"Ben..." diye kekeledim avcumun içinde tuttuğum künyeyi bırakıp geriye çekilmeye çalıştığımda. "Asya," diyerek tuttu elimin üzerini. Künyesini tutan ben, benim elimi tutan Yavuz'du şimdi. "Sen de hissediyor musun?" "Neyi?" dedim kısık çıkan sesimle. "Bunu," dedi bakışlarını ikimizin arasındaki zaten çok az olan boşlukta dolaştırarak. "Çekiliyorum sana, görmüyor musun? Elim uzak dursa gözlerim, gözlerim uzak dursa nefesim karışıyor sana." Cevap veremedim ancak bir cevap beklediği de söylenemezdi. İkimizde aramızdaki bu çekimi hissediyorduk. Yoksa ne ben durduk yere onun kafasını karıştırırdım ne o benim. Ortada söze dökülmemiş saf duyguların gücü hakimdi ve biz o an buna boyun eğdik, kabullendik. "Yavuz..." diye fısıldadım adını. Kara gözleri nasıl bu kadar aydınlık olurdu aklım almıyordu. "Doğru söylüyormuşsun." O neyi der gibi bakınca avcumun içinde tuttuğum künyeyi daha sıkı kavradım. Sanki tenimi yarsın, kanıma karışsın istercesine. "Karışanın yalnızca kafam olmadığını..." Künyeyi asıldığımda aramızda kalan o küçücük boşluğu da yok ettim ve hiç düşünmeden benim için aralanan dudaklarının arasına sızdım.

TAMAMLANDI. *** "Yarım kilo kestane alabilir miyim?" ***

Yazar olmak isteyen ama aradığı ilhamı bulamayan bir kadın ve hayallerinin önüne bariyerler dizilmiş yalnız bir adam bir gün aynı klinikte karşılaşırlar. xxx İthaf: Şafak sökerken öten horoza ve kuşlara. Şevval'e. Kedim Bulut'a. Nazlı'ya. Birde kız kardeşim Hüma'ya. xxx 160619 - 250719

Bitiş tarihi| 10 Ağustos 2019 あ "Alin."Diye fısıldadı gözlerini açmadan. Dudaklarında bir tebessüm belirdi."Berbat görünüyorsun, Güven."Diye fısıldadı Alin, yüzündeki dargın ifadeyle. Güven gözlerini açıp yanındaki birasını eline aldı ve kafasına dikti. Alin elmacık kemiğindeki morluğu görünce içi cız etti ve istemsizce elini kaldırıp baş parmağıyla o morluğa dokundu. Güven hızlı bir şekilde kendini çekerek kaşlarını çattı."Dokunma."Dedi sert bir ifadeyle. Alin titrek nefesini özgür bırakıp bakışlarını başka bir yere çevirdi."Ihlamurlar çiçek açmıyormuş."Alin'in cümlesinden sonra Güven bir kahkaha patlattı fakat bu kahkaha, neşeden çok uzak bir kahkahaydı."Sen yalancı herifin tekisin."Dedi Alin yüzünü buruşturarak."Öyleyim." / Ihlamurlar çiçek açtığında döneceğim dedi adam, kadın o güne kadar bilmiyordu ıhlamurların çiçek açmadığını. 28.04.2019