პირველად შენში ამღვრეული, განაწყენებული და გაბრაზებული ზღვა დავინახე. დამტოვე ისე,უკან არც მოგიხედავს და მე დავინახე,დავინახე შენი მშვენება. მაპატიე ის სითავხედე,მოშიშვლებული ფეხებიდან მზერა რომ აგაყოლე და კარგა ხანს ვუყურე შენს საჯდომს.

💘

-როგორც ჩანს, ჩემი უარის მიუხედავად შენსას აგრძელებ-ზურგს უკან, ბოხი და უკვე ნაცნობი ხმა მომესმა. -გამარჯობა ბატონო ანდრია. -გაგიმარჯოს ქალბატონო ტაისია. -ვფიქრობ სრული უფლება მაქვს, რომ როგორც გვამის აღმომჩენელმა ვიკითხო რა ხდება. -ვფიქრობ სრული უფლება მაქვს, როგორც გამომძიებელმა წინა სიტყვები გაგიმეოროთ. რამეში თუ დაგვჭირდა თქვენი დახმარება აუცილებლად შეგატყობინებთ. -იდიოტი-ჩემთვის ჩუმად ჩავილაპარაკე და გზა ატელიესაკენ გავაგრძელე.

'-თუ გაზაფხული მოვა, ჩვენ ერთმანეთს დავუბრუნდებით..! -და თუ არ მოვა?'

ალექსანდრეს და ელენეს საერთო წარული აქვთ. წარსულის შესახებ არავინ იცის, ყველაზე ახლო მეგობრებმაც კი. განვლილი დრო თითქოს ყველას დავიწყებული აქვს, ან თავს აჩვენებენ... წარსულს აჩრდილები მოჰყავს... სიყვარულზე უარს ამბობენ, მაგრამ ამ გრძნობას დრო ქაღალდის ფურცელივით მარტივად ვერ ახუნებს, თანაც წარსული თავისას იბრუნებს!

"Once you meet someone, you never really forget them."

"მინდა ისევ შენთან ვიყო, ისევ შენი ღიმილი მკლავს, უშენობა არ მასვენებს ვიცი უნდა ვუშველო თავსს..."

- ვანილის გემო გაქვს. - დამჩურჩულებს ბაგეებზე, ხელს მიშვებს და გასახდელიდან გადის. ______________________ studentXchef romance მოთხრობა აღებულია 4love.ge-დან. ავტორი: მარიამ ნატროშვილი (lullaby0111)

"ჩვენ არ ვყოფილვართ მეგობრები, არც შეყვარებულები, ნორმალურად არც კი ვსაუბრობდით, მაგრამ ვგრძნობდი, რომ ჩვენს შორის რაღაც იყო და თითქოს ეს გრძნობა არ იყო ცალმხრივი. " მიუხედავად ამდენი ტკივილის, სირთულის და იმედგაცრუებისა, ღირს ცხოვრების გაგრძელება? არსებობს სუიციდზე უკეთესი გამოსავალი? ნუკა გოცირიძის სიყვარულით, დრამით და იმედგაცრუებებით სავსე ცხოვრება, გასცემს ბევრ კითხვაზე პასუხს