esrarengiz kasabanın gizemleri ortaya çıktı

Aslında sevmezdim okulumu. Hem de hiç sevmezdim. O ortam o karakterler midemi bulandırırdı. Tam bir çöplüktü benim için. Ama onla tanıştım. Onun yanındayken ne o lanet çöplük ne de nefret ettiğim insanlar umrumdaydı. Tamam durmadan kavga ediyoruz. Hatta bazen onu dövüyorum. Ama hiç bitmiyor ona olan sevgim. Onu sevdiğimi kendime ne zaman itiraf etsem beni yüz üstü bırakıyor. Hevesim kursağımda kalıyor. Yeni yeni bilgiler öğreniyorum hakkında. Bana anlatmak istemediği türden bilgiler. Sonra ona itiraf ediyorum. "Seni seviyorum."diyorum. "Ateş seni çok seviyorum."diyorum. Bana sadece bakıyor. Beni sevmediği apaçık ortadayken ona açılanın ben olduğuna utanıyorum, ondan uzaklaşıyorum. Sonra öyle bir şey yapıyor ki ona bağlanmaktan başka seçeneğim kalmıyor. Bana "Seni seviyorum."diyor. Ama inanmıyorum. Hiçbir zaman inanmayacağımı düşünüyorum. Beni aldatıyor, beni üzüyor,ama bunların hiçbiri ondan kopmama yardımcı olmuyor. Her zaman kafamda üç kelime yankılanıyor Seni, seviyorum, Ateş.

Hazal hoca dışında Hiç bir öğretmen bu sınıfa gelmek istemiyor bu sınıf 7/B çok yaramazlar ama ellerinden her iş gelir komik ve eğlenceli bölümler sizi bekliyor

okudukça keyif alacaksınız çünkü bizim sınıf bir başka

"Jeon Jungkook kalbimi neden bu kadar acıtmakta?"

Lütfen, cahil Muggle'lara burada yer yok. SPOILER WARNING. Non-Fic kategorisinde #1 olmuş ilk Potterhead non-fic kitabı. {En yüksek - #1 in Kurgu Olmayan, 03.11.2016} Kapak: @dreamersgraphics Harry Potter Fandomu.

Sabahın ilk ışıklarıyla beraber sınırlı sayıda olan esnaflar dükkanlarını açmak için o sıcacık yataklarından çıkmış üç kuruş ekmek parası için çalışıcaklardı. Yakınlardaki barlar daha yeni temizlenmek için kapatıldığı için , şu rahat sesiz olması gereken sokağı içkiyi fazla kaçırıp barmenlerin onları uyandırmasıyla sarhoş bir şekilde evlerine gitmeye çalışan aptal sarhoşlar ile doluydu . Mini etekleriyle beraber küçükten büyüğe sürtükler ,kazanmış oldukları o iğrenç parayla evlerine gidiyorlardı bu yüzden kuş cıvıltılarını o iğrenç topuklu ayakkabılarının tok sesi kapatıyordu. Havaya içki ve sigara kokusu hakimdi. Benim yaşlarımda olan ve bu her sabah yaşanan göz kirliliğine umursamadan yürüyenlere, okulu hızla bitirip bu iğrenç mahalleden ayrılmaya gün sayanlar eşlik ediyordu, bir çoğu büyüğünce işsizlikten bu mahallenin karanlığına gömülücek ama diyerleri bu kıçı boklu mahalleden ellerinde iyi bir meslek ile kurtulup nesillerine bu iğrenç şeyleri tattırmamak için çalışıcaktı. Bense bunlardan hiç birini yapamadan kaderimi takip edeceğim. Ben Gökyüzü Taner bu mahallenin karanlığından ve aydınlığından en uzak köşede seçimlerini yapanları izleyen gizemli kız.