Aslında ismimi seviyorum. Asr-ı Saadet'te yaşamış her biri çok değerli iki hanım sahabenin ismi. Ama gel gelelim çevremdeki kimse olaya bu açıdan bakmıyor. Artık ben onları ne kadar bezdirmişsem bana sürekli "La havle..." ile başlayan, benden kaçıp Allah'a sığındıklarını ayan beyan ortaya serdikleri bir zikirle sesleniyorlar. Çaktırmamaya çalışıyorum ama biraz üzülüyorum sanırım. İsmim ne mi? Havle ben, Havle Duman...

0543#: Az önce kantinciye at etinden köfte yapıyor diye bağırdın. Efnan: Bana bilmediğim bir şey söyle. 0543#: Ben at eti seviyorum lan. Efnan: Banane lan Ebu Cehil karpuzu.

Bir karanlık vuslata daha geldik Ay nasılda parlıyor Ne tuhaf ki sevgilim o aya her baktığımda Ansızın sen geliyorsun aklıma Ve ellerimi semâya kaldırıp Konuşuyorum öyle Yaradanla Hiç şikayetci olmadan Ona yaşattıkları için isyan etmeden Tam tersi şükredip Seni istiyorum gene Tabi konu sen olunca sürdükçe sürüyor bu hasbihal Arada gözyaşılarımı damlatıyorum şeker niyetine çaya Sonuçta çaysız olmaz böyle önemli bir hasbihal Sohbetin sonuna doğru filizleniyor gene umutlarım Ve ben yine hamus olup dalıyorum derinlere... TÜM HAKLARI SAKLIDIR.

14 yaşında yazdığım bir hikaye. Birçok eksik var farkındayım. Ancak lütfen, 14. En azından burada dursun, 14 yaşında iyi iş çıkardığımı düşünüyordum. Dolayısıyla o yaşlardaki kitlenin hoşuna gideceğini de biliyorum. İyi okumalar. -Beyza Doğuç.

0545.......: Annem her kış Kuran Kursu'na giderdi 0545.......: Beni de yanında götürürdü 0545.......: Oraya gitmeyi hiç sevmezdim 0545.......: Sonra sen beni yanına çağırmıştın 0545.......: Seni de annen getirmişti 0545.......: Onlar hocayla Kuran okurken biz ikimiz dış tarafta beş taş oynardık 0545.......: Hatırlıyor musun beni? 🌠 Güldürür. ✅ Düşürür. ✅ Duygulandırır. ✅ Tamamlandı. ✅ 04.06.2020'de yayınlandı. 02.07.2020'de tamamlandı. Mizah - 1 (17.06.2020) Text - 1 (22.06.2020) Spiritüel - 1 (26.06.2020) Dram - 1 (16.08.2020)

"İMAM HATİP Mİ?" "Amca,ben imam hatipe falan gitmem!Ya ben Allah'a inanmıyorum bile doğru düzgün nasıl gidebilirim?" Amcam sinirle oturduğu koltuktan kalktı ve yüzüme türkürüklerini saçarak konuşmaya başladı,sinirden kıpkırmızı olmuştu.Yengem ise mutfağın kapısının önünde bizi izleyip sinsi sinsi bakıyordu. "Ne yapabilirim?İllede okuyacağım diyorsun.Seni karakollardan topladım.Daha 18 olmadığın için ve çok fazla içlerinde değilsin diye bıraktılar seni,kaç okula sorduk sende gördün almıyorlar.Zaten bu okula da yetim olduğun için, acıyıp aldılar." Dinsiz bir kızın İmam Hatibe gittiğini hayal edin. Tuhaf öyle değil mi? O zaman buyrun okumaya devam edin.