matildaninhikayeleri
- Reads 728
- Votes 235
- Parts 2
"Reha..."
Bu, bir isimden çok bir fısıltıydı; ölüme saniyeler kala kanatlarına yeni bir ömür bağışlanan bir kelebeğin son nefesi gibi.
Karşısında duran kadına baktı. Gülümsemesi, mum ışıklarını bile titretecek kadar güçlüydü. Kaşları çatıktı.
Kimdi bu küçük kadın?
"Sen Reha'sın," dedi kadın.
"Reha?" diye tekrarladı adam, kelimeyi ağzında yabancı bir tat gibi çevirerek.
"Kurtuluş," diye mırıldandı. "Benim kurtuluşum. Ve sen... henüz bunu bilmiyorsun."
Kim olduğunu bilmeyen bir adama yüklenen ağır bir kaderin, sessizce atılan ilk düğümüydü bu.
"