Do jadącego do miasta Dorian temerskiego oddziału dołącza białowłosy wiedźmin Geralt. Miasto zostało przejęte przez zbuntowanego przeciw królowi barona Ralpha von Vungerta. Na miejscu okazuje się, że w otoczonym mieście przebywa Eskel, a rozkaz Foltesta jest prosty: Wybić wszystkich. ,,- Tak oto generał Kimbolt posłany został by natychmiast problem rozwiązać, a my towarzyszymy kompanii jadącej do punktu zbiorczego wojsk. Który to punkt znajduje się tuż pod murami miasta. - Ciekawi mnie jeszcze - mówił wiedźmin spokojnie, nie otworzywszy oczu - po cóż czarodziej w tym desperackim, aczkolwiek niezbyt interesującym wydarzeniu. - Spytałbym cię o to samo - uśmiechnął się Deratt - gdybym nie znał odpowiedzi. - A jaka jest odpowiedź, panie Voisenfer?" ,,- Eskel jest w mieście - wypaliła nagle. (...) - Nie oszukujmy się (...) Vungert mógł odnieść mały sukces, przejąć Dorian, zjednać sobie całkiem wielu, całkiem ważnych ludzi. Ale to wszystko padnie. Kimbolt wejdzie tam po tej słynnej wieży i wykona rzetelnie rozkaz króla, dla wiedźmina wyjątku nie zrobi napewno. (...) Jutro rano dwa tysiące ludzi wejdzie do Dorian i wytłucze każdego, kogo tam znajdzie.(...) - Jutro rano jest za dwanaście godzin - zauważył Geralt" Okładki z poprzedniego kanału autorstwa Borussen26_

Wygodnie jest chować się za taką maską, jaka w danej chwili pasuje najlepiej do otoczenia, wygodnie jest też mieć ich wiele, by z każdego miejsca móc wyślizgnąć się tylnymi drzwiami. I co, spytasz, zawsze miałaś tyle szczęścia? Często. Ale w najtrudniejszych momentach nie ma to znaczenia. I wcale nie jest dobrze mieć wiele masek. Kim jestem? Magiem. Doradczynią. Wyspiarzem. Zawsze czymś pomiędzy. Tylko czy będąc wszystkim nie jesteś jednocześnie nikim? ***** Fanfic inspirowany uniwersum Wiedźmina, stworzonym przez A. Sapkowskiego i CD Projekt RED. Zawiera wydarzenia z książek oraz gier. **** większość postaci utworzona przez w/w twórców. **** niektóre daty i wydarzenia z sagi lub gier są nieznacznie zmienione na potrzeby opowieści.

W sumie prześmiewcze 2.

W sumie prześmiewcze 5.

Wiedźmin Geralt zginął w pogromie w Rivii. Drugi szturm na Kaer Morhen, który odbył się kilka lat po II Wielkiej Wojnie, przyniósł śmierć dla wiedźminów Cechu Wilka - Eskela i Vesemira. Wszystko to jednak zdarzyło się dawno temu. Rok 1303. Lambert, ostatni żyjący wiedźmin, wpada w ręce cesarza Nilfgaardu, Jana Calveita. Północ od Jarugi do Pontaru jest owładnięta nową Wielką Wojną a największy opór Cesarstwu stawia dumna Temeria i jej król, kuzyn zmarłego Foltesta, Ravanen Kimbolt. Cesarz decyduje się wykorzystać wiedźmina do swoich celów...

W trakcie wykonywania jednego ze zleceń w Ellander, Lambert ze Szkoły Wilka spotyka Aidena ze Szkoły Kota. Wiedźmini początkowo zachowują się nieufnie, jednak lody szybko topnieją i zaczyna ich łączyć coś więcej niż przyjaźń. " - Aiden. Ze Szkoły Kota. - Lambert. Ze Szkoły Wilka. - Nieźle ci poszło, Lambercie ze szkoły Wilka." Akcja toczy się po Wiedźminie I, ale przed Wiedźminem III. (Także przed "Wilczym Tropem" i "Szlakiem Gryfa"). O Aidenie wspomina sam Lambert podczas zadania pobocznego "Po nitce do kłębka". Uznałam, że należy mu się trochę szczęścia i spróbuję z tego zrobić coś więcej. Starałam się wpasować opowiadanie jak najlepiej fabularnie, by zgadzało się z tym, co mówił Lambert o swoim przyjacielu w grze, część faktów jednak zmyśliłam. Wiele osób pewnie wie, do czego nawiązuje tytuł. Pewnie grający w grę wiedzą też jak skończy się opowiadanie (trochę nagnę jeden fakt). Zdradzę również, że będzie krótkie. Zapraszam :D

W sumie prześmiewcze 4.

W sumie prześmiewcze.