"Şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulurlar. Ölümleri olur zaferleri, Öpüşürken yok olan ateşle barut gibi." diyen Shakespeare belki haklıydı bu sonesinde. Ancak istisnalar her zaman vardı ve var olacaktı. Bazı aşklar vardı ki; şiddetle başlasa da, düğümler dizse de aşığın boğazına ve bazen kırsa da onulmaz yerlerden, yine de başarırdı aşığın yüreğinde öldürmeden var olmayı. Sadece birazcık ölümün buruk kokusu kalırdı aşığın genzinde. Ara sıra o koku, ciğerine dolup telaşa düşürürdü aşığı. Ölüm korkusu yapışırdı yakasına. Sonra sevgilinin bir gülüşüyle içindeki cesetlerin üzerinde kan kırmızısı karanfiller açardı. Ciğerine dolan ölüm kokusu hala oradaydı ama artık karanfiller de bakiydi. Zaten aşk; risk almak, ya olursaları kuşanmak değil miydi?. Bazısının payına boyundan büyüğü düşüyordu sadece. Ve alınan her risk, aşığın kendisinden feda ettiği her parça, ölüme yazılan davetiyeye bir harf daha karalıyordu. Aşk; ince bir sıratın üstünde yürümekti. Ne kadar ağırsa sevdan, o kadar içli dışlı oluyordun ölümle. Nefeslerini ensesinde hissediyordun. Aşk; bile bile ateşe yürümekle, vazgeçmek arasında kalmaktı. Yürürsen yanacaksın, gidersen yarım kalacaksın. O yüzden küçüğüyle büyüğüyle her aşk biraz ölüm kokuyordu.

"Ben yüreğimdeki bu sızıya da, yüreğimdeki sana da bir isim bulamadım elma kurdum. O yüzden senin adın kavuşmak olsun." Kapak @Percexes <3

Kafasını geri verip, rüzgarın onun tenini yalamasına izin verdi. İçi titreyecek kadar zevk almıştı. Kamyonetin kasası onun için akılda kalacak minik bir anıydı. Kim bilir, belki ileride bir dönüm noktasının başlangıcını temsil edecekti... Persika Çiftliği'nin bu yazını diğer yazlardan farklı kılan neydi? Bxb *Hikaye içerisinde küfür, cinsellik ve tetikleyici ögeler bulunabilir.

It's been a year since the world turned on Xiao Zhan, and just as long since he turned on Yibo. But what was the alternative? Now, Wang Yibo is back at his door and threatening to break it down if he doesn't let him in. The boy almost died today and Xiao Zhan's spirit almost left his body as he had watched. So... what now? THIS IS A FANFIC ORIGINALLY POSTED ON ARCHIVE OF OUR OWN

Çünkü insan evinin yolunu kaybetmez. 06.02.19 - 27.04.20

Artık süre dolmuş, saat çoktan on ikiyi geçmişti. Fakat bu hikayede arabaya dönüşen balkabakları ya da fareden evrilen atlar yoktu. Zira gerçek dünyada saat on ikiyi geçtiğinde, herkes iblise dönüşüveriyordu. |Düz yazı&Texting|

Kafamın içinde bin bir düşünce varken bile, sen sıyrılıp gelendin. Ben hep sana güvendim. 15.07.2021 *Hikaye içerisinde tetikleyici unsurlar, küfür ve cinsellik bulunabilir.

Bir sürgün böyle güzel ve aykırı olamazdı, fakat devrime doğuşumun ruhundan mıdır bilmem, ben en çok aykırı sevdaların peşinden koşardım. "Sende, ben, imkansızlığı seviyorum. Fakat asla ümitsizliği değil..." Bxb *Hikaye içerisinde küfür, cinsellik, tetikleyici ögeler bulunabilir.

Kaçmaya çalıştıkça içine çekiliyordu. Gitmek istiyordu ama gidemiyordu. Nedenini kendisi de bilmiyordu. Ne zaman başlamıştı bilmiyordu. Onu son zamanlarda gördüğü anlar bir elin parmaklarını geçmezdi ama her seferinde kaçmak için yer arıyordu. Fakat bu sefer biraz da kendi ayaklarıyla gitmişti. Wang Yibo üniversite son sınıf öğrencisiydi ve son sene staj yapması gerekiyordu. Stajını ise kaçmaya çalıştığı adamın şirketinde yapacaktı. Xiao Zhan ailesinin yanından ayrılıp kendi şirketini kurmuş başarılı bir iş adamıydı. Küçüklüğünü bildiği genç adamın hareketleri dikkatini çekmeye başladığında hissettiği duyguların yanına baskın bir koku gibi eklenen bariz duygu korkudan başka bir şey değildi. Korkuyordu. Bu genç adamın duygularıyla sığ sularda boğulmaktan korkuyordu