''Ellerini aşağıda ve açık tut , karanlığa dokun Pictor , veya da sana dokunmasına izin ver.'' Pictor denileni yaptı . Ona dokunabilmek için karanlığa cisim vermeyi düşündü . Simsiyah bir duman hayal etti , hemencecik belirmişti , her tarafı saran soğuk bir duman . O kadar gerçekti ki , sadece onu hissediyordu , Mai'yi de duymuyordu artık , belki de susmuştu . Ona dokunmak için hazırdı , elini uzattı ve eli dumanın içinde kayboldu . Duman hızlıca koluna sıçradı ve her tarafı sardı . Artık kendisini dahi görmüyordu , sadece karanlık . Soğuk yerini hızlıca sıcağa bıraktı . Karanlığın içinde belirginleşen iki kırmızı göz kendisine bakıyordu , tüm vücudu kaşınıyordu ama elleri neredeydi? Oldukça kalın bir ses ''Artık zamanı gelmişti.'' dedi , Pictor titremeye başlamıştı . ''Mai bu normal mi?'' cevap yoktu.

Geçmişte bizdik, şimdi sadece ben... Geçmişte kalbimde sen vardın, şimdi intikam ateşi... Geçmişte etrafına neşe saçan kız şimdilerde kaç kişiyi öldürdüğünü bile bilmiyor...