(Sukeyna) Rabbim ömür boyu sevdanızı daim eylesin canım. -(Gülnur) Aminnnnn canım. Rabbim inşallah seni de sevdiğin ile evlendirir. -(Sukeyna) Aminn canım cümlemizi. Sözümü bitiremeden Demet araya girdi -(Demet) Peçelilerinde sevdiği mi olur. Aileler birini söyler olur gider evlenirler. Ortamda bi anda hava soğurken -(Yağmur) Niye Demet peçeli insanların gönülleri yok mu? Seni kalbi ile yaratan Allah Sukeyna'yı kalpsiz mi yarattı? -(Demet) Şeyyy tabikiside öyle değilde. Sukeyna yüzünü helali olmayan kimseye göstermiyor. Adam da yüzünü görmeden mi sevip aşık olacak? -(Arzu) Gönülden sevilir Demet yüzden değil -(Sude) Ayrıca görüşmede Sukeyna peçesini açacaktır. Karşısındaki bey yüzünü görecektir o yüzden -(Gülnur) Allah aşkına Demet lafın nereye gittiğini bilmeden konuşma lütfen. Sen ben yapamıyoruz bari yapana kardeşine saygı gösterde de onu incitecek söz söyleme. -(Sukeyna) Tamam kızlar gitmeyin Demet'in üstüne. İnanıyorum ki bir yanlış anlaşılma oldu. Peçe sevgiye aşka engel değildir. Nasıl başörtülü, başörtüsüz kızlar sevebiliyorsa peçeli feraceli çarşaflı kızlarda sevebilir. Rabbim bizleri helâl olmayan sevdalardan uzak eylesin. -(Demet) Sukeyna ben özür dilerim. Etrafımda peçeli insanlar az. Bende yüzünüz gözükmüyor pek konuşmuyorsunuz erkeklerle. Başınız önde yürüyorsunuz. Sevmeden görmeden sırf aileler istedi diye evlenirsiniz sanmıştım. -(Sukeyna) Sevda yüz aynası ile değil gönül aynası ile görülür...

Bir bataklığın içinde ruhumu kaybetmeye adım adım yaklaşmamın, Kendi kişiliğimi hiçe sayarcasına ayaklarımın altında ezişimin, Alazlanarak benliğimi yok etmemin hikayesiydi bu. Peki, ben bunları engelleyebilir miydim? Kaybolmaktan kurtulabilir miydim? Yanıp kavrulmamak için... Direnmeliydim. Lâkin bu, iki tarafı keskin bir oktu. Her türlü yanıp kavrulacaktım. ~Alya (Göklerin kızı) . . . Not: Prolog bölümündeki mektup 40.bölümde geçiyor.