*TAMAMLANDI* "Lütfen Andromeda yalvarırım." Bellatrix Lestrange, birine yalvarıyordu. Gözleri dolu doluydu ve bedeni titriyordu. "Ama, Bella-" Bellatrix, kardeşinin sözünü kesti. "Bu benim seçimim! Druella ve Rodolphus'un bu bebekten haberi olmaması gerek. Druella'nın haberi olursa onu öldürür. Rodolphus'un haberi olursa eğer beni savaşa katılmaktan vazgeçirmek için elinden gelen her şeyi yapar. Kızını almak için Lord'a bile karşı gelir." Bu düşünceyle yeniden titredi Bellatrix. Kocası, aşık olduğu adam Lord'a karşı gelmeye kalkarsa Lord hepsini öldürürdü. Kızını bile. Ama Lord savaşı kazanırsa -ki Bellatrix buna kalpten inanıyordu- kızını geri alabilirdi, üvey annesi Druella'yı öldürebilirdi ve kocasıyla beraber kızını büyütebilirdi. "Rodolphus bir kızı olduğunu bilmeli Bella! Ya o çok güvendiğin Lord'un savaşı kazanamazsa?" "Kapa çeneni! Lord'um hakkında böyle konuşamazsın. Kazanacak! Lütfen Andromeda, güvenebileceğim tek kişi sensin." Andromeda, Bellatrix'in kucağındaki doğalı sadece bir hafta olmuş bebeğe baktı, yeğenine. Başını hafifçe yukarı aşağı salladı. "Eğer ölürsem ya da Azkaban'a kapatılırsam bebeği bir Muggle ailesine -bunu söylerken bile tiksinmişti- ver ve soyadını değiştir. Ve lütfen, ne olursa olsun ne Black ailesinin, ne de Lastrange ailesinin bu bebekten haberi olsun." Başını olumlu yönde sallamaktan başka bir şey yapamadı Andromeda çünkü bunu Bellatrix'e borçluydu. Yıllar önce kendisi de bu hayatı kursun diye Bellatrix onun için elinden geleni yapmıştı. "Peki, adı ne?" diye sordu Andromeda. Bellatrix Lastrange, bebeğinin kokusunu son kez içine çekip doya doya öptü. Son kez sarıldıktan sonra onu kardeşinin kollarına verirken "Marcella." diye fısıldadı. "Marcella Lastrange." --- Daha fazlası için, kitabı takip edin.

Bir başka komedi hikayesi, fakat söz konusu olan Irmak, Deniz ve Ege'yse kesinlikle sıradan değil!