...sizi karı koca ilan ediyorum. Hayatta ne zaman ne olacağını bilemeyiz. Hayat her seferinde bizlere farklı oyunlar oynar bazılarına kolay bazılarına zor gelir işte buda kişinin kaderidir... Evet dostlarım bu bir nikah memuru kızımızın ve biraz saf, genç bir oğlanın masalıdır fakat hayatlarındaki herkes onlar kadar saf ve temiz değildir... Seni Kocam İlan Ediyorum adlı ilk ve tek kitaptır. 19.08.2020 Başlama tarihi. #eskiler 3 {17.05.2021} #nikah 6 {17.05.2021}

Bir kızın omuzlarında bu kadar yük konulması sence adaletsizlik değilmi ? Hayatına her giren bir iz bırakıyor ve defolup gidiyor işte Hayatını sonsuza kadar yalnızlığa ve mutsuzluğa kapatan kız ; ALYA Kalbinde o kadar kırık var ki kimse tamir edemiyor aslında yalnız kalmak isteyen ve bi o kadarda yanında birisini isteyen genç bir kız o alya aslında çok pozitif ama içi tonlarca farklı biri sanki grinin 50 tonu Onun birisine ihtiyacı var... kendisini onun yanında güvende hissedebiliceği biri evet o kişi ; Doruk Çapkın ve bi o kadarda yakışıklı bir oğlan hayatı alya gibi sarsıntılı geçmiş onunda aslında birine ihtiyacı vardı . Kendisi gibi olmasada onu yalnız hissettirmeyecek birine ... Bu hikaye alyanın hayatı boyunca yaşadıkları ve bir genç kızın hikâyesi ( bu gerçek bir hayat hikâyesinden alınan bir kitaptır) Son olarak bana bu kitabı yazmamda desteği çok olan Bahar Kılıç'a saygılarımı ve sevgilerimi yolluyorum... Yazar: İrem Periligezegn

YORUMLARINDA KİŞİYE ÖZEL BÖLÜM BULUNDURAN İLK VE TEK KİTAPTIR. LÜTFEN FİKRİMİ KULLANMAYINIZ ! Okulda düzenlenen balo ödüllü bir yarışmanın hayatımızı bu kadar değiştirebileceğini nerden bilebilirdik. Bu benim ve can dostlarımın hikayesi . Bartu , Deren , Cem ve ben yani Gece bu bizim hikayemiz. Yani en azından şimdilik ben öyle sanıyorum. - Sizde tamamen samimi bir kitap okumak istemez misiniz? Sizi Cem ile Bartu'nun esprilerine , Deren'in ise gevezeliklerine kahkahalar atmaya davet ediyorum . Gece mi ? O sürpriz olsun. Kitabımı okursanız siz yorumlarda anlatın. Gece nasıl biri ? -

Nefesler tutulmuş, tüm gözler sahnede, herkes o anı bekliyor, bense kendimle savaş veriyorum. "Ya" diyorum, "Ya olmazsa? Ya beceremezsem ve bunca emek boşa giderse?" Ama hayır! Eğer kendime güveniyorsam yapmak zorundayım öyle değil mi? Şimdi hiç ses yok, görüntü yok, tek bir nefes dahi yok. Sadece ben ve bu sahne varız. Bir de o. Beni bu raddeye getiren, dansı, arkadaşlığı, aşkı ve ihaneti kendisinde tanıdığım adam, hayatımdaki en değerliden bile daha değerli olan kişi. O da şimdi burada ve herkesin ortasında durmuş, bana öyle bir bakıyor ki, "Yapabilirsin" diyor adeta. Bakışları öyle güzel ki, kendimden geçiyorum. Evet, yapacağım. Ona olan masum sevgim için, bana olan masum sevgisi için. Bu adam için yapacağım bunu. Sadece bu adam için... Ve yine sessizlik... Sahne ışıkları kapanıyor ve beyaz bir ışığı üzerimde hissediyorum. Sadece benim üzerimde olan beyaz bir ışık. Müzik başlıyor ve yavaş yavaş hareket ederken buluyorum kendimi. Müziğin ritmi ele geçirirken bedenimi, ben hissizleşiyorum. Onun da dediği gibi sadece müziğe uyuyorum, müziğin akışına bırakıyorum kendimi. Sahi, ne demişti bana? "Sen müziğe uymazsan müzik sana uymaz." Evet, müziğe uyuyorum şimdi, kendimi kaybolmuş hissediyorum bu sonsuz ahenk içerisinde. Hareketler bedenimden çıkıyor ve şaşırmaya başlıyorum. Bu hareketleri ben mi yapıyorum gerçekten?...