şahit oluyordum. Bu gülüş öyle çok işlemişti ki gözlerime aklımdan her şey silinse bir tek bu gülüş kalırdı. "Sence" dedi burnunu burnuma sürterek "Sence olmuş mudur göl gözlüm?" Diyerek bir öpücük bıraktı burnumun ucuna. Kendini biraz uzaklaştırıp vereceğim cevaba odaklanmıştı. "Olmuş olabilir" derken olmaması için yakarır gibiydi sesim. Yüzündeki mimikler ciddileşirken nefesi yüzüme vuruyordu. YETIŞKİN UNSUR İÇERİR. *Bu isimle yazılan ilk wattpad kitabıdır.* Kapak tasarım: @kitapkurdululu

Birgün bana " Benim olmayan ufak kız kardeşimsin " demişti o gün ona ilk defa çok sinirlenmiştim ve kalbine vurup " Ama ben sana aşığım" demiştim 7 yaşında falandım galiba belki daha küçük oda bunu duyup gülmeye başlamıştı. O gülünce ben daha çok sinirlenmiştim sonuçta beni sevmesi gerekmez miydi ? dizlerinin üzerine çöküp " Kara kız o nasıl laf öyle ben senin abinim " demişti. Ne abisi diyememiştim benim zaten 3 tane abim var diyememiştim. Neşe Mahallesi ismiyle yazılmış ilk ve tek kitaptır. 25.03.2020 & Kapak tasarımı:@sehrialem #mahalle 7😻

" A-Ali abi, bırak! Hala ne diyorsun?". " O piçi etrafında görürsem nefesini keserim o veledin." Sinirle belimi saran kollarını sıktım. " Ne hakla diyorum bende sana he?! Ne hakla?! Hayatımdaki insan o olacak belki. Belki sevgilim olacak!" " Sevgilin! Öyle mi?" " Öyle, belkide ilerde kocam olacak!" Elalarının ateşle yandığına yakından şahit oldum.Sinirle daha da üzerine çekti beni. Dehşetle açıldı gözlerim. " Kocan olacak ? O ibne? O cibilliyetini s*ktiğim! Senin kocan olacak?" Onun sinirini anlamıyordum. Hele şuanki pozisyonumuzu asla. Allahım ne yapıyorduk biz? " Olamaz. İzin vermem.." ~3.Bölümden Kesit~ Başlangıç tarihi: 19.06.18 Kapak: @ruhsuzkalemler

Dudakları yavaşça boynumdan aşağı doğru inmeye başladı. Aldığım zevk anlatılamazdı. Gözlerimi kıstım ve başımı geriye doğru atarak duvara yasladım. O ise göğüslerimin üstünü öpmekle meşguldü. İlk başta öpüyor daha sonra ufak ısırıklarını hırsla göğüslerime armağan ediyordu. Parmaklarım ile saçlarını okşamaya başladım. O ise kendinden geçmişti ve ne yapacağı hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Göğüslerim de oyalanmayı bıraktı ve karnımı öperek dolgun dudakları aşağı doğru inmeye başladı. Her hareketi ile beni defalarca yakıp küle çeviriyordu. Ona karşı koymak imkansızdı. İşaret parmağını külotuma geçirdi. Daha sonra iri gözlerini bana doğru çevirdi ve boğuk bir şekilde konuştu. "İzin verir misin?" Halsiz bir şekilde gözlerimi kapattım. Ardından kısık bir sesle konuştum. "Yaşat beni, ruhumu öldürmen gerekiyorsa bile yaşat beni."

*** "Hiçbir şey beni senin bu korkaklığın bu ilişkiye sahip çıkmayışın kadar üzemez. Seni seviyorum diye senden vazgeçemiyor değilim. Bugün olmaz yarın. Vazgeçerim. Bir başkasına aşık olurum!" dedim öfkeyle. Elini ağzıma kapattı, bir elini belime koyarak bedenimi kendine çekti. Savrulan bedenimin eğer tutmasaydı düşeceğine emindim. Ellerimi göğsüne koydum. Gözlerinin içine bakarken çatık kaşlarının altındaki yeşil gözleri, benim günlerdir denediğim ama yapamadığım şeyi yapıyordu. Öfkesini, bedenime ince ince işliyordu. "Madem öyle... Hazırlan." Elini çekmediği için anlamadığımı sadece bakışlarım ile iletmeye çalıştım. "Bir ay sonra nişan, şubat tatilinde düğün." Ben söylediklerinin etkisi ile şok olurken arkasını döndü, bizim evin bahçesine doğru bir iki adım attı. Ondan çıktığına emin bile olamadığım gür bir sesle bağırdı. "Aytekin!" Kalbim korku ile kasılırken yanına koştum. "Ne? Ne yapacaksın? Hey!" Beni dinlemedi, önüne geçip durdurmaya çalıştığım bedenini sola kaydırdı, bir daha bağırdı. "Aytekin!" Bizim evin ışıkları ile birlikte Cemile teyzelerin ışıkları da açıldı. "Ferhan..." Dediğimde bakışlarını ağabeyimin penceresinden bana çevirdi. "Ferhan yok..." dedi alayla. "Ferhan ağabey diyeceksin." Ellerini havada iki kez itiraz edercesine salladı. "Pardon! Korkak, gururlu, aptal ve sevmeyen Ferhan ağabey diyeceksin!" Bizim evin kapısı açıldığında son kez onu durdurmaya çalıştım. "Ferhan böyle değil. Bir anlık öfke ile değil!" dediğimde ellerimi tuttu, göğsünden indirdi. "Ne bağırıyorsun lan?" diyen ağabeyime aldırmadan bana bakarak konuştu. "Gözünde adamlığım kalmadı ya, bırak onun gözünde de kardeşliğimiz kalmasın. Ama sen..." Bakışlarını yanımıza gelmesine bir iki adım kalan ağabeyime çevirdi. "Bu saate sonra vazgeçme hakkına sahip değilsin." ***