WATTYS2020 GİZEM/GERİLİM ÖDÜLÜ KAZANANI 🥇 Aşk... Hiç ummadığımız bir anda, bizi kalbimizden yakalayan kutsal güç... O gücün yeter mi peki, tüm kabukları da yıkmaya? Kardeşini acı bir cinayetle kaybeden Ali'nin zili bir gün, o cinayetin diğer cephesindeki bir kadın tarafından çalar. Deniz... Onlar o andan sonra birbirlerinin hem yârı, hem yarası olacaktır. Ve sonunda anlayacaklar ki; "Kalplerini bir araya yaraları getirmedi. Kalpleri atsın diye yaralar bir araya geldi." 🌿

2020 WATTY SCIENCE FICTION KAZANANI! Sıcak onu kanatları arasına alana kadar, ölüm hep soğuktu. Aldığımız derece #1 in SciFi

**WATTYS 2020 YENİ YETİŞKİN KAZANANI** Yasak bir aşktan kaçan İrem'in yeni partneri Meriç sayesinde girdiği; birbirinden kusursuz dansçılarıyla ünlü dans okulunda yaşadığı inişli çıkışlı, heyecan, entrika, en çok da aşk ve tutku dolu hayatı... Çünkü sahne ışıkları kapandığında, şaşalı kostümler çıktığında ve o aynaların karşısında çırılçıplak kaldığında ne geçmişini saklayabilirsin ne de gerçek hislerini. Keyifli okumalar :)) ** Eski bir dansçı olarak arada teknik terimler kullanacağım. Sorularınız olursa çekinmeden sorabilirsiniz :)

• Seri final olduktan sonra kitap düzenlenecektir. • Avery serisinin birinci kitabıdır. .•° Ölüm ve yaşam, dünya üzerindeki ateş ve su gibidir. Su, ateşi söndürür; ölüm ise yaşamı. Hayat döngülerden ibarettir. Zıtlıklardan, yaşanmışlıklardan ve asla yaşanmayacaklardan. Barışlardan ve en çok da savaşlardan. Tüm bu döngülerin arasında yalnızca bir gerçek aynı kalır, ne dün ne de yarın görevleri değişmeyecek olan Koruyucular. Özellikle de biri, yalnızca türleri ve insanları değil Koruyucuları da güvenlik çemberinin içinde tutmaya çalışır. Midrestha evreninde yerle göğün yer değiştirmesine neden olabilecek güçte, ruhunun derinlerinde ölüm ve yaşamı dengede tutmaya çalışan biri. Aria Torres.

[ Wattys2020 Hayran Kurgu Kazananı ] ✯ "Gitmeme izin ver," diye fısıldadı güçlükle göz yaşları içerisindeki bedene, onu, elini bırakması için ikna etmeye çalışıyordu. "İyi olacağız, sorun yok." ✯ "Seni korumak için ne gerekirse gereksin, yapacağım, prensesim. Ben, sen olmadan ışığımı, umudumu kaybederim." ⭑ "Benim küçük Astrea'm," diyerek gülümsedi beyazlar içindeki kadına. "Çok, çok güzelsin." ⭑ Elindeki kırmızı gülleri koklarken, göz yaşlarını akıttı sessizce. Denizin kıyısında, ayın yükselmekte olduğu gecenin güzelliği eşliğinde, ayakları altındaki kumu hissederken, derince nefes alarak, gülleri denizin uçsuz bucaksız sularına bıraktı. Ufak bedenini kumların üzerine teslim ederken, başını önüne eğerek hıçkırdı, "Özür dilerim." Ayın bembeyaz ve temiz ışığı etrafını sararken, başını kaldırıp derince nefes aldı. Tekrar hıçkırmaya başlarken, denizin, dalgaların, rüzgarın ve ay ışığının onu sarmaladığını hissetti. "Eğer ölürsem, lütfen ağlama," diye fısıldadı kumsaldaki tüm tanelere. "Sadece gökyüzüne bak ve 'hoşça kal' de." Teselli cümleleri her daim işe yarar mıydı birinin yokluğunu örtebilmek için? En son söylenmiş güzel sözler, akıllarda nasıl bir iz bırakırdı?

-Wattys 2020 Romantizm Kazananı- Adamın üzerimdeki baskısıyla köşeye sıkışmıştım. Ona dokunup üzerimden atmak istiyordum ama bunu yapamıyordum. Sanki felç geçirmiş gibi kalakalmıştım. Ne konuşabiliyordum ne de hareket edebiliyordum. Fakat artık bundan oldukça rahatsızdım. Sağ elimi belli etmeden arkama atıp belimdeki silaha dokundum. Onun varlığı niyeyse bana güç veriyordu. Adam sağ elini başımın üzerinden arabaya koyduğunda kaçabilecekmişim gibi geriye gittim. Daha fazla gidemiyordum. Yok olmuyordu. Böyle devam edemezdim. ''Size hiçbir şey vermek zorunda değilim!'' Adamın göğsüne ellerimi koyup tüm gücümle ittirdim. Yaptığıma direnmedi birkaç adım geriledi. Bana alan açılınca duruşumu dikleştirip ben de birkaç adım öne doğru attım. Bu sefer gerileme sırası ondaydı. ''Hem siz kim oluyorsunuz? Bana bu şekilde davranamazsınız!'' Sesim haddinden fazla çıkmıştı. Karşımdaki adamın şaşırdığını görebiliyordum. Benden bu denli bir çıkış beklemediği açıktı. Adamın sinirle kasılan yüz kaslarını gördüm bu sefer. Yine bir sinir dalgası benliğini ele geçirmişti. Ben de bundan nasibimi almıştım. Kollarıma yapışan mengene gibi eller öyle sert tutuyordu ki canım yanıyordu. Parmakları kollarımı morartırcasına sıkıyordu. Yüzü yüzüme yaklaşmış gözlerinden çıkan öfke ateşleri yüzümü yakıyordu. ''Kimliğini çıkaracaksın ve arabada ne var ne yok hepsini göstereceksin!'' Bu bendeki bardağı taşıran son damla olmuştu. Kimse bana emredemezdi. Hiç kimse! Kollarımı gevşettiği tutuşundan faydalanıp yarım adım geriye çıktım. Canım ya da bir başka şey şu an umurumda değildi. Belimdeki silahı çekip kalbine dayamamla onun da eş zamanlı aynı şeyi yapması bir olmuştu. Şimdi ikimizin silahı da birbirimizin kalbi üzerinde meydan okuyordu. Ya iki silah da patlayacaktı ya da birimizin öfkesi ateş olup yakıp yıkacaktı.

Aşka inanmayan genç liseli bir kız. Dağılan bir aile. Ve yeniden evlenen bir baba. Değişik bir kız kardeş. Ailenin çözülemeyen sırları. Ve yeni bir okul, okulun göz bebeği genç ve karizmatik bir erkek. Geçmişten gelen çocukluk arkadaşı. Büyüleyici ve sır kokulu gözbebeğine aşık olmak, O'nun için oldukça zordu. Ama imkansız olan ne varsa o an oldu. Tek bir bakış, kelimelerin büyüsü delip geçmişti kalbini. Hüzün kokuyordu genç adam. Sırları vardı, bilirdi. Ama gelin gibi süzülen ve altın saçaklarını toplayan Kız Kulesi, genç kızın aşkının en büyük şahidiydi. Çekici erkek çalmıştı kalbini, kırılacağını bile bile teslim etti kendini. Aşk mahkum oldu gözbebeklerde, iki genç selamlıyordu Kız Kulesini mavi kokulu kentte. Kız Kulesi yeni bir efsaneyi kucaklıyordu, kıvrak bir tebessümle. Ve genç kızın söz yaşları dökülüyordu. Hıçkırık düğümledi boğazını ve çikolata kokusu yayıldı. Sızlıyordu can evi, ailenin ve genç adamın sırları öldürüyordu minik kalbini. O sırada geldi çikolata kokusu, döndürdü başını ve fısıldadı aşkını. Perde gibi kapanan geçmiş, sahneye çıkmaya hazırdı. Gülümsüyordu çocukluk anıları. *** Kız Kulesinin tepesinde Güneş'in bulutlara meydan okurcasına yavaş yavaş yükseldiğini gördüm. Kuleyi aydınlatan ışıklar sönmüştü ve gün ışıklarıyla parlıyordu Kız Kulesi. Büyüleyiciydi. Denizde oynaşan ışık kürecikleri gözlerimi okşuyordu. "Gün doğumu" diye fısıldadım. Elinin sıcaklığı bedenimin sıcaklığına karışmıştı. Tenime değen teni yakıyordu değdiği yerleri. Dizginleyemiyordum kalbimi, şahlanmıştı kalbimin kanatlarının sesi. Ve dudaklarını kulağımda hissettim. Tatlı nefesi ruhumu gıdıklamıştı. "Seni seviyorum." diye fısıldadı kadifemsi ses tonuyla. ****** Wattsy 2020 Genç Yetişkin Kazananı🏆 1.Kitap: Gün Doğumu♥ 2.Kitap: Yıldız Dökümü

GEN 1 | 2 | 3 WATTYS 2020 BİLİM KURGU KAZANANI ! ✓ Tamamlanan seri düzenleniyor #1 bilim #1 felsefe #4 gizemgerilim #1 gen #1 isyan #1 sciencefiction #1 deney 34. yüzyılın başlarında genç bir komutan tahtına yeni geçmiş bir kraliçeye şöyle dedi: "Eğer bir distopyada yaşıyorsanız bu size o kadar da distopik gelmez." Öyleydi. Bu bir distopyaydı ama yeterince karanlık değildi. Yine de karanlık zamanlardan geliyordu. Zihinlerinin kıvrımlarında dolaşan canavarlarla mücadele etmiş soyluların prens, prenses, asker ve komutan çocukları doğdu ve daha cesur bir dünya için büyük bir savaş başlattı. Bir liderin ne kadar ileri gidebileceğini görmek istediler. Böylece genlerinden gelen karanlık gücü test edebilirlerdi. Onlara bırakılan ölümcül miraslarından hiçbiri kaçamadı. GEN Serilerinin Anka Sonay'ı konu alan kitapları GEN, Cesur Dünya ve Ölümcül Miraslar burada yayında. Serinin ek kitaplarından Dorela Vincent'ı konu alan Karanlık Distopyalar Hitreads ve Wattpad'de, Juliette Ivanova'yı konu alan Soylular ve Canavarlar Wattpad'de profilimde yayında. P.S: Kitabın bazı bölümlerinde spoiler içeren yorumlar olabilir, eski okuyucuların eski bölümlere geri döndüğü zamanlar oluyor bu nedenle dikkatli olmak isteyebilirsiniz. ••• 16+ ••• Tüm hakları saklıdır, şahsıma aittir. Hikayenin tamamı veya bir bölümü alınamaz ve kopyalanamaz. Tüm karakterler, olaylar ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup gerçekle ilgisi yoktur.

| thewattys2020-Fantastik Kategorisi Kazananı🏆 | Bilinmezlik hep korkutur. Tüm canlılar gibi, insan da çevresindekilere hâkim olma arzusunu bir meşale gibi taşır içinde. Bilinmezlikten korkup, kendini bilmeden yaşayan varlıklarla dolu evrende, birbirinden kaçışa ''yaşam'' derler. Belki de bu yüzdendir bazı canlılara her şeyi bilme kapasitesinin verilmemesi ve bazılarının diğerlerinden bihaber yaşatılması... Aynı gezegende çok ufak farklılıklarla yıkıcı güç unsurlarını ellerinde bulundurur bazı ırklar. Ortaya çıkmaz, rahatsızlık vermez ama güce boyun eğdirirler.

WATTYS 2020 GİZEM & GERİLİM KAZANANI! "Bu fırtınanın başlangıcıydı," dedi Maskeli. "Ne yazık ki bu fırtınadan sonra geriye yaşanacak bir yer, beraber yaşayabileceğimiz insanlar ve canlı hiçbir şey kalmayacak." Her şeyin yok olacağını bile bile bir savaşa girer miydiniz?