Sabah telofonumdan gelen bildirim sesi ile uyandım. WhatsApp grubumdan mesaj gelmişti. Söylemeyi unuttum. Arkadaşlarım kadar değerli olan WhatsApp grubum. Orda hiçkimse birbirini tanımıyor, herkesin kendine göre sorunları var ama orda sorunlarımızı bi kenara bırakıyoruz. Biz bir aile gibiyiz orada. Mesaja girmek için gruba girdim ama bi değişiklik vardı. Grubun ismi kaçış olmuştu. Neden acaba? KAÇIŞ Melih: Günaydın gençler size bir şey söyleyeceğim. Ben: Günaydın Melih ama grubun adını neden kaçış yaptın? Eric: Günaydın millet ben yokken noldu ya ortam mı değişti? Melih: Herkes toplansın önce bi sonra söyleyeceğim. Sıla: Günaydın neler dönüyor gene burada neyse ben bir etiket yapıyom gelir şimdi hepsi. Sıla: @Melih @Cemre @Eric @Sermin @Cenk @Özlem @Kardelen @Yiğit @Eren ✔✔ Melih: Evet herkes burda olduğuna göre söylüyorum. Biliyorum hepimizin isteği özgür olmak ve yine biliyorum ki gruba alım yasak. Ama hayalimizi gerçekleştirebilmek için gruba yeni birisini almalıyım. Kendisi benim kardeşim gibidir. Evden kaçmaya hazır mısınız? Herkes benimle mi? (Size güveniyorum ve benimle olacağınızı tahmin ediyorum .) 10 dk sonra Melih , 05** *** ** ** kişisini gruba aldı

*Kurgu Sümer mitlerini içerse de fantastik değildir. Ayrıca korku kurgusu da değildir.* Yağmur, günahkâr bir şehri yıkarken Eflin Şahzade, kaderinin direksiyonunu uçuruma kırdı. O gece Abzu'nun karanlık rahmine düşen genç kadın, yüzeye çıktığında artık eski Eflin değildi. O, Enki'nin varisi, Tiamat'ın kızı ve Yazgının Yedi Tanrısı'nın arzuladığı "Kutsal Kase"ydi. Çocukluğunun masum anılarına gizlenmiş bir formül, damarlarında saatli bir bomba gibi işlerken; Eflin'in sığınabileceği tek liman, yıllardır onu gölgesinden bile sakınan çakır gözlü bir yabancıydı. Korhan, bir yemin uğruna Eflin'i yaşatmak için kendi ruhunu ateşe atmıştı. Bu hikâye, sadece bir kaçışın değil; bir uyanışın hikâyesi. Bu, satranç tahtasında piyon sanılanın, vezire dönüşmesinin destanı. Yazgı bir kez yazıldı mı, onu kanla silmekten başka çare yoktur.